Maand in woord en beeld: juni 2021 #1
Dag 152 – Mooie pendelluchten, begeleid door heerlijk kikkergekwaak
Dag 153 – Maai mei niet was ook hier een succes (al is het wel afwachten wanneer de concierge het beu geraakt en zegt dat we ons gras moeten afrijden 😜)
Dag 154 – Kleurrijk begin van de dag (wel gevaarlijk, zo omhoog willen kijken net op het enige drukke punt van mijn route 😆)
Dag 155 – Net de grens over met Frankrijk om ein-de-lijk nog eens mijn familie te zien wanneer dit nummer begint te spelen. Heerlijke toevalligheden!
Dag 156 – Wij in een regio die in Zwitserland niet op de rode lijst staat, zij – mijn ouders, mijn broer en zijn vriendin – niet langer dan 48h over de grens. Lang leve Givet, waar dat mogelijk was!
Dag 157 – Samen fietsen, babbelen, wandelen, koken… zo deugd dat dat deed na negen maanden enkel online contact
Dag 158 – Het afscheid ’s ochtends was lastig, ’s avonds thuis bleek ik een koffer vol schatten meegekregen te hebben. Deels zelfgekocht, maar als die aankoop al vijf maand geleden is, dan voelt dat ook als een cadeautje. En zie die heerlijk vrolijke muts en wanten die mijn moeder maakte!
Dag 159 – Vertrek ik dan eens vroeg op het werk om onderweg met Johan af te spreken voor een klimlusje met de fiets, krijgen we natuurlijk een stevig onweer op ons dak 😂
Dag 160 – Cortisone-inspuitingen galore, de laatste tijd…
Dag 161 – Middagpauze in de schaduw
Dag 162 – Als dit het zicht tijdens de terugrit is, dan is het – zeker in dit seizoen – een te lange werkdag geweest. Gelukkig is het wel mooi om naar te kijken
Dag 163 – Weinig dat meer zomergevoel opwekt dan een veld vol klaprozen 😍
Dag 164 – Toertje fietsen, onderweg een automeeting spotten en dus wat schoons gaan bewonderen
Dag 165 – Moderna nummertje 1 is binnen!
Dag 166 – Kijkt hoe cuuuute 😍
Ah maar Givet, daar zijn wij tijdens onze recente “Tour of Belgium” een paar keer doorgereden. Is me bijgebleven als heel mooi en “te onthouden voor later” 🙂
Zonsopgang – zonsondergang… mooi! En klaprozen!
Ja, Givet is wel de moeite! Een beetje afhankelijk van waar in het stadje, dat wel, want het heeft ook heel afgeleefde stukken (hoewel mij dat in jouw geval geen probleem lijkt, aangezien jij ook wel houdt van dat Franse verval hier en daar 🙂
De omgeving is vrij heuvelachtig, maar langs de Maas kan je ook heel mooi en relatief plat fietsen, dus zeker de fietsen meenemen als je er ooit naartoe gaan!
Zo zo blij voor jou dat je hen eindelijk weer hebt kunnen ontmoeten. Wat heb je daar lang op moeten wachten. Die regenboog foto is super leuk (gelukkig heb je er geen verkeersongeluk aan overgehouden 🙂 ), ik vind klaprozen super maar ben hier bij ons in de buurt eigenlijk nog nooit zo’n groot veld vol klaprozen tegengekomen. Dat van de kortisone spuiten is dan weer minder leuk nieuws. Hopelijk hadden ze wel effect en voel je je ondertussen een pak beter. Zo leuk trouwens dat die mooie sjaal ondertussen is uitgegroeid tot een volledige set.
Ja, die set is mooi he, vind het echt zot dat mijn moeder dat zelf kan maken. ’t Is dat de zomer ook zo leuk is of het zou nu al weer winter mogen zijn 😉
Al is het weerzien na negen maand inderdaad zonder enige twijfel het hoogtepunt van die maand geweest. We hebben elkaar wel heel regelmatig via videocalls gehoord, maar dat kan toch nooit tippen aan echt contact. Ondertussen zijn mijn ouders hier een hele week geweest (morgen vertrekken ze) en mijn broer een paar dagen, dus het voelt eindelijk weer wat normaal 🙂
Ooo, die ooievaarbaby’s! <3
En zo fijn dat je eindelijk je familie hebt kunnen zien!!
Ja, keischattig he, die ooievaartjes! Ik had ze al gespot toen ze nog kleiner waren, maar kon ze toen niet fotograferen 🙂 Ik weet wel niet of ze nog leven, want na een storm zijn de stammen afgebroken en lagen de nesten op de grond. Ik hoop zo hard dat ze toen al konden vliegen en konden ontsnappen.