Life list, gedaan in 2021

Tijd voor een update van mijn life list. Niet dat het zo belangrijk is die dingen allemaal te halen, maar plezant zijn ze wel, dus het is altijd wel leuk om, als de kans zich voordoet, een paar dingen van de lijst te doen. De pandemie had uiteraard een invloed op de haalbaarheid van vele dingen, maar anderen lukten dan weer wel. Ik herhaalde ook verschillende dingen (zo heb ik nog steeds een gebit zonder (opgevulde) gaten, las ik opnieuw meer dan 52 boeken en zwem ik regelmatig 10 lengtes crawl), maar sommige zijn ondertussen zodanig jaarlijks terugkerend dat ik er geen aparte puntjes (meer) aan wijd.

Afgewerkt (of herhaald) in 2021

Meer dan één diploma halen
Exact 10 jaar nadat ik afstudeerde als master ingenieurswetenschappen-architectuur, haalde ik het afgelopen jaar een MAS (master of advanced studies) in architectuurgeschiedenis en -theorie.

Een thesis schrijven (herhaling)
Tja, het bovenstaande puntje kon moeilijk zonder een thesis lukken. Dit is op zich ook een herhaling, want ik schreef natuurlijk ook voor die eerste studie een thesis, maar wel eentje die zodanig veel van mij gevraagd heeft, dat ik het nog eens het “afstrepen” waard vind.

Publiceren in een vaktijdschrift
Het is eigenlijk moeilijk te zeggen of de thesis leidde tot het artikel of het artikel tot de thesis. Ik startte namelijk al lang voor er sprake van een artikel was met die thesis, maar besliste omwille van de te hoge stress (door de combinatie met werk, met een relatie die uit elkaar viel en weer opgebouwd moest worden, met een depressie… jup, toffe jaren achter de rug…) die studie stil te leggen. Eigenlijk ging ik er al van uit dat thesis en studie nooit afgewerkt zouden worden (niet van harte, maar het voelde als de enige gezonde optie), toen ik van een medestudente de vraag kreeg of ik voor een tijdschrift over kunst en kerk – waar mijn thesisonderwerp perfect bij paste – een artikel wilde schrijven. Balsem op mijn ziel, die vraag, want het maakte dat ik iets meer vrede kon nemen met het feit dat die thesis onaf zou blijven, want op zijn minst had ik er dan toch een artikel uitgehaald. Toen een van mijn professoren een late opvispoging deed, was ik dankzij dat artikel al terug met mijn thesisthema bezig en was de sprong naar “toch proberen, twee maand vol gas geven” weliswaar nog steeds groot, maar niet meer zo onhaalbaar als hij zonder dat artikel zou geweest zijn. Dat artikel vloog dus aan de kant, de thesis vloeide – met horten en stoten – uit mijn pen. Dankzij wat algemene vertraging bij het maken van het tijdschrift, bleek er toch nog tijd om mijn artikel af te werken en in te dienen en zo eindigde ik uiteindelijk – tegen alle verwachtingen een paar maand ervoor – met zowel een thesis als een artikel. Persoonlijk wonder van 2021, dadde!

Met een foto in de krant staan (herhaling)
Ik stond tijdens mijn Erasmusperiode twee keer in een lokale Duitse krant (een keertje toen we met een cursus onderhoud van een park deden, een keertje toen ik samen met twee Nederlandse studenten aan een internationaal food festival deelnam – bitterballen en wafels, het kon niet clichématiger 😜), dus dit puntje haalde ik al. Het grappige is dat ik het nu nooit nog in een lijst zou opnemen, maar het desondanks in 2021 wel opnieuw deed. Met dank aan mijn gemeenteraadslid, die de vraag naar een interview – incl. professionele foto’s – naar mij doorschuifde, waardoor ik plots een interview moest geven. Hoeft voor mij niet per se bij de job te horen, maar het was wel een interessante ervaring.

Zelf Sinterklaas / Sint-Maarten zijn (herhaling)
Ook dit deed ik al meerdere keren, maar in 2021 wel voor het eerst op mijn huidige werk (in 2020 geraakte de Sint niet tot in Zwitserland; dit keer was hij zo vooruitziend al in oktober een voorraad in te slaan 😉). Altijd fijn om Zwitsers met dat specifieke stukje traditie uit de regio waar ik ben opgegroeid (Sint-Maarten op 11 november i.p.v. Sinterklaas op 6 december) te laten kennismaken.

Work in progress

Minstens 100 erfgoederen van de Unesco Werelderfgoedlijst bezoeken

De disclaimer is nog steeds dezelfde: puntjes die heel veel objecten omvatten (vb. Belforten in België en Frankrijk) reken ik als gezien wanneer ik er minstens drie van bezocht heb. Puntjes bestaande uit twee locaties (vb. Bauhaus in Weimar en Dessau) zijn “ok” als ik er eentje van gezien heb.
Vorig jaar stond de teller op 52 (het volledige overzicht vinden jullie hier); dit jaar (her)ontdekte ik:

• Abdij van Sankt Gallen (Zwitserland)
  In 2017 schreef ik “De abdij van Sankt Gallen staat al een aantal jaar op mijn “te bezoeken in Zwitserland”-lijstje en dit jaar kwam het er eindelijk van. Al ga ik nog eens terug, want ik bezocht weliswaar de abdijkerk en werkte in het staatsarchief, dat in een deel van de abdij gevestigd is, maar had die dag geen tijd om de bibliotheek te ontdekken. In 2018 volgt dus waarschijnlijk “bezoek aan Sankt Gallen, deel 2”. Het duurde weliswaar een pak langer dan ik toen vermoedde vooraleer deel 2 aan de beurt kwam en ik heb eigenlijk echt geen idee waarom we zo lang gewacht hebben: niet alleen is Sankt Gallen echt niet zo ver van waar wij wonen, de bibliotheek is vooral ook ongelooflijk mooi.

• Benedictijner abdij Sankt Johann in Müstair
  Eigenlijk wilden we deze abdij al in 2020 bezoeken, maar toen gooide een voor begin december ongeziene hoeveelheid sneeuw roet in het eten. Uiteindelijk konden we eind oktober 2021 eindelijk genieten van een vakantie in het wondermooie Val Müstair (op dat moment nóg wonderlijker door de fantastische herfstkleuren). Het merendeel van onze uitstappen stond met wandelen en mountainbiken in het teken van de natuur, maar ik wilde ook absoluut een dagje naar de benedictijner abdij. Vooral de kerk met zowel romaanse als karolingische fresco’s (die laatste gaan tot 800 terug!) was een ontdekking, maar ook de rest van het complex is een bezoek meer dan waard.

Geschrapt of aangepast

Ik ben eens alle open puntjes op mijn life list doorgegaan en dat leidde tot volgende conclusies (sommige puntjes heb ik samengenomen om niet teveel in herhaling te vallen):

• 10 km lopen in minder dan een uur / Een kwart of Olympische triatlon meedoen
  Mja, alles wat met lopen te maken heeft, zal heel erg afhangen van mijn heupoperatie en hoe goed ik daarvan herstel. In het slechtste geval ga ik ook op lange termijn niet terug (lang of snel) kunnen lopen en dan kan ik alles wat me (veel of snel) lopen te maken heeft, vergeten. Normaalgezien zou het zover niet moeten komen en zou ik integendeel het lopen terug moeten kunnen oppaken. Maar: voorlopig afwachten dus en binnen één of twee jaar te herbekijken.
• Alle werelddelen bezoeken (behalve Antarctica) / Papa bellen vanuit Ushuaia
  Moeilijk, deze puntjes… Op zich zou ik wel heel graag ooit naar Patagonië (Zuid-Amerika) en Nieuw-Zeeland (Oceanië) gaan en is er in Azië ook heel veel onbekend moois (Georgië, Kirgizië). Maar ja, dat vliegen… ik kan het aan mijzelf / aan anderen steeds minder verantwoorden om mijn eigen reisgoesting boven de impact ervan te plaatsen (ook al wetende wat er op niet-vlieg-afstand ook allemaal aan moois te vinden is). Een ding is zeker: als ik nog vlieg, dan zal het zijn voor weloverwogen, lange reizen. Zoals een paar jaar geleden twee jaar op rij naar Zuid-Afrika vliegen voor een reis of voor een weekje duiken naar Curaçao vliegen… ongedaan kan ik het niet maken, maar ik zou het nu echt niet meer doen.
• Dansles volgen
  Goh ja, iets in mij wilt ooit wel goed kunnen dansen, maar zo belangrijk vind ik nu ook niet meer. Mag eraf dus.
• 10 wereldwonderen zien (van de 22, zijnde de piramide van Cheops + de zeven nieuwe + de zeven natuurwonderen + de zeven bouwkundige wonderen)
  > 7 wereldwonderen zien
  Ik zag er tot op vandaag al vier (de Deltawerken dit jaar, dus die komen pas in mijn jaaroverzicht van volgend jaar aan bod 🙂), dus nog eens zes, dat clasht te hard met het niet teveel willen vliegen. Ik heb er 7 van gemaakt, past eigenlijk wel mooi met de zeven die er per categorie zijn…
• De zonsopgang boven de Grand Canyon zien / Een roadtrip in Amerika maken / New York bezoeken
  > Een van de Amerikaanse parken bezoeken / New York bezoeken
  Ook dit is een moeilijke: die Amerikaanse parken, die zou ik eigenlijk wel heel graag ooit zien. Maar opnieuw: dat vliegen… Ik sluit het niet uit, maar stel het mij dan eerder voor als een reis van een maand, waarbij we starten of eindigen in New York (staat hoog op Johan zijn verlanglijstje) en dan drie weken in Amerika rondtrekken met de auto, o.a. langs de parken. In alle geval geen optie is én voor New York én voor eens een paar parken hier én voor eens een paar parken ginder telkens zo’n afstand over en weer vliegen. In alle geval mogen de eerste twee puntjes samengevat worden in “een van de Amerikaanse parken bezoeken”.
• Deelnemen aan de Iron Man in Hawai
  Dit hangt enerzijds natuurlijk samen met het hele “ga ik nog deftig kunnen / mogen lopen”, maar anderzijds hoeft het ook niet meer in Hawai. Als het ooit nog kan, doe mij dan maar eentje in Zwitserland (of Europa).
• De Crocodile trophy rijden
  > Een meerdaagse mountainbiketocht rijden
  Het hoeft niet meer per se de crocodile trophy te zijn, het hoeft ook geen wedstrijd te zijn. Maar ooit eens een meerdaagse mountainbiketocht doen (en dan niet “met de mountainbike gereden”, zoals mijn trektocht langs de Rijn, maar echt op een mountainbikeparcours), dat zou ik wel heel tof vinden.
• Een Plan (of soortgelijk) kindje adopteren ondersteunen
  Taalkundige correctie, want adopteren is natuurlijk een verkeerde term voor wat zo’n ondersteuning net inhoudt.
• Meevliegen met een straaljager
  Ik zou het nog altijd supercool vinden (en ja, ik weet het, dat is niet consequent met het niet willen vliegen), maar de kans dat dit ooit gebeurt… Mag weg dus.
• Nieuwjaar vieren in 5 tijdzones
  > Nieuwjaar vieren in 3 tijdzones
  Vijf is eigenlijk nogal veel (tot nu toe eentje op de teller), drie is ook al mooi.
• Een trektocht doorheen de Himalaya / Op de Chinese Muur lopen / Ouagadougou, Ulaanbaatar en Antananarivo bezoeken / Rondreis in Australië en Nieuw-Zeeland / Zwemmen in het Titicacameer / Langsgaan op Pitcairn
  Ik zeg op zich niet nee, maar het hoeft niet meer zo nodig en klopt in mijn hoofd ook gewoon niet meer als ik het allemaal zou doen…

Met de grove borstel erdoor, dat is het wel zo’n beetje geweest. Op dit moment heb ik niet echt nood aan nieuwe puntjes om in de plaats toe te voegen; misschien komt dat nog wel.