Gelezen in mei 2015

Mei begon veelbelovend: op anderhalve week tijd las ik al meteen vier boeken. En toen kwam nummer vijf, namelijk de pittige madam Mrs. Dalloway die mij tot begin juni aan de praat hield… Voor de Verbeelding book challenge kon ik deze maand twee nieuwe puntjes schrappen, waardoor de tussenstand nu op 23 staat. Tegelijk passen de boeken deels ook onder al geschrapte categorieën, wat ook niet slecht is, want wie weet kan ik zo tegen het einde van het jaar elk boek maar voor een puntje gebruiken 🙂

Sara Van Wesenbeeck, Het handboek voor de spitsuurvrouw

Het handboek voor de spitsuurvrouw (Sara Van Wesenbeeck)

Eigenlijk krijg ik een beetje kriebels van dit soort titels: “de spitsuurvrouw”, wat is dat nu ook voor naam? Ik snap het wel hoor, het valt een pak meer op dan “de gewone vrouw”, maar toch… In alle geval, had ik niet een aantal positieve commentaren gelezen, ik zou dit boek nooit uitgeleend hebben in de bib, maar achteraf bekeken ben ik blij dat ik dat wel deed. Een deel van het boek, bijvoorbeeld over het managen van een gezin met kindjes, was voor mij niet interessant (en soms wel heel erg gericht op enkel de vrouw, precies of een partner niet ook iets kan doen of organiseren). Het merendeel was dat echter wel, want ook al was er wat herhaling/overlap met andere boeken of websites, er zaten best wel veel nuttige raadgevingen in (en uiteindelijk is herhaling ook niet slecht om bepaalde halfbakken goede gewoontes er definitief in te stampen). Zeker de hoofdstukken over starten, maar – vooral – stoppen, bevatten heel wat handige tips, onder andere over hoe je kan leren “nee” zeggen tegen nieuwe taken (ik ben namelijk een vrij extreem “jaaa”-type).

Verbeelding book challenge
3. Een non-fictie boek

Jeroen Brouwers, Groetjes uit Brussel

Groetjes uit Brussel (Jeroen Brouwers)

Mja, dit boek, ik weet het niet zo goed. Slecht was het niet, al kwam dat ook wel deels omdat het over Brussel (en zijn (gebrek aan) architectuur) ging en daardoor bij momenten wel herkenbaar was. Maar mensenlief, wat kan Jeroen Brouwers soms overdrijven en aan name-dropping doen! Beetje vermoeiend soms, waardoor dit eerste boek dat ik van hem las mij nu niet meteen overtuigde om ook de rest van zijn oeuvre te lezen…

Paul Lebeau, Xanthippe

Xanthippe (Paul Lebeau)

Dit boek las ik een dikke 10 jaar geleden al, als ik het mij goed herinner nadat mijn lerares Latijn de titel eens had laten vallen. Het taalgebruik is vrij ouderwets, maar zelf vind ik dat zo af en toe wel eens leuk om te lezen. Paul Lebeau laat Xanthippe, de vrouw van Socrates, aan het woord in één lange afscheidsbrief, waarin ze zich verdedigt tegenover haar kinderen, praat over haar jeugd, de band met haar vader en de moeilijke relatie met haar man, die mooi samengevat wordt in dit “orakel”:

De rijkste en de armste
De wijste en de domste
De lelijkste en de schoonste
Beroemd en duister
Altijd aanwezig, altijd afwezig
Voor allen de eerste, voor haar de tweede.

Verbeelding book challenge
11. Een historische roman

David Small, Stitches

Stitches (David Small)

Deze graphic novel zag ik passeren op Goodreads en gelukkig voegde ik hem toe aan mijn to read lijstje. David Small vertelt in dit verhaal over zijn jeugd – waarin hij na een zogezegd risicoloze operatie stom wordt – en de relatie met zijn ouders, die hem niet vertelden dat de operatie nodig was om een kanker op zijn stemband te genezen. Hij wordt echter niet alleen fysiek het zwijgen opgelegd, maar ook psychisch. Een boek dat er inharkt, nog versterkt door de mooie, vloeiende zwart-wit tekeningen. Echt de moeite!

Verbeelding book challenge
6. Een graphic novel
10. Een boek gebaseerd op waargebeurde feiten

Bron afbeeldingen: Goodreads

14 reacties

  1. Voor een volgende Jeroen Brouwers (mocht je willen) zou ik gaan voor Bezonken rood of Geheime kamers, al moet ik toegeven dat het al wel héél lang geleden is dat ik die gelezen heb.

    • Bezonken rood was ik wel nog van plan om te lezen (die staat hier in de kast), al was ik niet van plan om dat zo direct te gaan doen 🙂 Maar goed om weten dat die wel de moeite waard is!

  2. Ik twijfel soms ook over Jeroen Brouwers. Ik las ooit zijn “Bezonken rood” en dat vond ik echt niks. Daardoor las ik lang niets meer van hem. Toen besloot ik “Geheime kamers” toch een kans te geven en die vond ik eigenlijk wel goed.

    • Ja, ’t was niet wat ik er van verwacht had, van Jeroen Brouwers. Al ga ik zeker wel nog eens iets van hem proberen lezen; ’t kan altijd één boek zijn dat niet zo meevalt, terwijl de rest wel goed is.

  3. Lezen is zoooo leuk! Goed bezig met de challenge! Ik probeer voor elk puntje een ander boek te kiezen, en ben goed op weg. Nu zit ik al te popelen om mijn volgende driemaandelijkse lijstje te bloggen!

    • Ik ben benieuwd, altijd leuk om te lezen! Ik denk dat ik uiteindelijk ook wel voor elk puntje een ander boek ga proberen lezen, maar ik wilde het mijzelf al niet meteen vanaf het begin te moeilijk maken 🙂

  4. Handboek voor de spitsuurvrouw bracht ik laatst mee uit de bib, maar ik heb er alleen nog maar wat in gebladerd. Misschien toch eens van naderbij bekijken dan.

    • Ja, ik vond het toch wel de moeite. ’t Is natuurlijk wel wat afhankelijk van hoe vaak je dat soort boeken leest, denk ik, want ik doe dat niet zo vaak en vond toch wel al dat er regelmatig stukken tussen zaten die ik al ergens anders gelezen had.

    • Ja, ’t is wel de moeite! Ik heb het in de bib wel uit het archief moeten laten halen; ’t is blijkbaar niet zo populair 🙂

  5. Mooie lijst. 🙂

    Tips om vaker “nee” te zeggen, dat heb ik ook nodig, maar op dit moment helaas te weinig tijd om veel te lezen. Kan je er niet eentje hier posten? 😉

    • Wel, ’t is misschien een heel logische, maar het feit dat je niet meteen moet beslissen of je ja of nee zegt, maar gerust mag zeggen dat je het even gaat bekijken of je er tijd voor hebt of niet. Ik heb altijd zo’n beetje het gevoel dat ik nu direct onmiddellijk moet beslissen en zeg dan ook maar ja (ook wel uit een soort “anders ben ik niet goed bezig”-schuldgevoel). Terwijl, als ik het even bekijken en het dan ook kan verantwoorden waarom ik nee zeg, dan moet ik mij niet schuldig voelen en heeft de vrager ook niet het gevoel dat ik “zomaar” nee zeg.

  6. Hier ook al zoveel gelezen seg amai 🙂
    Als je Jeroen Brouwers nog een kans wil geven, lees dan zeker Bezonken rood. Dat las ik als eerste van hem. En is keihard de moeite.

    • Goed om weten! Die staat namelijk al in onze kast, maar ik had er na Groetjes uit Brussel (gelukkig dus blijkbaar ten onrechte) niet meteen veel zin meer in 🙂