Sunshine blogger award

Ik was recent mijn concepten aan het opruimen, want ik smijt daar al wel eens losse gedachten in die achteraf gezien op andere plekken thuishoren dan hier 🙂 . In alle geval, die opkuis zorgde er ook voor dat ik ontdekte dat er nog twee stokjes op mij lagen te wachten. En dat al sinds februari, woeps… Dringend tijd dus om op de vragen te antwoorden! Starten doe ik met de Sunshine blogger award die Hilde mij gaf.

Sunshine blogger award

Wat betekent creativiteit voor jou?

Het ontwerpen, bedenken, doen van iets nieuws. Dat kan heel uiteenlopend zijn, van de misschien meer voor de hand liggende kunstenaars tot wetenschappers die nieuwe ontdekkingen doen. Creatief zijn is voor mij dus iets anders dan creatief bezig zijn: zo ben ik wel creatief bezig wanneer ik zelf (kerst)kaartjes maak, maar vind ik niet noodzakelijk dat ik op zo’n moment creatief ben, want ik zoek ideeën op Pinterest, in tijdschriften e.d. en verwerk die tot ontwerpjes, ik stempel figuren i.p.v. ze zelf te tekenen… Zo kan ik niet mooi tekenen (en toch dat architectuurdiploma gehaald, straf he 😜) en ben ik daarin niet creatief, maar ben ik soms wél creatief wanneer ik oplossingen bedenk voor de renovatie van een gebouw.

Le petit requin
Dit dus: ik ben creatief bezig, maar ben ik echt creatief? Sommigen vinden van wel, ik twijfel. Want ik gebruik ook maar gewoon stempels en kaartjes die een ander ontworpen heeft… (wat voor alle duidelijkheid niets afdoet aan het plezier dat ik haal uit het maken ervan)

In welk soort interieur voel jij je het best?

Die op te ruimen losse gedachten waarover ik hierboven sprak, kwamen bij deze vraag heel handig van pas. Zo las ik ooit toevallig op een blog volgend motto voor interieurinrichting, dat ik in een concept smeet om ooit iets mee te doen:

Something old, something new, something personal, and happy too

Eigenlijk vat dit wel mooi samen wat ik graag heb in een interieur: ik hou niet vast aan een specifieke stijl (al hou ik bijvoorbeeld wel meer van modern dan van landelijk), maar kies graag een combinatie van stukken die mij aanspreken. Dat kan nieuw – duur of goedkoop – design zijn, maar evengoed een tweedehandsvondst. Die vul ik dan aan met spulletjes waar herinneringen aanhangen of decoraties waar ik blij van word. Plantjes bijvoorbeeld 🙂 . Omdat beelden in dit geval meer spreken dan woorden, hier een paar voorbeelden, weliswaar nog uit mijn vorig appartement (wat eigenlijk mijn stijl het beste toont, aangezien ik daar met niemand rekening moest houden bij het inrichten 🙂 ):

Le petit requin
Combinatie van een nieuwe boekenkast uit een designwinkel met een eigen ontwerp voor een tafel, bestaande uit poten gekocht bij een staalatelier in Frankrijk en een tweedehands tafelblad uit een atelier in Winterthur. En dan naar de details: een schilderij van een sneeuwlandschap van mijn betovergrootvader, betonnen boekensteunen in de vorm van twee hersenhelften, een steen waarop de Ventoux geschilderd staat, een kaartje met een leuke quote en plantjes
Le petit requin
Even de foto bovenaan negeren 😉 Van links naar rechts: een sanseveria in een pot van de Zweed, een nieuw gekochte zetel die voor een kleuraccent zorgt, daarachter houten fruitkistjes van mijn overgrootvader (die fruithandelaar was) met boeken en nog meer plantjes (een betere foto ervan staat in dit bericht) en daarnaast een monstera met rond de pot een zak die ik ooit gratis kreeg bij een bestelling, maar te leuk vond om niet te gebruiken

Ware vriendschap betekent voor mij…

jezelf kunnen zijn, oprecht blij kunnen zijn voor iemand, samen lachen, eerlijk zijn, er zijn in goede en slechte momenten, stiltes die kunnen vallen zonder dat het lastig aanvoelt (en dan heb ik het zowel over vijf minuten stilte in een gesprek als over elkaar een paar maanden door omstandigheden niet horen)…

Wintervakantie of zomervakantie en waarom?

Sorry, maar dit is echt een onmogelijke keuze. Skiën, sleeën, witte bergen tegen een blauwe hemel, heerlijk! Maar de zon in de zomer, het zinderen van de horizon door de warmte, krekels die tjirpen, mijn fietsbanden op het hete asfalt van een col… Nope sorry, ik kan echt niet kiezen 😜

Le petit requin
Geef nu toe: kiezen tussen wandelen in de sneeuw bij een gletsjer in Engadin of fietsen onder een Provençaalse zon in de Gorges du Verdon, dat is toch een onmogelijke keuze?!

Wie of wat is het allerbelangrijkste in je leven?

Mijn familie. Ikzelf (wat egoïstisch klinkt, maar als ik zelf niet overeind blijf, kan ik er ook niet zijn voor anderen). Natuur.

Geloof jij in toeval of denk je dat alles een reden heeft?

Toeval. Ik denk wel dat naargelang wat en hoe je dingen doet, je andere reacties zult krijgen en die dingen in die zin dus een reden hebben. Maar dat lijkt mij eerder een logische gang van zaken; geloven dat er “ergens iets of iemand” voor zorgt dat dingen gebeuren met een reden, nope, daar geloof ik niet in.

Als je boeken leest, door wie of wat laat je je hierin dan inspireren?

Oh, door vanalles en nog wat! Goodreads, andere bloggers, familie (alhoewel de tips daar misschien vooral van mijn kant komen 😉 ), tijdschriften, de bibliotheek, boekhandels (zowel de betere waar de boekhandelaar zelf tips geeft als algemeen door rond te lopen en covers te bekijken)…

Als je iets niet kan kopen dat je absoluut wil, voel jij je dan ongelukkig?

Gelukkig niet! Maar ik ben dan ook een gelukzak die nog nooit absoluut noodzakelijke dingen, zoals eten of een dak boven mijn hoofd, niet kon kopen of huren… Als het gaat om materiële dingen, goh nee: als ik iets echt wil, dan spaar ik er wel voor. Zo zou het leuk geweest zijn om meteen nadat mijn vorige mountainbike gestolen werd, een nieuwe te hebben kunnen kopen, maar daar had ik het geld niet voor. En dus mis ik nu het crossen in de bossen soms wel, maar kijk ik tegelijk uit naar het moment waarop mijn mtb-spaarpotje vol genoeg zit en het wel weer kan 🙂

Le petit requin
Dikke boehoe aan de dief die het nodig vond mijn mtb te stelen!

Mocht je zelf de wereld kunnen verbeteren, wat zou je dan anders doen?

Oei, hebben jullie efkes? 🙂 Het belangrijkste zou zijn ervoor te zorgen dat klimaatopwarming écht tegengegaan wordt en natuur en dieren gerespecteerd worden en een plek hebben. Daarna zorgen dat de wereldbevolking veel kleiner (en voor het geval dit klinkt alsof ik een genocide plan, ik zou dit voor alle duidelijkheid doen door geboortebeperkingen e.d.) en de rijkdom gelijk verdeeld wordt.

Vind je het belangrijk om te voldoen aan wat anderen van jou verwachten? Waarom (niet)?

Ik wilde dat ik hier “neen” op kon antwoorden, maar helaas… En waarom? Omdat ik angst heb dat mensen mij niet meer graag gaan zien, mij niet meer als vriendin willen, mij gaan ontslaan, mij niet meer de moeite waard vinden als ik niet voldoe aan hun verwachtingen. Of de verwachtingen die ik denk dat zij hebben van mij, wat ook  niet altijd hetzelfde is…

Stel: morgen dien je alles achter te laten. Welke drie dingen zou je dan absoluut willen meenemen?

Aangezien er “dingen” staat, ga ik er vanuit dat het om materiële zaken gaat (al is het maar omdat ik meer dan drie mensen zou willen meenemen en echt niet kan kiezen). In dat geval kies ik voor:

  • fiets
  • computer (omdat daar én boeken én muziek én foto’s op staan 😜)
  • hoofdkussen
Harold's Planet (Last Lemon)
Bron: Last Lemon

Zo, dat was het! Bedankt Hilde voor de leuke en bij momenten uitdagende vragen 🙂

12 reacties

  1. Jezelf voorop is niet egoïstisch, maar van essentieel belang voor jezelf en je omgeving! Selflove is heel belangrijk om lief te kunnen hebben =)

  2. Oef, jouw definitie van creatief zijn is precies nogal hard en zet me ook wel tot nadenken. In die zin dat ik eigenlijk met die definitie ook niet creatief ben, maar enkel creatief bezig ben, want uiteindelijk gebruik ik ook meestal patronen van anderen. Wordt je creatief wanneer je twists geeft aan dingen die anderen eerst maakten of teer je dan eigenlijk alleen op de creativiteit van een ander? Er zit ergens toch een fijne lijn tussen ‘geïnspireerd zijn door’ en ‘geplagieerd’.
    En ook, vanaf wanneer ben je origineel in je creativiteit? Allé, ik bekijk dit dan vooral uit persoonlijk oogpunt, waarbij ik eerder al beschuldigd werd van plagiaat bij het haken van een olifant, omdat die blijkbaar erg leek op een patroon van iemand anders die een olifant had gebreid. En beide beestjes leken erg, hou je vast, op een olifant! Tsjah…
    Die discussies (want heb nog dingen naar mijn hoofd gekregen) weerhouden mij er eigenlijk van ooit echt patronen te willen verkopen…
    Het is een moeilijken 😉

    • Ja, ’t is inderdaad moeilijk. Het onnozele is, dat als ik jou die aanpassingen aan patronen e.d. zie doen, ik dat wel heel creatief vind, omdat je er echt je eigen draai aan geeft. Maar inderdaad, in zekere zin baseer je je nog steeds “gewoon” op iemand anders zijn patroon. Misschien is mijn definitie inderdaad te hard wat dat betreft, al weet ik ook niet zo goed waar de grens tussen “nieuw”, “kopie”, “geïnspireerd op” net ligt…
      Wel jammer dat je verwijten krijgt; uiteindelijk doe je zo’n dingen voor je plezier he!

  3. Wauw, ik herkende me weer in verschillende zaken. Zo vind ik mezelf pas echt creatief wanneer ik iets volledig zelf heb bedacht. Bij het kaartjes maken gebruik ik ook bepaalde materialen en vormen waardoor het ‘creatieve’ al wat minder is maar het plezier gelukkig niet.

    Niet te veel bezig zijn met wat anderen van me denken/verwachten is hier ook nog steeds een project-in-wording. Oh ̩n in jouw wereld Рde verbeterde versie Рwil ik heel graag wonen.

    • ’t Is ook moeilijk he, dat met dat creatief zijn… Want ja, iets “volledig zelf bedenken”, hoe vaak kan dat nog met al die andere mensen die nu leven en vroeger leefden en allemaal al dingen gedaan hebben? Ik ben er eigenlijk nog altijd niet helemaal uit. Maar inderdaad: zolang het plezier er is, doet het er eigenlijk niet echt toe of het al dan niet creatief is 🙂

  4. Zo leuk die interieurfoto’s! 🙂
    Ik ben ook graag creatief bezig, maar zo creatief ben ik niet, ik volg meestal maar gewoon de handleiding/het recept/het patroon. Ik denk dat het belangrijkste is dat je effectief ‘bezig’ bent, voilà.
    Ik ben pro geboortebeperking; het zou heel wat problemen (op termijn) oplossen. Dat klinkt wel keiradicaal als ik dat zo geschreven zie staan en doet me denken aan Inferno van Dan Brown dat ik onlangs las en ook aan Handmaid’s Tale, waarin zwanger kunnen worden een voorrecht is in plaats van een evidentie. Ik vrees dus dat het geen realiteit kan worden want wie kan daar zomaar over beslissen? Wat als je bijvoorbeeld maar één kind mag hebben, en per ongeluk een tweede keer zwanger wordt? Moet je dan verplicht abortus ondergaan? Brrr. Misschien moeten we toch maar hopen op een tweede bewoonbare maar nu onbewoonde planeet waar we al het overtollige volk naartoe kunnen sturen 🙂

    • Maar wie stuurt ge dan weg? 😉
      Neen, ’t is zeker niet evident om vb. geboortebeperking in te voeren. In China is er een hele tijd een eenkind- en nu een tweekindpolitiek gevoerd, wat ik puur naar bevolkingscontrole niet slecht vind (weliswaar met de kanttekening dat als je per ongeluk zwanger wordt of een tweeling ofzo krijgt, je er geen moet laten aborteren). Maar ja, enerzijds is dat natuurlijk makkelijk spreken als iemand die 1, max. 2 kinderen wilt, want hoezo zou ik iemand die doodgraag meer kinderen wilt die wens gaan afnemen? En anderzijds is vb. die eenkindpolitiek duidelijk problematisch gebleken omdat er nu problemen zijn met de vergrijzing, wegens teveel ouderen en te weinig jongeren.
      Ergens denk ik dat als die hele (katholieke) kerk al eens zou stoppen met hun gezever over anticonceptie er automatisch al minder kinderen zouden geboren worden en degene die er zouden komen veel vaker echt gewenst zouden zijn i.p.v. het zoveelste in het rijtje omdat er nu eenmaal “niets” aan te doen is (want onthouding, allemaal goed en wel, maar wie wilt dat nu natuurlijk 😉 ).