Week 2014/40

Deze week stuurde ik mijn eerste sollicitatie uit, al was het even stressen. Ik had door de weken vakantie in september namelijk al een tijdje niet meer gekeken naar de jobaanbiedingen bij de afdeling Monumentenzorg van Stad Zürich. Toen ik dinsdag checkte of er iets was, bleek er een heel interessante job vacant te zijn als projectleider monumenteninventarisatie… deadline: diezelfde dag! Alle hens aan dek dus om een portfolio te maken, mijn CV te updaten en een motivatiebrief te schrijven. Op zich niet zo veel werk, maar mijn tempo lag toch wat trager dan anders, aangezien dat allemaal in het Duits moest (en niet vrij-vlotte-babbel-Duits, maar wel geen-schrijf- en grammaticafouten-Duits).

Woensdag gingen mijn oktobervoornemens van start en stond dus dit lekkere witlooftaartje op het menu.

Donderdag deed ik een trainingsritje hier in de buurt, waarbij ik opnieuw richting Türlersee trok. Daar was toevallig iemand Alpenhoorn aan het spelen, ideaal voor een rustige pauze dus.

Vrijdag ging ik na een paar weken afwezigheid opnieuw naar de German Study Group. Toen ik in het terugkeren nog even langs de winkel ging, struikelde ik opnieuw bijna over de roltrappen daar. Het ligt misschien aan mij, maar in mijn hoofd bevindt de roltrap naar boven zich logischerwijs rechts en die naar beneden links. Daar is dat dus omgekeerd!

Johan had een tijdje geleden een steile klim bij ons in de buurt ontdekt, dus gingen we zaterdag mountainbiken om dat eens uit te proberen (ik) / revanche te nemen (Johan). Eerst een goede opwarming langs de Sihl met dan op het einde de zogenaamde Streubodengasse. Al bij al maar 1x voet aan de grond moeten zetten op weg naar boven, maar ’t was bij momenten wringen om te blijven rijden. De weide op de laatste foto geeft een beetje een idee van hoe steil het was 🙂

De dag erna ging ik opnieuw de bossen rond de Sihl in, al was het een pak minder intensief: een korte loop- en wandeltraining van in totaal 3,4km. In de namiddag ging ik naar een Meetup om Zwitsersduits te leren: puur inhoudelijk was het wel interessant, maar de houding van de lerares en een van de medeleerlingen was nogal irritant (o.a. mensen uitlachen als ze iets niet onmiddellijk begrijpen). Niet dat ik niet meer terug ga, maar als ik mij de volgende keer weer anderhalf uur zit op te vreten van de zenuwen, zal het daar toch bij blijven. Gelukkig had ik mij aansluitend ook ingeschreven bij de leesgroep, waardoor ik de avond toch ontspannen afsloot. Dit kerkje is trouwens meestal mijn uitzicht tijdens het lezen; kan slechter denk ik dan.

3 reacties

  1. Oooo… heel erg jaloers op het alpenhoornconcertje. Ooit hé, ga ik dat zelf kunnen spelen, of rijk genoeg zijn om mijn privémuzikant te hebben, of zo.
    Ik zou dolgraag Schwyzertüütsch leren! Ook ooit. Want vermoed dat dat soort cursussen niet direct wordt aangeboden in België.

    • Hihi, ik denk dat de kans inderdaad klein is dat je zo’n cursus in België gaat vinden. Spreek je Duits? Want anders kan je daar mee beginnen, kwestie van de overgang later makkelijker te maken.

      Chapeau als je dat ooit kan spelen, de Alpenhoorn! Ik ben er geen onvoorwaardelijke fan van, maar puur technisch vind ik het wel straf dat iemand daar überhaupt geluid uit kan krijgen, laat staan een melodie! Die privémuzikant lijkt mij dan eigenlijk nog makkelijker haalbaar 😉

  2. Ik denk dat je inderdaad om te beginnen al een grote longcapaciteit moet hebben. Ik heb er nooit echt bij nagedacht. In Zermatt lieten ze toeristen erop spelen, dat klonk afschuwelijk… Dus ja ik ga beginnen sparen voor een privéconcertje 😉
    Ik heb Duits gehad op school en was er toen goed in. Intussen zijn we 7 jaar later – enfin ik moet er geen tekeningske bij maken zeker. Duits en Frans staan sowieso op de lijst om les voor te gaan volgen maar ik wil het niet op een school doen, ik heb zoveel stress over mondelinge voordrachten e.d., dat wil ik mezelf niet meer aandoen.