Life list, gedaan in 2017

Mijn life list blijft een lijst waar ik zelden mee bezig ben, al neem ik af en toe wel eens een puntje op in mijn voornemens of dergelijke. Maar soms onbewust, soms bewust wanneer de kans zich voordoet, doe ik elk jaar toch weer een paar dingen van de lijst. Tijd dus voor een update van wat ik in 2017 deed:

Afgewerkt (of herhaald) in 2017

100 postkaarten met de hand schrijven en versturen
Stond de teller vorig jaar op 85, dan zorgde mijn deelname aan InCoWriMo ervoor dat ik over de beoogde 100 ging. Niet dat ik nu plots ga stoppen met kaartjes schrijven, daarvoor vind ik dat veel te leuk. Vorig jaar gingen er relatief weinig verjaardagskaartjes de deur uit (komt ervan als je voorraad kaartjes en stempel- en ander knutselmateriaal een half jaar in dozen zit…), maar dit jaar ben ik vast van plan daar verandering in te brengen!

InCoWriMo 2017 (Le petit requin)
Een paar kaartjes die ik in 2017 verstuurde

Een olifant in het wild zien
Dit puntje haalde ik weliswaar al vorig jaar toen ik zowel in Addo Elephant National Park als in het Amakhala resort olifanten zag, maar aangezien ik dit jaar onverwacht opnieuw naar Zuid-Afrika ging (t.t.z. die reis werd wel gepland, maar ik had niet verwacht twee jaar op rij naar daar te trekken), zag ik opnieuw olifanten, dit keer in het Hluhluwe-Imfolozipark. En hoewel ze dit keer minder goed te zien waren, blijft het toch ongelooflijk impressionant!

Olifanten Hluhluwe-Imfolozipark (Le petit requin)

Geen tandvullingen of valse tanden voor mijn 30e
Ik schreef het al vorig jaar: ik heb blijkbaar toch een kleine vulling bij een tand waar ooit een stukje van afbrak. Tegelijk besloot ik dit puntje toch te behouden, maar een tandvulling strikter te beschouwen als “een gaatje dat moet opgevuld worden”. Dat zorgt er ook meteen voor dat, nadat ik de oorspronkelijke “niet voor mijn 25e”-doelstelling al ruim haalde, dit jaar ook de verlenging  “niet voor mijn 30e” lukte. En nu? Goh ja, blijven gaan natuurlijk en proberen mijn 35e verjaardag te halen zonder gaatjes of valse tanden! 😉

Op één jaar 52 boeken lezen
In 2017 las ik 53 boeken, hoera!

Zelf Sinterklaas/ Sint-Maarten zijn
Ik deed dit al verschillende keren de afgelopen jaren, zowel op mijn werkplek in Brussel als thuis, maar dit jaar bracht ik mijn Zwitserse collega’s voor het eerst in contact met de traditie van Sint-Maarten (ja, ik weet dat Sinterklaas bekender is, maar ik groeide zelf nu eenmaal op met Sint-Maarten 🙂 ).

Le petit requin

Work in progress

Duiken in de “Zeven zeeën”
Dook ik de afgelopen jaren al in de Rode Zee, de Noordelijke Stille Oceaan, de Zuidelijke Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan, dan verkende ik dit jaar opnieuw die laatste, maar ging ik ook voor het eerst op ontdekking in de Middellandse Zee.

Mohawk Deer briefing (Le petit requin)
Briefing voor de duik naar het wrak van de Mohawk Deer in de Middellandse Zee

Minstens 100 erfgoederen van de Unesco Werelderfgoedlijst bezoeken
De disclaimer is nog steeds dezelfde: puntjes die heel veel objecten omvatten (vb. Belforten in België en Frankrijk) reken ik als gezien wanneer ik er minstens drie van bezocht heb. Puntjes bestaande uit twee locaties (vb. Bauhaus in Weimar en Dessau) zijn “ok” als ik er eentje van gezien heb.
Vorig jaar stond de teller op 42 (een volledige lijst vinden jullie overigens hier); dit jaar ontdekte ik:

  • Vlaamse Begijnhoven (België)
    Eigenlijk mag dit puntje nu pas op de lijst staan, want op een of andere manier had ik nog niet beseft dat niet álle Begijnhoven tellen, maar dat er slechts een aantal effectief als Werelderfgoed erkend zijn. Dat zorgde ervoor dat ik er nog geen drie zag, want o.a. het Begijnhof van Aalst en het Klein Begijnhof in Leuven haalden de definitieve Werelderfgoedlijst niet. Dit jaar echter bezocht ik – na vroeger al de officieel erkende Begijnhoven van Diest en Brugge te hebben gezien – ook dat van Lier.
  • Belforten in België en Frankrijk (België)
    Van dit item zag ik wel al voldoende verschillende objecten, maar mijn bezoekje aan Lier zorgde er voor dat ik nog een Belfort aan mijn lijstje kon toevoegen.
  • Dom van Aken (Duitsland)
    In december besloot ik eindelijk eens niet rechtstreeks naar België te reizen, maar wel onderweg een tussenstop te maken en een van de vele steden tussenin te bezoeken. Dat zorgde er ook voor dat ik de in 1978 als Werelderfgoed erkende Dom van Aken bezocht!
  • Le Strade Nuove en het systeem van de Palazzi dei Rolli in Genua (Italië)
    Een typisch voorbeeld van een onbewuste toevoeging aan mijn lijstje is dit: ik plande een duikreis in Genua, besloot dan ook maar de stad te bezoeken en toen ik kort voor vertrek eens snel opzocht wat er allemaal te zien was, bleek er ook Werelderfgoed te vinden te zijn. Heel interessant erfgoed trouwens, want de zogenaamde Palazzi dei Rolli is een groep van paleizen die afwisselend gebruikt werden voor de ontvangst van staatsbezoeken.
    Een twijfelgeval voor Italië zijn overigens de Dolomieten. Die zag ik in 2017 namelijk voor het eerst, maar ik was er eigenlijk maar een halve dag en zag enkel de – weliswaar ongelooflijk machtige – Tre Cime di Lavaredo. Dat gaf zoveel zin in meer dat het niet eens veel uitmaakt dat ik besloten heb dit nog niet als een “bezocht Werelderfgoed” te beschouwen, ik ben toch van plan er een van de komende jaren opnieuw (en dan langer) naartoe te gaan.
Palazzo Rosso Genova (Le petit requin)
Palazzo Rosso
  • iSimangaliso Wetland Park (Zuid-Afrika)
    Staan noch het Hluhluwe-Imfolozipark noch de verschillende mariene parken waar ik dook, op de Werelderfgoedlijst, dan is dat wel het geval met het iSimangaliso Wetland Park, die het einde vormde van mijn reis in Mozambique en Zuid-Afrika. Een mooi einde, met een hoop nijlpaarden, één krokodil en machtige zeearenden!

Nijlpaard iSimangaliso Wetland Park (Le petit requin)

  • Abdij van Sankt Gallen (Zwitserland)
    De abdij van Sankt Gallen staat al een aantal jaar op mijn “te bezoeken in Zwitserland”-lijstje en dit jaar kwam het er eindelijk van. Al ga ik nog eens terug, want ik bezocht weliswaar de abdijkerk en werkte in het staatsarchief, dat in een deel van de abdij gevestigd is, maar had die dag geen tijd om de bibliotheek te ontdekken. In 2018 volgt dus waarschijnlijk “bezoek aan Sankt Gallen, deel 2” 😉

Abdij Sankt Gallen (Le petit requin)

Nieuw toegevoegd

Een workshop snijtechnieken voor koken volgen
Aangezien zo’n lijst geen vast gegeven moet zijn (waarom zou het ook, een mens verandert – en dus ook zijn interesses), zwier ik af en toe al eens iets uit mijn lijst of voeg ik er iets nieuws aan toe. Dit keer is het tijd voor dat laatste, want hoewel ik heel graag kook, ben ik niet zo heel handig met messen. Niet dat ik mijzelf veel snijd (gelukkig…), maar ik kan vol bewondering kijken naar mensen die in een oogwenk groenten in brunoise, julienne of andere Franse termen omvormen. En dus heb ik zin om ooit eens een workshop snijtechnieken te volgen, zowel om de verschillende soorten te leren als om – hopelijk – de groenten op mijn snijplank iets eleganter te lijf te gaan 🙂

14 reacties

  1. Wow, wat een geweldig jaar heb jij beleefd zeg !

  2. Dat van die tanden, daar moest ik toch om lachen. Ik was jarenlang zo fier op het feit dat ik geen enkele vulling in mijn mond had. Tot ik bij de jaarlijkse controle ineens 3! gaatjes had die gevuld moesten worden. Geen idee wat er dat jaar misgegaan was, heb sindsdien ook geen nieuwe gaatjes meer gehad. Maar het tij kan dus snel keren ;-).

    • Haha, ik zal proberen niet te teleurgesteld te zijn eens het zover is 😉
      Het zal sowieso wel ooit eens gebeuren, maar ik vind het eigenlijk best wel grappig dat ik nu al vijf jaar denk dat het toch écht niet nog langer kan duren en dat toch steeds opnieuw het geval is.

  3. Jouw sportieve en avontuurlijke aard, daar lig ik mijlenver vandaan Haaike. Wat me met grote bewondering naar jou laat kijken natuurlijk. Wat een interessante ontdekkingen, exploraties en dies meer. En zie…ik geniet daar echt méé van 😉 Er is heel veel dat me echter ook wel interesseert zoals mooie gebouwen, de natuur, sowieso. Wel een raakpuntje: het schrijven van echte kaartjes of simpelweg schrijven van echte brieven over het algemeen. Een nieuwe hobby sinds 2017 en daar kan ik ook geen genoeg van krijgen.

    • Leuk te lezen dat hoewel niet alles jouw ding is, je het toch graag leest! 🙂
      En: ik wens ons allebei een jaar met veel schrijfplezier 😉

  4. Zoals je wel kan raden was ik het meest benieuwd naar de update van jouw Unesco Werelderfgoedlijst 😄 De abdij van Sankt Gallen staat voor 2018 bij ons ook op de planning *voorpret*

    • Haha, ja, zelfs als er niemand anders het zou willen lezen, zou ik dat Werelderfgoedlijstje toch nog posten, gewoon omdat ik weet dat jij het graag leest 🙂
      Leuk dat jullie de abdij van Sankt Gallen ook gaan bekijken; zeker tijd maken voor zowel kerk als bibliotheek dan!

  5. Ik ben alvast super blij met het leuke Nieuwjaarskaartje dat ik kreeg toegestuurd. In mijn nieuwe Bullet Journal hou ik ook bij wat ik per post verstuur. Eind vorig jaar maakte ik een schatting op basis van wat ik me nog herinnerde en daarmee ging ik ook over de 100. Ik vind het heel leuk dat ik nu weer wat vriendinnen heb die net als ik van traditionele post houden. Vandaag kwam er wat online besteld briefpapier toe want daar kon ik in gewone winkels amper iets van terugvinden.

    Net als samaya heb ik jarenlang geen gaatjes gehad en toen (ok, ik was wel heel lang niet meer naar de tandarts geweest) plots drie. Sindsdien is er zodra ik elektrisch ben beginnen poetsen én flossen echter geen enkel gaatje meer bijgekomen. Dus ik hoop dat ik dat zo kan houden en dat mijn drie melktanden zolang mogelijk blijven zitten want daar gaan er nu echt geen nieuwe meer voor in de plaats komen.

    • Waw, over de 100 kaartjes, straf!
      Wel schattig dat jij nog steeds melktanden hebt; ik duim dat die nog héél lang blijven zitten 🙂

  6. Naar het schijnt is zo’n cursus snijtechnieken echt een zotgoeie investering! Benieuwd wat jij ervan gaat vinden 😀

    • Ben er ook benieuwd naar! Al heb ik ergens wel schrik dat ik tijdens zo’n cursus vooral heel hard in mijn vingers ga snijden 😉

  7. Awel dat lijkt mij nu ook eens tof se, zo’n les snijtechnieken. Ik heb wel de coole messen maar er niet mee in mijn vingers snijden is telkens weer een uitdaging 😉

    • Haha, echt he! Ik heb ook een paar goede messen, maar snij er gewoon heel traag mee. Op zich is dat natuurlijk geen probleem, maar het lijkt mij wel leuk om het vlotter te kunnen (al zal ik wel nooit het ideaalbeeld in mijn hoofd bereiken, waar ik zoals de grote chefs bij wijze van spreken op 2 seconden een wortel in brunoise snij 😉 ).