Doodgewone dingen (3)

Afgelopen week koos ik als “minimalisme-opdracht” onder andere voor practice gratitude. Ik sta wel af en toe stil bij de schone dingen des levens, al zou het zeker geen kwaad kunnen om dat nog net iets vaker te doen. En dan zeker de hele kleine dingetjes op de moeilijke dagen. Maar soit, ik maakte het lijstje in mijn hoofd de dag zelf (wegens weinig tijd en geen papier of internet meteen in de buurt) en vulde het tijdens het schrijven nog een beetje aan. Tijd voor een derde aflevering van doodgewone dingen dus (een idee van Kelly van Tales from the Crib), een combinatie in willekeurige volgorde van altijd aanwezige dingen (die eigenlijk vaak te fantastisch zijn om ze “doodgewoon” te noemen) en recente gebeurtenissen.

1. Johan die mij altijd zo goed aanvoelt.
2. Wandelen in de bergen, fietsen in de bergen, gewoon zijn in de bergen.
3. Afspreken met iemand die ik al een tijdje niet meer had gehoord of gezien en merken dat we gewoon weer als vanouds een hele avond aan het babbelen zijn.
4. Tijdens een overstap kort tijd hebben om de Dom van Keulen te bewonderen.
5. Lunchen in Parijs met pizza en een goed boek.
6. In aansluiting op bovenstaande puntjes: de vanzelfsprekendheid waarmee ik reis. Afgelopen week nam ik de trein van Zürich over Keulen naar Brussel en een paar dagen later van Brussel over Parijs naar Zürich. Vroeger moest alles tot in de puntjes voorbereid zijn, want “aaargh, in Parijs toekomen in Gare du Nord, maar moeten vertrekken in Gare de Lyon, dat 5km verder ligt”: nu kijk ik gewoon eventjes kort hoeveel tijd dat vraagt (kwestie van op zijn minst te weten of ik mij moet haasten of niet 🙂 ) en dan zoek ik ter plaatse wel uit welke verbinding op dat moment de beste is, omdat ik weet dat het allemaal wel lukt. Veel rustiger!
7. Tijd met mijn ouders.
8. Niet zo minimalistisch, maar wel leuk: nieuwe, helemaal faire kleren en daar dan al meteen complimentjes over krijgen ook.
9. Mediteren.
10. Mijn eerste bloglunch met Kelly van Ma vie en vert: op voorhand dacht ik vooral heel enthousiast “dat ziet er een keitoffe uit, dus dat gaat wreed plezant worden”, maar toch ook een klein beetje “stel je voor dat wij mekaar nu eigenlijk niets te vertellen hebben, wat dan?”. Maar kijk, 4,5u heel gezellig gebabbel later (en met een gevoel dat we eigenlijk nog niet eens uitgepraat waren), bleek zij effectief een keitoffe en die laatste gedachte vooral heel belachelijk 😉
11. Zwemmen in open lucht.
12. Een massage.
13. Rondsnuisteren in mijn favoriete boekenwinkels in Brussel en nog een superleuke nieuwe ontdekken er bovenop.

14. Een hele leuke prijs winnen en dat terwijl ik gewoon een enquête invulde, die ik sowieso zou ingevuld hebben. Dank u Meisje van Nummer 44!
15. De stage die steeds leuker wordt: kreeg ik in het begin te vaak naar mijn goesting de typische “stagiair-jobkes”, dan zijn het tegenwoordig bouwhistorische onderzoeken, inventarissen…
16. Een goed gesprek met mijn grootmoeder.
17. Taart bakken, overigens een dubbele win dit keer, want de familie voor wie het bedoeld was, was content omdat zij er geen bestel- en afhaalstress over hadden en ik was content, want ik kon nog eens bakken.
18. Een leuke lunch op het werk.
19. Stappen durven zetten die helpen om de rust in mijn hoofd te bewaren / terug te vinden / te versterken.
20. Al het bezoek deze zomer: ’t was bij momenten heel druk, maar het was vooral heel leuk: dat familie en vrienden ook hun weg naar hier vinden, dat er veel goede gesprekken waren, dat we ons “nieuwe land” samen met hen kunnen verkennen…
21. Mijn mp3 een tweede leven geven en daardoor weer vaker onderweg genieten van muziek.
22. Poezelige voetjes na een pedicure i.p.v. openspringende kloven voor de pedicure.
23. Zelfgemaakt vers brood (alleen al die geur in huis zou voldoende zijn, maar het smaakt dan ook nog altijd eens goed)
24. Mijn mappen boordevol foto’s. Want ook al zucht ik wel eens bij het idee dat ik die nooit of te nimmer gesorteerd en in fotoalbums ga krijgen, eigenlijk zijn het vooral bewijzen van de fantastische dagen en weekends die wij hebben.
25. Het besef dat mijn leven tegenwoordig soms echt wel is, zoals ik het mij als kind/puber voorstelde: een fantastisch lief, wonen in het buitenland, veel sporten, veel lezen, een tof werk, bijstuderen…