Maand in woord en beeld: januari 2023 #1
Dag 1 – Traditionele nieuwjaarswandeling bij mijn grootmoeder
Dag 2 – Handig dat 2 januari in Zwitserland een feestdag is (of toch in het kanton waar wij werken), want zo moeten we na de kerstvakantie niet ook nog verlof nemen om van België terug naar huis te reizen
Dag 3 – Boekencadeaus! Dit keer de helft op papier (hij moet Giordano lezen; ik Elsschot – zij het dan enkel Kaas en niet het gehele verzameld werk) en de andere helft digitaal (hij The shadow king, ik En attendant Godot)
Dag 4 – Ik had nog verlofdagen over van vorig jaar, dus was er tijd voor een mountainbikeritje om Johan de waterval niet ver van onze toekomstige woonplek te tonen
Dag 5 – In het donker van de fitness naar huis wandelen, dat is ook wolken kijken
Dag 6 – Na een rustige homeofficestart gisteren, werd ik vandaag weer op kantoor verwacht. Het is weliswaar plezanter om met daglicht te kunnen rijden, maar zo’n nachtelijke blik op de Zürichsee is ook niet mis 🙂
Dag 7 – Te moe voor de bergen, dus werd het een wandelingetje tussen groene heuvels met zicht op witte bergen in de achtergrond
Dag 8 – Indoortraining
Dag 9 – Elektriciteitsplannen beoordelen en nadenken over de plaatsing van de lampen
Dag 10 – Altijd leuk in de winter: de steilte van hellingen aan de sneeuwdichtheid kunnen aflezen
Dag 11 – Idealiter zou ik het vaker doen, want dan zou het minder lastig zijn, maar tegelijk vind ik het al best wel stoer van mijzelf dat ik minstens 1x per maand, ook in de wintermaanden, kort het meer induik
Dag 12 – Nieuw jaar, nieuw notitieboek op het werk
Dag 13 – In het ene bureau heb ik een headset, in het andere moet ik nog ouderwets met een vaste telefoon bellen. Vrij irritant, want dan heb ik maar één hand vrij om snel iets op de computer op te zoeken (of een stijve nek). Een beetje vrolijkheid kon die telefoon dus wel gebruiken 😜
Dag 14 – We noemen dit niet voor niets het “schoon valleitje”
Dag 15 – En dan hoor je ’s avonds plots gemiauw buiten en staat er in de vrieskou een jong katje zielig te doen. Even binnen laten opwarmen, daarna terug buiten gezet, maar voor het geval het niet meer terug thuis geraakte (verdwaald? eigenaars niet thuis? geen idee…) toch maar met een dekentje en de kussens van onze lounge een schuilplek voor de nacht voorzien (de ochtend erna leek het dekentje gebruikt, maar was de plek leeg, dus hopelijk is het niet voor de hele nacht geweest)
Dag 16 – Uiteraard nog lang geen lente, maar dit zicht geeft toch wel eerste hoop. Niet dat ik zo tegen winter ben – ah ja, sneeuw! Winterwandelingen in de bergen! -, maar op de hoogte (of eerder laagte) waar wij wonen, steekt de grijsheid ondanks alle ontsnappingsmogelijkheden ook weleens tegen
ooooh dat poesje. Toch wel een ieniemienie jammer dat het weer is weggegaan
Een klein detail als dat schattige nijlpaard kan vaak een groot verschil maken hé. Ik heb hier nogal veel van dat soort opmonterende zaken in huis staan. Oops, ik zie hier iets over een toekomstige woonplek en hoop nu dat mijn post je nog goed bereikt vermits ik jullie nieuwe adres nog niet ken.