Week 2016/23&24 in woord en beeld

De twee weken na Rome werden grotendeels gedomineerd door vermoeidheid en de daaruitvolgende rust. Waar ik op voorhand gehoopt had dat een weekendje luieren wel zou volstaan om er terug in te vliegen, bleek mijn lichaam toch wel wat meer te moeten recupereren van de voorbije weken. Al neemt dat niet weg dat er toch wel iets gebeurde 🙂

Ik toonde jullie al dat er sinds kort een paviljoen op de Zürichsee drijft en dat heeft alles te maken met Manifesta, de tweejaarlijkse biënnale voor hedendaagse beeldende kunst. Die gaat deze zomer namelijk door in Zürich en dus werd in samenwerking met een vakgroep de ETH Zürich dit paviljoen ontwikkeld als één van de hotspots. Aangezien ik mij heb aangemeld als vrijwilliger mocht ik het op maandag in avant-première bezoeken voor een algemene inleiding op onze taken.

Op donderdag moest ik effectief aan de slag tijdens de openingsdagen voor pers en professionelen. Een drukke, maar leuke dag, waarin ik voor het eerst in lang nog eens mijn Frans kon gebruiken. Al was het vooral mijn “kennis” van het Nederlands die een aantal bezoekers verraste: ik vermoed dat de meeste Nederlandstalige bezoekers namelijk niet verwacht hadden in Zürich in hun moedertaal verwelkomd te worden 🙂

Aangezien de winterbanden nog steeds op onze auto lagen, was het dinsdag dringend tijd voor de wissel en dus ook voor een looptocht aan de overkant van “onze” heuvel.
’s Avonds nam ik afscheid van mijn eerste mountainbike: nadat ik vorig jaar een nieuwe kocht, stond mijn oude trouwe ros toch maar werkloos te wezen en dus zette ik hem online te koop. Hij is immers te versleten om nog mee te mountainbiken, maar kan als wegfiets gerust nog een paar jaar meedraaien. Alleen heb ik daarvoor natuurlijk al een veel beter geschikte koersfiets… Hoewel ik dat allemaal best wel weet, pikte het toch een beetje toen ik de koper zag wegrijden met die fiets waar een pak mooie herinneringen aanhangen…

Woensdag stond onze tweede halve marathon van het jaar op de planning, maar enkel Johan nam deel én verpulverde zijn tijd van vorig jaar door 20 minuten sneller te lopen. Hoewel het wel leuk was om te supporteren, had ik natuurlijk liever zelf ook meegelopen, maar dat ik al zware benen had van een klein wandelingetje in het bos tijdens de wedstrijd, bevestigde dat niet starten jammer genoeg echt wel de beste keuze was.

De werken aan ons appartement zijn ondertussen effectief gestart, wat er o.a voor zorgde dat ons bed overdag een beschermlaagje tegen het stof kreeg. En daarmee ook mijn teddybeer van vroeger die normaal op mijn nachtkastje staat, maar door Johan mee ondergestopt werd 🙂
Waar we op voorhand niet echt bij hadden stilgestaan, was dat samen met de oude ramen ook de rolluiken zouden verdwijnen. De nieuwe lamellen komen er niet meteen aan en aangezien wij geen gordijnen hebben, werd het behelpen met vuilzakken.

In het weekend trokken we er met de fiets op uit om naar de Ronde van Zwitserland te kijken, die bij ons in de buurt passeerde. We zagen het peloton – altijd impressionant om zo’n bende te zien – eerst op een helling en vonden daarna nog een mooi plekje om Sagan als eerste over de meet zien te rijden.

Dat mijn hoofd de laatste tijd moeilijk tot rust komt, ligt vooral aan takenstress en vermoeidheid, maar daarnaast moesten er onverwacht nog wat andere grote beslissingen genomen worden, waaronder eentje waarvoor we bij de gemeente een uittreksel uit het schuldenregister moesten afhalen. Twee keer raden wat we gaan doen? 🙂

Hoewel ik eigenlijk helemaal niet zo’n voetballiefhebber ben, kan ik best wel genieten van EK’s en WK’s, al helemaal nu we twee landen hebben om voor te supporteren 😉
Al vond ik dat deze sportwinkel toch iets meer ondersteuning mocht geven, want al voor de eerste match van de groepsronde producten met korting verkopen, dat getuigt toch niet echt van veel vertrouwen in het goede verloop…

Al is het nog altijd niet zo erg als de Inno die de Rode Duivels twee jaar geleden tijdens het WK op subtiele wijze duidelijk maakte wat ze van hun niveau dachten 😉

Zelf supporterde ik vooral op een lekkere manier…

De eerste match van de Belgen bekeken we thuis; voor de tweede trokken we naar het centrum waar een tentendorp was opgetrokken. Al bleken vooral wij hevig te supporteren, de Zwitsers deden hun beroemde neutraliteit alle eer aan 🙂

Na de opera die we vorig jaar in het Opernhaus van Zürich bekeken, wilden we dit jaar graag eens een balletopvoering bekijken. Voor Het Zwanenmeer eerder dit jaar waren we te laat, maar voor Romeo en Juliet raakte Johan dankzij zijn werk wel aan tickets. Echt wel de moeite, zowel omwille van de muziek (van Prokofiev) als de prestatie van de dansers!

Deze week zou normaalgezien afgesloten worden met een foto van ergens hoog in de bergen, maar in de plaats werd het deze De kleurenvanger die ik in de auto las. Het slechte weer zorgde er immers voor dat we onze geplande meerdaagse bergtocht annuleerden (wandelen in de bergen is zalig, maar vijf dagen regen, sneeuw en onweer leek ons noch leuk, noch veilig), maar dat nam natuurlijk niet weg dat de uitbraak van keuken en badkamer nog steeds op de planning stond. Een telefoontje naar mijn ouders later besloten we al een weekje vroeger naar België te vertrekken, dus de komende weken krijgen jullie Belgisch lepetitrequin-nieuws… En hopelijk volgen dan ergens in augustus of september nog wel foto’s van die trektocht 🙂