Week 2015/03 in woord en beeld

Ik kan van heel onnozele dingen blij worden, zo blijkt. Zoals mogen (moeten) meedoen aan de Zwitserse volkstelling van 2014. Ik weet het, dat is niet meer dan een veredelde, officiële enquête, maar na amper zes maand officieel inwoner te zijn mag ik al deelnemen (jaja, dat wordt random gekozen, maar laat mij maar gewoon blij zijn 😉 ). In België zou het uiteraard moeilijk zijn om te mogen meedoen aan een volkstelling, aangezien er sinds 2011 enkel nog gebruikt wordt gemaakt van administratieve databanken. Hier in Zwitserland hebben ze blijkbaar ook geen probleem met taaltellingen, want ik moest aangeven welke taal er in ons huishouden en op het werk gesproken wordt, welke moedertaal wij hebben… Jammer toch dat die taaltellingen in België al in 1947 om politieke redenen (taalstrijd) werden afgeschaft, want wat een schat aan statistische demografische informatie gaat zo niet verloren!

Ik startte deze week ook met een nieuwe online 30 Day Yoga Challenge, zij het dat ik die niet 30 dagen na elkaar doe, maar eerder 2x per week en dan vaak meteen twee lessen achter elkaar. Al sinds ik in oktober startte met yoga, probeer ik er tijd voor te maken en eigenlijk zou ik dat nog consequenter moeten doen, want ik merk dat het echt wel deugd doet.

Ik nam mij voor om weer vaker te gaan zwemmen en daar maakten we zaterdag tijd voor. Hoewel het zwemmen op zich leuk was en deugd deed, is de watersamenstelling hier toch wel anders dan in België. Zit er meer chloor in of gebruiken ze hier een ander product, geen idee, maar Johan had er al na 5min last van (neus geïrriteerd, stekende pijn in de keel). Ik bleek zelf gelukkig iets minder gevoelig en had er geen last van tot ik een slok water binnenkreeg. Gelukkig hebben we nog een ander zwembad vlakbij, dus ik denk dat we dat eerst eens gaan uitproberen (al vrees ik dat die dezelfde samenstelling gebruiken).

Zondag gingen we opnieuw skiën, dit keer in Lenzerheide. De hemel was helderder en mooier dan de week ervoor, maar het was daardoor ook wel ijzig koud bij momenten. Gelukkig waren we er op gekleed, al zag ik er daardoor bij momenten wel uit als een halve bandiet 🙂

De pistes in Lenzerheide bleken een pak hobbeliger te liggen dan in Davos, al kan dat misschien ook gelegen hebben aan de hopen verse sneeuw die de dag ervoor gevallen waren. De meeste pistes waren zeker doenbaar, al zat er eentje tussen – een blauwe dan nog – die én smal (ene kant bos, andere kant afgrond) én hobbelig én ijzig was en die was echt wel boven ons niveau. Gelukkig zat er niet al te veel ander volk op, zodat ons gesukkel niet al te hard opviel 🙂

Voor de rest was het vooral zalig genieten!

Desondanks gaan we vanaf nu proberen vermijden om op zondag te gaan skiën, want zondag blijkt duidelijk populairder dan zaterdag als skidag. Hoewel dat op de pistes zelf niet zo hard opviel (er zijn er dan ook genoeg om het volk over te spreiden), was dat op de weg wel zeer duidelijk, want we deden ruim een uur langer over de terug- dan over de heenweg.