Gedicht: Zakdoek leggen, niemand zeggen

Zakdoek leggen, niemand zeggen
speelden wij. De zakdoek was de dood achter je rug,
maar je kon op tijd omkijken, heel hard rennen,
en dan was de dood voor iemand anders.
Voor mijn vader bijvoorbeeld.
Daarna voor mijn moeder.
Ik had gewonnen.

(Herman de Coninck, Nu, dus)