Loop naar de maan! Uitdaging: haar kort knippen

Drie weken na de short triathlon van Zürich was het tijd voor de volgende uitdaging van Loop naar de maan. Sportief gezien was dit de makkelijkste, aangezien ik er vanaf kwam met een rustig fietstochtje van 10km. En toch was dit een van de lastigste uitdagingen van allemaal! Ik had namelijk beloofd om mijn haar kort te knippen eens we 600 euro hadden ingezameld, maar – hoewel ik gezond jaloers ben op mensen die zonder aarzelen switchen tussen lang haar en pixiecut en ondertussen nog eens het hele kleurenspectrum afgaan – ben zelf absoluut geen durver wat mijn haar betreft.

Le petit requin

Op het moment dat we de grens van 600 euro bereikten, had ik voldoende haar verzameld voor een donatie aan Geef om haar en dus besloot ik mijn kappersbezoek te plannen tijdens mijn volgende bezoek aan België. Ik polste op voorhand op Instagram welk kapsel jullie mij zouden aanraden en besloot, in overleg met de – nieuwe (aaargh! 😉 ) – kapper, om niet te gaan voor een pixiecut, zoals ik oorspronkelijk dacht te doen (vanuit het idee: als ik mijn haar dan toch “moet” kortwieken, waarom dan niet meteen gaan voor een kapsel dat ik al lang wil uitproberen, maar zonder extra reden sowieso nooit ga durven proberen?). Alleen bleek zo’n kapsel echt wel niet verenigbaar met mijn eisen:

  • Kapsel moet natuurlijk kunnen drogen
    Ik heb – en wil – namelijk geen haardroger, noch goesting om aan de slag te gaan met gel of haarlak. Aangezien ik golvend haar heb, wilt dat echter ook zeggen dat superkort haar minder praktisch is. Laat die golven maar eens deftig vallen als er geen “gewicht” is dat ze in de plooi trekt, zoiets…
  • Kapsel moet meerdere dagen mooi vallen en meerdere maanden in model blijven
    Ik was mijn haar om de vier à vijf dagen en wil dat ook zo houden: het vraagt minder tijd en is vooral gezonder voor mijn haar (en het milieu, want minder shampoo en bijhorende brol die met het water wegstroomt). Bovendien is een van de grote redenen dat ik mijn haar nog nooit gekleurd heb (naast opnieuw de gezondheidsfactor), dat ik geen zin heb om elke x weken bij de kapper te zitten voor een bijkleuring.

Jullie beginnen waarschijnlijk te begrijpen waarom ik al jaren met een gelijkaardig kapsel rondloop 😉 . Kwestie van toch enige kapselwijziging toe te laten, liet ik dus toch een van mijn eisen vallen: de anders nochtans zéér belangrijke voorwaarde dat mijn haar in een staartje moet kunnen (want oh, de horror van sporten met haar dat alle kanten opvliegt!).

En zo eindigde ik met onderstaand kapsel en twee gedoneerde staarten, die ondertussen hopelijk deel geworden zijn van een mooie pruik. Korter dan ik in jaren gehad heb (wat zorgde voor een paar weken haarfantoompijn bij het kammen ’s ochtends 😉 ), maar ook verrassend makkelijk in onderhoud. Wie weet ga ik dus wel nog eens zo kort…

Le petit requin

Bovenstaande foto’s werden na de fietstocht van de kapper naar huis genomen; eigenlijk vind ik het op deze foto van een paar dagen later mooier vallen (en die dag merkte ik ook dat het nog best wel meevalt met die sporthorror, oef 😉 ).

https://www.instagram.com/p/BYBCutQF0fL/?tagged=haaikelooptnaardemaan

Uitdaging geslaagd, denk ik dan!

24 reacties

  1. Chapeau! En het staat je. Ik heb ongeveer een jaar geleden ook zo’n switch gedaan. In ’t begin ook vaak mijn nek geborsteld. 😉 En in mijn dromen heb ik soms nog superlang haar, alsof mijn onderbewustzijn nog altijd niet mee is.

    • Ale, zo grappig dat je in je dromen soms nog lang haar hebt! Geen idee of dat bij mij ook het geval is, maar het feit dat ik het niet weet, doet mij vermoeden dat mijn onderbewustzijn ofwel al mee is, ofwel er niet in geïnteresseerd is 😉

  2. Ik blijf het dapper vinden. Al heb ik ook een soort van belofte gedaan om mijn haar te doneren, ik durf alleen nog altijd niet zo goed. Maar tegen de zomer zou het wel eens kunnen gebeuren.

    • Hmm, een “soort van” belofte om je haar te doneren, hoe heb je dat gedaan? Ik ben er alleszins blij mee en sowieso, haar groeit weer terug he! Benieuwd om je tegen de zomer met korter haar te zien 😉

  3. Moedig! En het staat je. Ooit durfde ik dat ook, maar nu niet meer. Er ging nu een 15-tal centimeter af en zelfs dat vond ik al een serieuze verandering. Herkenbaar dat het tijdje duurt vooraleer je bij het kammen de nieuwe lengte door hebt

    • Go go go! 😉 Nee serieus: enerzijds denk ik “doen, want ’t is haar en dat groeit terug”, anderzijds snap ik helemaal dat je twijfelt, want dat heb ik zelf jaren gedaan 🙂

  4. Absoluut geslaagd! Ik ben zo iemand die er niet van terugdeinst om mijn haar van heel lang naar heel kort te knippen, omdat ik altijd zoiets heb van: “haar groeit toch wel bij” en het begint een beetje te kriebelen om naar een pixie cut te gaan…

  5. Heel mooi gebaar, en je nieuwe kapsel staat je goed!
    Mijn haar is helaas te dun om echt lang te worden, dus doneren ga ik wellicht nooit kunnen doen…

  6. Hier ook de grote voorwaarde dat mijn haar in een staart moet kunnen! Niks zo ambetant als haar in mijn ogen en haar dat tegen mijn (bezweet) gezicht plakt tijdens het joggen, wandelen, fietsen of tuinieren. Dus mijn kapsel is ook al enkele jaren hetzelfde en tegenwoordig knip ik ook zelf de puntjes bij. Mocht het niet zo fragiel zijn – er zijn momenten dat ik denk dat het dood is en ik het beter kortknip – ik zou mijn haar ook doneren en dan ineens van de gelegenheid gebruik maken om voor eens iets totaal anders te gaan!

    • Jammer dat je haar zo fragiel is! Snap wel dat als je al moeite hebt om tot een bepaalde lengte te komen, dat je het dan niet zomaar weer allemaal afknipt. Mijn haar groeit gelukkig vrij goed (al zit het nu wel op een heel ambetante lengte, omdat het vanachter al terug lang genoeg is om in een staart te kunnen, maar de strengen vooraan er altijd net uit vallen 🙂 ).