Gedicht: … zag jij misschien dat ik naar jou

… zag jij misschien dat ik naar jou,
dat ik je zag en dat ik zag hoe jij
naar mij te kijken zoals ik naar jou
en dat ik hoe dat heet zo steels,
zo en passant en ook zo zijdelings –
dat ik je net zo lang bekeek tot ik
naar je staarde en dat ik staren bleef.
Ik zag je toen en ik wist in te zien
dat in mijn leven zoveel is gezien
zonder dat ik het ooit eerder zag:
dat kijken zoveel liefs vermag.

(Joost Zwagerman, Zoen me tot ik spin: Gedichten over de liefde)

11 reacties

  1. Ik kende het al, eens gelezen op gedichtendag denk ik. Maar ik was het vergeten, dus bedankt om die even nog te delen. Hij is prachtig!

  2. Gedichten kunnen zo verrijkend en mooi en herkenbaar zijn. Ik zou ze meer moeten lezen. Er liggen er drie klaar maar ik grijp toch altijd weer naar romans of non-fictie.

    • Ja, dat snap ik wel. Ik lees ook zelden hele bundels, maar eerder losse gedichten. Ding is dat ik graag helemaal verdwijn in een verhaal en dat heb je met gedichten natuurlijk niet echt, waardoor ik ook veel meer fictie lees.

  3. Amai, ‘k word er een beetje tureluurs van. Maar ook stiekem wat vlindertjes.

    haha, en ik zat me terloops ook af te vragen wat mijn spellingchecker als grammaticale suggestie zou geven bij deze lange woordenslang.

    • Haha, een beetje tureluurs šŸ™‚
      Je hebt mij nu wel zo nieuwsgierig gemaakt dat ik het tekstje even in Word geplakt hebt, maar mijn spellingchecker geeft geen kik šŸ˜‰

      • ‘k gebruik chrome extensie Language Tool. Die doet me nu continu komma’d toevoegen en herhaalde woorden schrappen

    • Ja, ’t is een heel schoontje he! Heb het al gebruikt voor een kaartje voor Johan en dat lukt niet alle gedichten šŸ™‚