Maand in woord en beeld: januari 2017

In de laatste week in woord en beeld die hier verscheen, beloofde ik jullie een andere – voor mij iets minder intensieve – versie, zijnde een maand in woord en beeld. En kijk, we zijn “amper” half maart en hier is januari “al” 😉 . Ach ja, om het “goed te maken” (en anders eigenlijk ook 😉 ) een editie met niet alleen een selectie instagramfoto’s, maar ook wat extra foto’s!

Januari, dat werd hier de sneeuw- en wintermaand bij uitstek! Startend in België met een voorzichtig laagje:

Om bij onze terugkeer in Zwitserland te kunnen gaan lopen in een sprookjeslandschap, zowel overdag:

Als ’s avonds in de zalige stilte van de schemering, enkel onderbroken door het geknars van de sneeuw onder mijn schoenen. De hashtag #heaven had hier ook nog gerust bijgekund:

Ik profiteerde er dan ook van om wat sneeuwwandelingen te maken, zowel puur recreatieve als functionele, zoals deze naar de winkel, waarin ik dit mooie koppel tegenkwam:

Sneeuw, dat betekent ook skiën natuurlijk! We startten in een voor ons nieuw domein, Engelberg-Titlis, en hoewel het weer even wennen was aan dat gevoel van op de latten te staan, deed het vooral gigantisch veel deugd.

Het weer was die dag niet super: bewolkt met af en toe wat blauw in de voormiddag, bewolkt met af en toe wat mist in de namiddag. Maar dat heeft ook zijn voordelen, want zo konden we genieten van quasi lege pistes.

Een week later trokken we er weer op uit, dit keer naar Flumserberg, een van de skigebieden die het dichtste bij Zürich ligt. Dat én het feit dat het een dag was met een stralend blauwe hemel (zonnecrème-alert!) zorgde ervoor dat er een pak meer volk op de pistes was, maar gelukkig niet in die mate dat de sukkeltjes die wij ten opzichte van de Zwitsers zijn, er last van hadden 😉

Kijk naar die schone bergen! Zo zalig om al liggend in de sneeuw te lunchen met zicht op al dat moois (en een van dé grote redenen dat ik mij nog maar moeilijk kan voorstellen dat we hier ooit nog zouden vertrekken).

Al die sneeuw zorgde voor meer kerstgevoel dan tijdens de kerstperiode zelf, al droeg ook onze wasmachine daar haar steentje bij. Benieuwd wanneer ik dat deuntje beu ga geraken 😉

Al was onze wasmachine zeker niet de enige, want op de Dolderschaatspiste, iets buiten Zürich, stond de kerstboom ook nog. Al besefte Johan dat pas toen hij mijn foto’s zag! Hoe hij daar in geslaagd is, ik begrijp het nog altijd niet… Al zal het feit dat hij – net zoals mij – heel hard zijn best moest doen om niet te vallen en ondertussen ook aan het babbelen was met zijn collega’s, er waarschijnlijk wel wat mee te maken hebben gehad 🙂 . In alle geval, ik ben blij dat zijn collega’s zo’n toffe bende zijn dat ze niet alleen leuke dingen samen doen na het werk, maar partners en co. ook meevragen!

Behalve op de latten en op loopschoenen, is sneeuw natuurlijk ook ideaal om er met mountainbikebanden in te gaan ploeteren. Alhoewel “ideaal” toch heel hard afhangt van de dikte van die sneeuwlaag, heb ik gemerkt. Gelukkig blijkt de moeilijkheid om vooruit te geraken recht evenredig met de zachtheid bij het vallen 😉

Kort na het vertrek van mijn rit, nog beneden in het dal, bleek de rivier op sommige punten effectief volledig dichtgevroren te zijn; iets waar ik op aan het hopen was sinds onze terugkomst, toen er hier en daar wat ijsplekken lagen. Tegen het einde van mijn rit was het dan weer genieten van de zonsondergang bovenop de kam:

En tot slot werd er ook gewandeld, al deden we dat zeer dicht bij huis. Ah ja, eerst aan de tv gekluisterd hangen door de mooie match tussen Federer en Nadal op de Australian Open, maar ook het WK veldrijden niet willen wissen, dan blijft er niet veel tijd meer over. Gelukkig is er ook hier vlakbij genoeg schoons, met twee bevroren meren en besneeuwde bossen:

Op het onderstaande meer waagden verschillende mensen zich op het ijs, dat zo dik was dat er weinig risico bestond. Al bleek uit de voetstappen duidelijk dat de honden nog een pak verder naar het midden van het meer durfden dan hun baasjes 😉

Januari bestond natuurlijk nog wel uit wat meer dan sneeuw! Zo bezocht ik drie tentoonstellingen, maar daar ga ik een apart berichtje van maken, aangezien ik zoveel extra foto’s aan het toevoegen was dat dit – toch al niet bepaald kort – bericht helemaal uit zijn voegen begon te barsten.

Wel nog de moeite waard om jullie te tonen: deze heerlijke papierwinkel!

Het theelichthoudertje uit bamboe dat we in Wenen kochten en voor mooie sfeerverlichting zorgde:

Mijn eerste deelname aan een “offline” boekenclub (op goodreads ben ik al langer lid van de Verbeelding book club):

En de levering van onze – al zeg ik het zelf – zéér mooie eettafel. Alle dozen met stoelen naar boven krijgen bleek niet zo’n probleem; voor het tafelblad moesten we dan weer de hulp van een buurman inroepen, want met ons tweetjes geraakten we amper vijf, van de bijna 100, tredes ver 🙂 . Nu ja, wat hadden we ook gedacht met 50 kg blad en ongeveer 18 kg omkasting… Het zorgde er alleszins voor dat we elkaar beloofd hebben de komende jaren niet meer te verhuizen of dat met een verhuislift te doen 😉

Onderstaande foto is er eigenlijk al eentje van februari, maar zo kunnen jullie tenminste ook al het geheel zien i.p.v. enkel de teaser van hierboven. Ik word nog elke dag blij van de keuze die we gemaakt hebben!