Gelezen in juli 2015

In juli las ik vijf boeken, goed voor een dikke 2000 pagina’s en 39 boeken op de teller voor 2015. Dat life list puntje van 52 boeken op één jaar tijd – vroeger nooit een probleem, maar sinds het maken van de lijst niet meer haalbaar – zal dus waarschijnlijk eindelijk lukken, ahoi 😉

Joël Dicker, La vérité sur l’affaire Harry Quebert

La vérité sur l'affaire Harry Quebert (Joël Dicker)

De maand startte met deze dikkerd, een soortement literaire detective. Het verhaal gaat over Marcus Goldman, een schrijver met writer’s block en zijn vroegere professor en begeleider Harry Quebert. Die laatste raakt in een moordzaak verwikkeld wanneer het lichaam van Nola Kellergan, in 1975 op 15 jarige leeftijd vermoord en grote liefde van de toen 33 jaar oude Quebert, teruggevonden wordt.

Het boek begon goed met onder andere een aantal mooie zinnen (altijd een goed teken als ik mijn notaboekje boven haal!). Maar vanaf pagina 120 verdween dat gevoel jammer genoeg. Ik weet wel dat je bij detectiveachtige verhalen een beetje moet openstaan voor ongeloofwaardige stukken (de zogenaamde suspension of disbelief), maar Joël Dicker vraagt op dat gebied echt wel te veel (toch van mij). Ik bedoel maar: hoeveel plot twists kan een mens zo bedenken?! De belangrijkste premisse van dit boek – de “grote” liefde tussen Harry en Nola – geraakt wat mij betreft nooit verder dan wat puberaal gezwets, sommige personages worden veel te stereotiep neergezet, de rol van Goldman in het onderzoek….

En waarom heb ik het boek dan toch uitgelezen? Wel, het onnozele is dat ondanks bovenstaande, Dicker er toch in slaagt om je nieuwsgierig te houden naar wat het dan uiteindelijk gaat worden. Bovendien, en dat is wat mij betreft het beste aan dit boek, is de algemene structuur wel interessant: een schrijver die vertelt over het schrijfproces van zijn boek, waarin hij het heeft over een andere schrijver. Dat zit wel knap in elkaar, maar is jammer genoeg onvoldoende om het boek te redden.

Om het met een commentaar op Dicker’s eigen woorden te zeggen: Un bon livre, Marcus, est un livre que l’on regrette d’avoir terminé. Ik was jammer genoeg blij dat het gedaan was…

Verbeelding book challenge
1. Een boek van 500 pagina’s of meer
7. Een mystery of thriller boek
13. Een boek dat een prijs heeft gewonnen: Grand Prix du Roman de l’Académie française 2012
19. Een boek met een 65+ hoofdpersonage

Paolo Giordano, Het zwart en het zilver

Het zwart en het zilver (Paolo Giordano)

Paolo Giordano’s debuutroman De eenzaamheid van de priemgetallen viel hier heel erg in de smaak. Jammer genoeg was de opvolger (Het menselijk lichaam) een pak minder goed, maar dat maakt Giordano in deze derde telg bijna helemaal goed!

Het verhaal gaat over een jong koppel wiens kinderjuf / huishoudster / steun overlijdt. Het is een kort boek, maar Giordano schetst zo mooi hoe die verschillende levens in elkaar vloeien, soms uit elkaar lijken te vallen, wat de impact van dood op een gezin is, hoe het besef wat iemand betekent heeft altijd te laat komt.

[…] alsof hij wil zeggen dat hij het heeft begrepen, heeft begrepen dat mensen verdwijnen, dat mensen weggaan en dat is het dan, voor altijd, maar wij niet, dat zal hij niet laten gebeuren, tenminste niet zolang hij ons bij elkaar houdt.

Mooi, mooi!

Verbeelding book challenge
20. Een boek dat je kan uitlezen op een dag

Fredrik Backman, Een man die Ove heet

Een man die Ove heet (Fredrik Backman)

Op de kaft van dit boek staat dat het zeker een aanrader is voor fans van De honderdjarige man die uit het raam klom en verdween. Ik snap de link wel: de manier waarop Ove zich gedraagt en de reacties die hij daarmee uitlokt, de absurditeit van sommige situaties… Toch is dit boek tegelijk heel anders, want het verhaal van Ove is er eentje dat toch iets dieper gaat dan enkel vrolijkheid en absurditeit. Allebei zijn ze alleszins wel de moeite.

Art Spiegelman, Maus

Maus (Art Spiegelman)

Nadat ik enkele goede commentaren over deze graphic novel las, besloot ik hem uit te lenen in de bib hier. Ondertussen staat hij op het “aan te kopen”-lijstje, dus dat zegt al wel genoeg zeker? 🙂

Spiegelman vertelt het verhaal van zijn Joodse vader, afwisselend tijdens de Tweede Wereldoorlog en in het heden. Hoe vaak een mens er ook over leest, het blijft confronterend om te lezen over die periode, te beseffen hoe kwaadaardig mensen kunnen zijn. Tegelijk is het heden niet minder confronterend: de moeilijke relatie van de auteur met zijn vader, wat er gebeurd is met zijn moeder… Straf!

Verbeelding book challenge
6. Een graphic novel
10. Een boek gebaseerd op waargebeurde feiten
13. Een boek dat een prijs heeft gewonnen: Pulitzerprijs 1992
19. Een boek met een 65+ hoofdpersonage

Eowyn Ivey, The snow child

The snow child (Eowyn Ivey)

De beschrijving – een ouder, ongewild kinderloos koppel verhuist naar Alaska, waar ze een sneeuwmeisje maken en de dag erna plots een echt meisje in de bossen ontdekken – zou mij nooit overtuigd hebben om dit boek te lezen. Maar kijk, het was het juniboek van de Verbeelding book club op Goodreads, ik zocht nog een fantasy boek voor de bijhorende challenge en dus besloot ik het een kans te geven. En gelukkig maar!

Het boek heeft magische elementen in zich, maar tegelijk ook zoveel realisme; het verhaal is hoopgevend en pijnlijk tegelijk en Ivey beschrijft heel mooi de seizoenen in Alaska: hun schoonheid, maar ook hun moeilijkheden. Een mooi sprookje!

Verbeelding book challenge
4. Een fantasy book

Voor de Verbeelding book challenge kan ik momenteel 25 puntjes schrappen; twee minder dan vorige maand, maar ik ben dan ook overgestapt op een lijst met 1 puntje per boek (met dubbels zou de teller op 28 staan). Dat valt al bij al nog best wel mee en behalve die science-fiction zie ik het ook wel in orde komen 🙂

Bron afbeeldingen: Goodreads

7 reacties

  1. Amai, dat gaat goed! Het boek van Joël Dicker en dat van Art Spiegelman staan ook nog op mijn leeslijst. Naar de andere ben ik benieuwd!
    (ps: een dt-foutje in de eerste alinea over het boek van Dicker ;-))

    • Aaargh, dat zijn altijd de ergste dt-fouten he, degene die je zelf maakt! Merci, ik heb het er uit gehaald (en mijzelf 10min in de grammaticahoek gezet 😉

  2. Jammer dat je ’t boek van Joël Dicker niet fantastisch vond. Ik was er echt helemaal weg van! Je hebt me benieuwd gemaakt naar The snow child. Op zich is fantasy geen genre dat ik heel graag lees, maar aangezien dat voor jou ook geldt en je het toch goed vond, ben ik extra benieuwd. 🙂

    • Het fantasygehalte van The Snow Child bleek uiteindelijk heel erg mee te vallen (meer magisch realisme), vandaar misschien ook 🙂 Ben alleszins benieuwd wat jij er van gaat vinden!

  3. Ik moet drrrringend Het zwart en het zilver lezen!! Ove ligt hier ook al een tijdje klaar (Ik moest van oma zeggen dat het haar spijt, of zoiets, van dezelfde schrijver vond ik fantastisch mooi).

    • Ja, als Giordano-fan moet je die echt wel lezen! 🙂
      Die van Oma heeft me gestuurd… staat op mijn leeslijstje, al twijfel ik of ik hem ga kopen of ga uitlenen in de bib. Ach ja, in beide gevallen heb ik nog even tijd, want dat is hoe dan ook iets voor België.