Maand in woord en beeld: november 2020 #1

Dag 306 – Herfst in de tuin

Herfsttuin (Le petit requin)

Dag 307 – Kleine Haaike zou jaloers zijn op de stickercollectie van volwassen Haaike 😜

Stickers (Le petit requin)

Dag 308 – Wanneer een jaarlijkse controle bij de dermatoloog plots een leuk uitstapje wordt, omdat ik er met de veerboot naartoe ga

Fähre Meilen-Horgen (Le petit requin)

Dag 309 – Lieve post ♥

Post (Le petit requin)

Dag 310 – Een kijkboek met beelden uit Winterthur kopen als kerstcadeau en zelf nieuwe plekjes ontdekken

Wimmelbuch Winterthur (Le petit requin)

Dag 311 – Naar de bib

Zentralbibliothek Zürich (Le petit requin)

Dag 312 – Maleficent kijken en deelnemers ontdekken voor de prijs “schattigste tekenfiguurtjes ooit”

Maleficent 2 (Le petit requin)

Dag 313 – Nieuwe baantjes tijdens een herfstig fietstochtje in onze buurt

Sonnenbühl (Le petit requin)

Dag 314 – Wandelen tot boven de wolken de ene dag…

Uetliberg (Le petit requin)

Dag 315 – … lopen onder de wolken de andere dag

Meilen (Le petit requin)

Dag 316 – Quarantainemaatregelen zorgden ervoor dat de snoeperij iets minder Belgisch getint was, maar Sint-Maarten kwam hoe dan ook langs 😉

Sint-Maarten (Le petit requin)

Dag 317 – Vergaderen in de gemeenteraadszaal

Le petit requin

Dag 318 – Werk en plezier combineren, door op weg naar het zwembad te genieten van de uitzichten en na de bespreking het water in te plonzen

Meilen (Le petit requin)

Dag 319 – Het gaat nog traag en met veel wandelen, maar hoera voor een rug die een langzame heropstart van het lopen weer toelaat

Wülflingen (Le petit requin)

Dag 320 – Passeren aan een boerenhof waar ze “versgemaakt boerenijs” verkopen en dat dan natuurlijk willen proeven (hoezo, het is november en te koud voor ijs?)

Bauernhof Saland (Le petit requin)

12 reacties

  1. Ooh, dat bovenste stickerboek ziet er zo schoon uit!
    Succes met het lopen! Bij mij is het ook stil gevallen (alhoewel ik nooit zo sportief was als jij hoor 😉 ) Ik heb steeds last van de enkel. Niks te erg, te vage klachten om mee naar een dokter te gaan denk ik, maar genoeg dat ik het niet wil forceren… Dokter google suggereert een voetbalenkel, wat wel kan kloppen, gezien ik regelmatig mijn voeten omsla 🙁
    En voor ijs is het nooit te koud. Bewijs: ijsstronken voor kerst/nieuw!

    • Haha, dat is ook waar, van die ijsstronken 🙂 Al was het bij ons toch op het randje: pauzeren tijdens het fietsen (en dus sowieso al een beetje afkoelen), tijdens die pauze ijs eten en nadien door de lage zon grotendeels in de schaduw moeten rijden… tegen dat ik thuis was, had ik vooral zin in een warm badje 🙂
      Dat stickerboek van “All good things are wild & free”, bedoel je? Dat is van Flow, al weet ik niet of het nog beschikbaar is.
      Lopen is zo belastend; ik doe het graag en het is ook wel efficiënt, omdat je op korte tijd toch al “echt sport” kan doen (tegenover fietsen, waar je voor hetzelfde effect veel langer moet rijden), maar het vraagt echt veel van een lichaam he. Als je je enkel altijd voelt, zou ik daar inderdaad heel erg mee opletten. Maar zou je, als dat blijft duren, niet toch naar de dokter gaan, zelfs al zijn het vage klachten? Je weet nooit dat het misschien met een beetje kine of een ondersteunend verband opgelost kan worden.

    • Oh, merci, dat is leuk om te horen! Zelf heb ik, na ondertussen ruim 8 jaar dagdagelijkse foto’s, soms het gevoel dat ik in herhaling val, maar dat is dus misschien toch niet zo erg als ik zelf denk (en anderzijds ook niet zo erg als het wel zo zou zijn natuurlijk 🙂 ).

      • Ik denk dat zelf soms ook, dat ik in herhaling val met mijn foto’s. Maar dat is inderdaad niet zo. Denk ik. Vind ik bij jou in ieder geval toch niet, dus zal bij mij ook wel meevallen. En inderdaad, als dat wél zo is: het is zo erg niet 🙂

  2. Hoera voor je rug die langzaam terug lopen weer toelaat! En zo mooi, jullie tuin in de herfst.

  3. Blij voor jou dat je rug weer een beetje liever voor je is. Ik moest trouwens lachen toen ik die Maleficent screenshot zag want die twee vond ik zelf ook super schattig. Een tijdje terug maakte ik me trouwens dezelfde bedenking toen ik mijn stickers aan het sorteren was (Corona made me do it!) en meteen ook de rest van mijn knutselmateriaal aan het ordenen was. Grappig hoe sommige dingen veranderen en andere helemaal hetzelfde blijven. Dat zwak voor stationary is er duidelijk nog steeds.

    • Hahaha, Corona made me do it 🙂
      Ach ja, ik probeer bij dat zwak voor stationery soms maar te denken “hey, als er kindjes op bezoek komen, ik ben al-tijd voorbereid” 😉 (waarbij ik dan natuurlijk wel negeer dat ik de helft niet aan die kindjes durf geven, want “te mooi” en “oeh, dat wil ik zelf gebruiken” 😉

      • Grappig dat je je zelf meteen verder aanvult want zodra ik dat van de kindjes las dacht ik “die zou ik dan toch niet mijn volledige collectie geven maar een selectie. 🙂

  4. ja november is echt wel te koud voor ijs. Brrrr

    Wat doe je met die stickerboekjes??

    oooh daar boven de wolken , zo schoon

    • Ik gebruik die stickers in mijn agenda, om kaartjes mee te maken of cadeautjes of enveloppes mee te versieren… Al geef ik grif toe dat ik meer stickers heb dan daarvoor strikt gezien “nodig” zou zijn 🙂