Maand in woord en beeld: april 2020 #2

Dag 107 – Eerst koken onder toezicht van de kat van de buren, dan kaartjes maken

Le petit requin

Dag 108 – Naar de voet van de waterval mogen we voorlopig niet meer, van bovenaf kijken wel. Wat in dit geval, door de reiger, sowieso het beste zicht was 😉

Affenschlucht (Le petit requin)

Dag 109 – Een zalig, niet al te stijgend fietspad langs het water ontdekken en daardoor plots een veel grotere fietsradius hebben, die mij dankzij 45 rustige kilometers langs dat water en één stevige klim naar bijna 1000m hoogte en dit uitzicht bracht 😍

Sitzberg (Le petit requin)

Dag 110 – Wandelingetje

Wolfensberg Winterthur (Le petit requin)

Dag 111 – En toen werd de gevel gereinigd en zaten wij twee zonnige dagen in kunstlicht te werken 🙃

Le petit requin

Dag 112 – Even de fiets op om twee valleien verder, waar ik normaal enkel met de fiets kom, ook eens te wandelen

Hoh-Wülflingen Winterthur (Le petit requin)

Dag 113 – Bloeiende appelbomen temidden van een zee van boter- en paardenbloemen in de weide achter onze tuin 😍

Brühlberg Winterthur (Le petit requin)

Dag 114 – Of ik nu bijna al mijn fietstochten richting dat fietspad langs het water stuur? Het zou kunnen. Maar kijk hoe mooi het daar is 🤗

Töss (Le petit requin)

Dag 115 – De alocasia’s hebben het hier wat moeilijk gehad, maar ik durf voorzichtige hoop koesteren dat we vertrokken zijn 🙂

Alocasia stingray & polly (Le petit requin)

Dag 116 – Samen op de mo-o-to. En oh zo fijn om die schone, besneeuwde Alpen nog eens van iets dichterbij te kunnen zien! 😍

Hemberg (Le petit requin)

Dag 117 – 35km met 430hm fietsen en blij zijn dat dat opnieuw als “even gaan fietsen” aanvoelt i.p.v. als “dit is het maximum dat ik aan kan”

Le petit requin

Dag 118 – Sollicitatiegesprek op een mooie locatie 😍

Zürichsee (Le petit requin)

Dag 119 – Veel aan mijn hoofd en veel inzetten op sporten betekende dat ik de moestuin zwaar aan het negeren was. Even terug gaan kijken bevestigde waar ik schrik voor had 🙈

Moestuin (Le petit requin)

Dag 120 – Twee dagen het ondraaglijke geluid van drilboren door de gevelwerken, dat zorgde voor een ontploft hoofd. De derde dag huurden we dan ook een auto en trokken naar mijn lievelingskerk aan de andere kant van het land (dat mag hier, no worries) om er 15km te gaan wandelen

Soubey (Le petit requin)

Dag 121 – Ander sollicitatiegesprek en daarmee ook mijn eerste bezoekje aan Zürich in anderhalve maand

Zürich (Le petit requin)

17 reacties

    • Ja he! Eigenlijk “jammer” dat jullie hier gekomen zijn toen ik hier nog niet zo lang woonde en zelf helemaal nog niet zoveel had kunnen ontdekken; ik zou jullie vandaag veel meer tips kunnen geven 🙂

      • We vonden je tips al geweldig. En wie weet komen we nog eens terug… Vooral het de bergen in het zuidelijke landsdeel hebben ons hart gestolen :-).

  1. Prachtig Haaike! Ik zie heel veel mooie dingen. Bedankt voor het delen ❤️

  2. Die natuur is daar zo prachtig!! Ik zou gelijk ook willen emigreren maar been there done that, niks voor mij 😀
    Wat leuk dat de kat op bezoek kwam, in mijn vorig huis had ik ook zo’n kat maar zowel mijn kat als de honden vonden dat niet zo tof waardoor hij altijd verjaagd werd 🙁

  3. Die appelbomen in die bloemenzee, zalig jong!
    Ik wil ook langs dat water fietsen!
    En al die smileys 🙂

    • Haha, ik ben nogal een smileyschrijver, dat is waar. Soms denk ik wel eens “ale jong, schrijft nekeer zonder, precies ne puber met”, maar het geeft soms net dat tikje extra uitdrukking dat ik alleen met woorden minder erin krijg, dus laat ik het maar 🙂

  4. Zo blij voor jou dat het sporten weer beter gaat én blij voor mij dat ik één van je mooie zelfgemaakte kaarten kreeg. Nogmaals een dikke merci daarvoor.

    • Dat is heel graag gedaan, was heel tof om dankzij jou weer extra motivatie te hebben om kaarten te maken 🙂
      Hoe gaat het met jou? Kan je al wat vaker terug buiten komen (ik sta gigantisch achter met lezen op andere blogs, sorry!)?

      • Geen probleem hoor. Ik heb hier ook bepaalde zaken waar ik nu minder (snel) aan toekom. Goh, eigenlijk is het voor mij niet zo’n heel groot verschil hé. Ik mis natuurlijk de leuke bijpraat-afspraakjes met vriendinnen en de spontane bezoekjes bij mijn ouders, broers en metekindje maar veel thuis zitten is natuurlijk niets nieuws voor me. Al ben ik inderdaad wel blij nu ik weer wat kan wandelen en fietsen. Het tweede gaat beter dan het eerste maar dat was eerder ook al zo. Maar ik weet mezelf dus nog steeds goed af te leiden en bezig te houden. Alleen het lezen gaat nog wat moeizamer dan anders. Hopelijk gaat het bij jullie ook goed.

        • Ja, hier alles goed, lief dat je het vraagt! Beetje hectische periode (nieuwe job gevonden, ontslag in de winkel…), maar wel goed 🙂

    • Ja, deze wel, die doet gewoon haar goesting 🙂 De andere buurkatten (er zijn er hier wel wat) zijn wel wat schuwer; sommige blijven wel in de tuin zitten als we buitenkomen, maar komen niet dichtbij, andere spurten er vandoor van zodra wij nog maar lijken buiten te komen.