Maand in woord en beeld: april #2
April in één foto per dag, deel twee:
Dag 106 – Voor het eerst sinds ik hier woon, kon ik niet live gaan kijken naar Sechseläuten, want ah ja, in Winterthur doen ze niet mee met die halve dag verlof die in Zürich wel gegeven wordt. Boehoe! Gelukkig was er een livestream! Negeren jullie even mee dat ik mij nadien afvroeg of ik niet een beetje overdrijf door live te kijken naar een houten sneeuwman die in brand staat 😜
Dag 107 – Verkoolde dakpannen. En dat het waarschijnlijk fout is dat ik de kleurencombinatie van terracotta met de zwarte kool nog best mooi vind 🙂
Dag 108 – Serieus doorgewerkt in de serre. Nu nog een paadje maken en ze is helemaal in orde!
Dag 109 – ’s Ochtends in de toen al hete zon op plaatsbezoek, in de namiddag verkoeling zoeken in het staatsarchief en daardoor bij een heerlijk avondzonnetje door Park Irchel naar het station wandelen. Er bestaan slechtere werkdagen, denk ik dan 🙂
Dag 110 – Compostcursus! Alwaar ik leerde dat ik dit hoopje beter wat anders ga aanpakken, woeps 😜
Dag 111 – Wandeling op de Uetliberg, langs een nieuw, veel avontuurlijker – en toffer – pad dan degene die ik tot nu toe kende, hoera!
Dag 112 – Oooh, lente! ♥
Dag 113 – Thuiskomen en een attackske krijgen, omdat ik vergeten was de tulpen vers water te geven. Gelukkig bleken ze de volgende ochtend weer vrolijk en blij, oef!
Dag 114 – Dat dat dakterras op het werk toch wel een heerlijkheid is!
Dag 115 – Wind die het meer van Zürich er vanop afstand als een zee liet uitzien. Pollen die in datzelfde meer voor kleurovergangen zorgen. En een chocoladewinkel die biologieles geeft 😜
Dag 116 – Nog eentje voor het lijstje eerste keren: rijden met een auto met Franse nummerplaat 🙂
Dag 117 – Brussel, ge zijt een toffe stad, maar niet met de auto. ’t Is dat ik meubels moest ophalen en dus niet anders kon, maar serieus Belgische politiek, doe daar eens iets aan, jongens!
Dag 118 – 90 jaar! En zo blij dat we dat samen met haar konden vieren ♥ #bomma
Dag 119 – Als ik in Zürich niet kan gaan, dan ga ik in Gent, nah! En dat het weer zeer inspirerend was #fairfashionfest
Dag 120 – Hoe heerlijk blauwe luchten ook zijn, soms zijn donkerste de mooiste ♥
Tulpen zijn zot he! Laatste alinea best wel ééntje om over na te denken!
Dat was eigenlijk niet de bedoeling bij die laatste alinea, maar je hebt wel gelijk 🙂
Die tulpen laten zich niet voor een gat vangen zie ik.
Haha, dat is een feit 🙂
Ohjee! Die tulpen!! Wat goed dat ze er toch nog doorgekomen zijn.
En gefeliciteerd voor de bomma!
Je was niet ver van mijn werk, bij het fair fashion festival 🙂
Ja, straf he dat ze er een nacht later al weer zo fris uitzagen. Ik vreesde echt dat ik het te ver had laten komen, maar ’t zijn duidelijk straffere bloemen dan ik dacht 🙂
Ik kwam iets zeggen over die tulpen, maar nevermind. 🙂 Leuke inkijk in je leven. Beetje jaloers, zelfs! Al zou ik nu niet direct blijven kijken naar iets dat afbrandt…
Haha, de tulpenfoto is duidelijk de populairste van deze reeks. En ik begrijp helemaal dat je er zelf niet naar zou blijven kijken. ’t Is dat het een volksfeest is dat ik ontdekte op mijn eerste volledige dag in Zürich en daarom dus altijd een speciaal “verwelkomend” gevoel oproept 🙂
Terracotta en kool combineren goed samen. Je brengt me op het idee om eens te tekenen met houtskool op plantenpotten, nu ben ik benieuwd naar wat dat zou geven…
Proficiat aan de bomma!
Oh, dat is een tof idee, al helemaal met jouw tekenkunsten! En maakt het al meteen aanvaardbaarder om verkoolde dakpannen mooi te vinden 😉
Zot eigenlijk hé hoe sterk tulpen zijn. Een paar jaar terug heb ik er elke dag een foto van genomen tot ze waren uitgebloemd en toen viel het op hoe veel die blijven groeien ook al zijn ze gesnoeid. Ik heb ze echt regelmatig moeten bijknippen. Zondag is het hier ook zover dan vieren we de 90ste verjaardag van manlief zijn moemoe.
Oh, gelukkige verjaardag aan de moemoe van je man!
Al even sterk als tulpen, die grootmoeders 😉