Week 2014/45

De week startte met de fantastische ontdekking dat aardvarkens in het Engels gewoon aardvarks heten. Lang leve de leuke cartoons van Harold’s Planet 🙂 . Dat deze naam zo Nederlands aandoet komt – althans volgens Wikipedia – omdat de Engelse taal zich inspireerde op het Afrikaanse woord erdvark (vrij gelijkaardig dus als bij wildebeest).

Le petit requin

Daarnaast was het ook nagenieten van de onverwachte cadeautjes die we dit weekend kregen. Mijn moeder maakte een lekker warme sjaal, die perfect past bij de muts die ik vorig jaar kreeg. Van mijn broer en zijn vriendin kregen we dan weer een pakketje Ethiopische etenswaren van bij Kokob in Brussel (aanrader!) met koffie, thee, bier en deze vier kruiden. Binnenkort gaat er hier dus zeker Ethiopisch gekookt worden!

Le petit requin

Dinsdag slaagde ik er eindelijk in om bloed te geven! Het werd dus “vierde keer, goede keer“, al durf ik nog niet helemaal victorie kraaien, aangezien mijn bloed na analyse nog steeds afgekeurd kan worden. Fingers crossed dat ik geen vitaminetekorten heb!

Donderdag stonden we op met dit zicht. Op foto is het niet zo duidelijk (op klikken voor een vergroting), maar er ligt dus wel degelijk sneeuw op de helling waar we op uitkijken! Tegen de middag was het natuurlijk wel weer al gesmolten, maar ik had desondanks niet verwacht om al op 6 november wakker te worden met zicht op sneeuw. Enige nadeel ervan: ik had wel even schrik dat het te koud ging worden voor de geplande wandelingen en fietstocht tijdens het driedaagse bezoek van mijn ouders, die donderdagavond aankwamen.

Le petit requin

Gelukkig bleek dat volledig ongegrond, want zo grijs als het donderdag was, zo stralend blauw was de hemel op vrijdag. Dat leverde tijdens ons bezoek aan Zürich ondermeer dit zalige herfstbeeld op.

Le petit requin

Zaterdag deden we een fietstochtje in de buurt, waarbij pas echt duidelijk werd hoeveel sneeuw er hier in de buurt wel niet gevallen is. Dit is bijvoorbeeld op amper 15km fietsen van bij ons, te midden van de sneeuw. Vergelijk ook zeker met de foto’s van twee weken geleden! ’t Is direct iets heel anders, zo’n sneeuwlandschap.

Le petit requin

Zondag wilde we oorspronkelijk de wandeling vanaf de Sustenpass doen, maar de pas bleek al afgesloten en dus werd Stoos de uitvalbasis. Ook hier weer verbazing over de sneeuw (ik weet het, hoe vaak kunt ge u zo over iets blijven verbazen 😉 ). Deze foto is op ongeveer 1600m hoogte!

Le petit requin

Meer foto’s van het weekend komen er nog aan, maar de foto’s zijn nog niet allemaal gesorteerd en ik wijd er liever een apart berichtje aan, kwestie van geen half boek van elk bericht te maken 🙂

2 reacties

  1. Brr, dat is het enige wat mij tegensteekt aan de Alpen, dat er 5 maanden per jaar van dat vreselijke witte spul ligt. Prachtig om naar te kijken, daar niet van 🙂

    • Haha, ja als je in de bergen zelf zit, is het inderdaad 5 maanden van dat. Wijzelf hebben sinds die ochtend geen zicht op sneeuw meer gehad, dus hier valt het goed mee tot nu toe. Afhankelijk hoe je het bekijkt natuurlijk, want ik word eigenlijk vooral blij van sneeuw 🙂