Fietsen aan de Opaalkust
Ik wil al langer wat meer reisberichten schrijven hier en hoewel ik niet durf te beloven dat er enige regelmaat in zal zitten, komt er vandaag toch al eentje online. Over die keer in augustus 2014 toen wij gingen fietsen in Frankrijk met mijn toenmalige Belgische fietsclub (we woonden toen nog maar een paar maanden in Zwitserland). Bestemming was de Opaalkust, meer bepaald de Grand Site des deux Caps ofte de kust rond Cap Gris-Nez en Cap Blanc-Nez.
Grand Site des deux Caps
Een beetje geschiedenis en aardrijkskunde voor de geïnteresseerden: de namen van beide kapen komen uit het Oudnederlands, iets wat voor nog wel meer plaatsnamen in die regio het geval is. Cap Gris-Nez komt van Swartenesse of zwarte nes (een nes is een landtong), Cap Blanc-Nez vindt zijn oorsprong in het woord Blankenesse of witte nes. Het zwart en wit wijst op het gesteente waaruit de kapen gevormd zijn: witte krijtrotsen voor Cap Blanc-Nez, roodachtige zandsteen met klei-, kalksteen- en grijze mergellagen voor Cap Gris-Nez. Dit is niet verwonderlijk als je weet dat beiden niet op hetzelfde moment ontstonden: Cap Gris-Nez ontstond ongeveer 160 miljoen jaar geleden toen afzettingen van modder en slib langzaam transformeerden in klei- en zandsteen. Cap Blanc-Nez ontstond 70 miljoen later, toen – door het stijgend zeeniveau – microalgen met een kalkskelet werden afgezet en er zich zo een kalklaag vormde. Tectonische bewegingen en breuken maakten dat deze verschillende lagen aan de oppervlakte kwamen en zo de gevarieerde kust van vandaag ontstond.
Bron: Website van de Grand Site des deux Caps
Fietsen langs de kust
We deden twee dagfietstochten, telkens vanuit Boulogne-sur-Mer. Tijdens de 70km lange tocht op zaterdag lag de focus op de kust.
Vanuit Boulogne-sur-Mer reden we over Wimereux en Audresselles naar de eerste korte stop: Cap Gris-Nez, de plaats waar Frankrijk en Groot-Brittanië met 34 km het dichtste bij elkaar liggen en de krijtrotsen van Dover bij mooi weer dus goed te zien zijn.
Al hoef je niet bepaald de overkant te kunnen zien om een machtig zicht te hebben, want vanaf het uitkijkpunt heb je een heel mooi zicht op de kliffen aan Franse kant. Lijkt mij ook heel mooi om daar te wandelen!
Vanaf Cap Gris-Nez trokken we verder langs de kustweg naar Cap Blanc-Nez, de hoogste van beiden (134 m boven de zeespiegel tegenover 50 m). Om daar boven te geraken dienden we een klimmetje van 2 km met een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 4,5% te overwinnen, maar daar werden we bovenop voor beloond met een magistraal uitzicht over de Franse en Britse kustlijn.
We daalden terug af (waarbij het genieten van het afdalen jammer genoeg beperkt werd door het vele autoverkeer) en trokken iets dieper het binnenland in om via Heverlinghen, Audembert, Bazinghen en Wimille terug te keren. Vlak voor het einde kregen we nog een klimmetje voorgeschoteld vanuit Wimereux naar Boulogne-sur-Mer, zodat we eindigden met net geen 1000 hoogtemeters op de teller.
Ook al was dit een fietstweedaagse, een beetje cultuur kon niet ontbreken en dus trokken we ook even naar Boulogne-sur-Mer. Een zeer toeristisch stadje – al kan dat ook wel aan de periode gelegen hebben -, maar desondanks zeker de moeite waard met ondermeer het belfort en de kathedraal, al vallen de oude stadswallen het meeste op. Het zeemuseum Nausicaa bezochten we niet, al hou ik het in gedachten voor een later bezoek.
Na de kust op zaterdag trokken we op zondag het binnenland in voor een tochtje van 50km. Vanuit Boulogne-sur-Mer reden we noordelijk richting Wimille om daar af te draaien richting La Capelle-lès-Boulogne. Van daar trokken we het rustige Forêt Domaniale de Boulogne in, om te eindigen met een ander nationaal bos, namelijk het Forêt Domaniale d’Écault dichter bij de kust.
Hoewel het in het binnenland wat verkeer betreft rustiger rijden was, werden onze benen bijna evenveel getest, want we eindigden met bijna 600 hoogtemeters op de teller. Op zich is het binnenland eigenlijk leuker fietsen, omdat er minder auto’s rondrijden, maar de kust is natuurlijk impressionanter wat natuur betreft. Bij een volgend bezoek zie ik mij daarom het binnenland eerder per fiets en de kust al wandelend, bovenop de kliffen en weg van de kustweg, ontdekken. Hoe dan ook is het er prachtig – maar heuvelachtig – rijden!
Ook zin om er te gaan rijden? Dan kan je hier de gps-files van de twee tochten downloaden:
Een prachtige regio. Wij waren er enkele jaren geleden op wandelweekend maar de eerste dag al sloeg ik mijn voet om …
Oei, dat is jammer! Hopelijk komt er nog eens een herkansing, want het is er inderdaad te prachtig om aan de kant te moeten blijven.
Zeer fijn, één van mijn favoriete regio’s, vanuit Gent niet al te ver weg. We zijn er inderdaad al een paar keer gaan wandelen, ook zeer de moeite waard. Ik weet niet of ik daar zou kunnen fietsen, wegens toch wel steile hellingen, en ook zou durven fietsen, wegens echt wel heel druk hè. Ik heb zo van die favoriete wegen, zoals de N60 in België. De D940 in Frankrijk is ook zo’n weg. We rijden via de autosnelweg tot aan Sangatte, en rijden dan de D940 op. Zalig. We zijn er ook gaan wandelen de dagen voor ik geopereerd werd, zal altijd zo in mijn geheugen gegrift blijven, als een plaats om alles op een rijtje te krijgen in mijn hoofd.
Bedankt voor dit reis/fietsberichtje (en voor de downloads), je mag dat nog doen! Ik kijk al uit naar het volgende 🙂
Oh, leuk dat je er al vaker geweest bent! En kan mij inbeelden dat die wandelingen in de dagen voor blijven hangen.
Merci, ook om te laten weten dat je de downloads ook fijn vindt, want het is de eerste keer dat ik dat toevoeg. Niet dat ik van alle fietstochten gps-files heb, maar ik vind het zelf afhankelijk van de regio ook wel handig als ik mij op iets kan baseren, dus ik dacht “ik probeer het eens uit, eens zien of daar iemand in geïnteresseerd is” 🙂
Sangatte ken ik niet, eens opzoeken. Maar de N60, is dat niet zo’n keilange steenweg? Leuk met de auto dan om rond te kijken bedoel je? Toch niet met de fiets? 🙂
Oh wat een prachtige streek toch!
Ja, ’t is er echt supermooi! Ik hoop er ooit nog eens naartoe te gaan 🙂
Merci! Zou ik héél graag eens doen
hmm toeval wil dat we bijna dit weekend met de schoonfamilie naar Boulogne sur Mer gingen en Nausicaa gingen bezoeken…maar de plannen zijn gewijzigd en ‘k vind het wel jammer.
Oh, dat is inderdaad jammer; hopelijk komt er een herkansing!