Week 2015/40 in woord en beeld

Nietzsche en ik, wij gaan nooit grote vrienden worden, denk ik. Voor het vak Europese taal- en letterkunde probeerde ik mij ooit door zijn Also sprach Zarathustra te worstelen, wat neerkwam op 10x de eerste drie pagina’s proberen begrijpen en het daarna gefrustreerd opgeven. Toen onze prof voor het seminarie architectuurgeschiedenis dan ook dacht dat wij allemaal al wel Vom Nutzen und Nachtheil der Historie für das Leben van hem gelezen zouden hebben (en ik vooral dacht: realistische verwachtingen aub!), ging ik het dan ook met enige tegenzin kopen. En ja, momenteel ben ik dus opnieuw de volle drie pagina’s, ofte het voorwoord, ver geraakt. Misschien moet ik nog wat meer moeite doen en kom ik er wel nog in, maar ik vrees dat zijn Duits vooral nog een niveau te hoog gegrepen is… Gelukkig vond ik ondertussen online een Engelse vertaling, dus ik vermoed dat ik het Duits in combinatie daarmee ga lezen.

Vom Nutzen und Nachteil der Historie für das Leben (Friedrich Nietzsche)

De laatste tijd zijn er hier al verschillende magazines van de universiteit in de bus beland, waarbij ik mij altijd opnieuw afvraag of dat nu echt niet moderner – en dus online – kan. Bij eentje was ik echter wel heel blij dat ik er in bladerde, want zo ontdekte ik het heel uitgebreide sportprogramma, waar ik grotendeels gratis aan kan deelnemen. Joepie ende hoera enzo!

ASVZ-Sport (Le petit requin)

Ik besloot meteen een les pilates uit te testen, al merkte ik bij het omkleden plots dat mijn benen en voeten er uitzagen alsof ik slaag had gekregen (op de foto lijkt het niet zo opvallend als het in het echt was). Lang leve mijn nieuwe, nog blauw afgevende jeans, die mij liet douchen nog voor ik één druppel gezweet had…

Le petit requin

Op het werk gingen we deze week op uitstap naar het Girsberghaus, het oudste vakwerkhuis van Zwitserland. Na een rondleiding door het dorp, bezochten we ook de tentoonstelling in het huis zelf. Die was vooral educatief-interactief opgevat, met onder andere deze maquette, die we zelf moesten samenbouwen tot een vakwerkhuis. Ofte haal eens het puzzelliefhebbend kind in uzelf boven 😉

Maquette houtvakwerkbouw (Le petit requin)

Zaterdag gingen we mijn nieuwe mountainbike halen en kijk eens wat een schoonheid! 🙂
Aangezien we toch in de buurt van Luzern en dus Mount Pilatus en de Vierwaldstättersee waren, besloten we hem meteen uit te testen. Algemene conclusie na 3,5u rijden (inclusief stops) over 20km en 880 hoogtemeters: opwarmen is belangrijk… en mijn fiets kon het parcours beter aan dan mijn benen 😉

MTB Vierwaldstättersee (Le petit requin)

Het lopen de dag erna was dan ook met zware benen, maar gelukkig zijn er dan altijd wel een rivier en steeds herfstiger gekleurde bomen om mij af te leiden!

Sihltal (Le petit requin)

13 reacties

  1. haha, je benen. Ook al meegemaakt….dan wil je echt niet op een stoel met witte zitting gaan zitten als je merkt dat je broek kleur afgeeft!

    • Haha, dat was gelukkig nog niet het geval (en spreek je daarmee dan uit ervaring? 😉
      De dag ervoor had ik op het werk wel blauwe vingers (maar gelukkig een donkergekleurde stoel). En ik maar zoeken welke stylo aan het uitlopen was…; een dag later was het ineens duidelijk 🙂

  2. Jullie wonen daar toch mooi zeg, wat een uitzicht achter je nieuwe mountainbike! De mountainbike is ook mooi hoor 🙂

    • Haha, kan mij inbeelden dat het landschap misschien nog net iets meer tot de verbeelding spreekt dan de fiets, al was het op dat moment voor mij toch vooral de fiets die aandacht kreeg 😉

  3. Ik heb mijn thesis over Nietzsche geschreven, over hoe zijn visies voorkomen in boeken van Don DeLillo. Al moet ik wel toegeven dat ik mij eerder gebaseerd heb op lectuur over zijn werk. 🙂
    Dat van die jeansbroek ken ik, maar dan vooral de blauwe vingers. Dat kan soms lang duren …

  4. Als ik nieuwe broeken koop laat ik ze altijd een nachtje weken in koud water met een scheutje azijn. De volgende dag uitspoelen en even in de wasmachine; het ‘weekwater’ is dan al gekleurd. Daarmee zou het helpen om de kleur te fixeren :-).
    En brrr, Duits! Op het werk werken we samen met heel wat Duitse leveranciers en als ik 0049… op de display van de telefoon zie verschijnen krijg ik al de kriebels… Gelukkig spreken de meesten onder hen wel (gebrekkig) Engels!

    • Aha, handige tip, merci! Ik heb ze ondertussen voor het eerst – gewoon met de hand – gewassen, o.a. om dat probleem te proberen oplossen, maar als dat niet voldoende zou geholpen hebben, ga ik jouw tip zeker nog proberen (en ik onthou hem sowieso voor de eerstvolgende nieuwe broek).

      En ja, Duitsers en Engels… er zijn er die het heel goed spreken en dan zijn er waar je echt het gevoel hebt dat je naar een live-aflevering van Allo, allo aan het kijken bent he? Het Engels van de Zwitsers is gelukkig een pak beter (maar hun Duits is dan weer een pak moeilijker 🙂

  5. Zucht… wat wonen jullie daar toch mooi!! 🙂
    Ik ben effectief eens met een jeans in een witte zetel of stoel gaan zitten, ik denk op een terrasje of zo, en dan maar rap gaan lopen toen ik bij het opstaan na het betalen de blauwe gloed opmerkte, hihi.

    • Oh nee, blij dat ik dat nog niet gehad heb! Al heb ik een paar dagen geleden wel serieus mogen poetsen toen ik het weekwater van die broek in bad uitgoot en die broek daar ook nog eens extra uitwrong. Allemaal blauwe spatten die er niet makkelijk afgingen en dat ondanks dat ik de azijntruck van Fieke ondertussen al 2x heb toegepast!

      • Hmm vreemd! Ik doe dat steeds één keer: laten weken in water met een geutje azijn. Dan meteen daarna wassen (zonder andere kleren erbij). En dan geeft dat niet meer af…

        • Ik vrees dat ik het zelf om zeep geholpen heb doordat ik, voor ik wist van de azijntruck, die broek al eerst met de hand (met zeep) heb gewassen. Pas daarna heb ik ze dan nog eens laten weken in water met azijn, omdat het gewone wassen niet geholpen had. Misschien pakt dat dan niet meer zo goed en moet je dat echt meteen als allereerste doen? Ga ik alleszins doen bij de eerstvolgende jeans die ik koop!