Reis om de wereld in 196 boeken, gelezen in 2018
Eind februari besloot ik een boekenreis rond de wereld te starten, eentje waarmee ik jaren papieren reisplezier voor de boeg heb. Eens kijken welke landen ik het afgelopen jaar al bezocht 🙂 . Ter herinnering: een boek – fictie of non-fictie – telt mee voor een land, wanneer het boek zich in dat land afspeelt en de auteur een sterke verbinding met het land heeft (hij/zij is er opgegroeid, woont er al jaren, heeft er zijn/haar roots…).
- België: Jeroen Olyslaegers, Wil
- China: Jung Chang, Wild Swans
- Duitsland: Bernhard Schlink, Olga
- Frankrijk: Philippe Claudel, Les Âmes grises
- Hongarije: Melinda Nadj Abonji, Tauben fliegen auf
- Japan: Natsume Sōseki, Kokoro: de wegen van het hart
- Mexico: Valeria Luiselli, Tell me how it ends
- Nederland: Adriaan van Dis, Ik kom terug
- Nigeria: Chimamanda Ngozi Adichie, We should all be feminists
- Peru: Mario Vargas Llosa, Het ongrijpbare meisje
- Somalië: Waris Dirie, Mijn Woestijn
- Verenigd Koninkrijk: Julian Barnes, The Sense of an Ending
- Verenigde Staten van Amerika: Lori Nelson Spielman, The life list
- Zwitserland: Luise von der Crone, Di blau Riitschuel
Veertien landen is, om niet doelbewust landen gekozen te hebben, een mooi aantal, al ga ik – met 196 landen in totaal – effectief nog eventjes aan het boekenreizen zijn 😉
Kosmopoliet. 😁
Haha, ik doe mijn best 😉
Succes met de literaire reisjes! Ik denk dat ik daar nooit zou geraken 😀
In het echt ik ook sowieso niet 🙂 Maar via boeken is het nog best wel comfortabel reizen 😉 (al zal het wel moeilijker worden eens ik bij de minder evidente landen kom).
die Julian Barnes, wat vond je daarvan?
Goh, niet zo’n fan eigenlijk. Het idee achter het verhaal vond ik heel goed, maar ik was niet echt overtuigd van de uitwerking. Hier vind je mijn uitgebreidere review, moest je die willen lezen:
https://lepetitrequin.com/de-boeken-van-februari-2018/
Tof tof! Veel succes met de verderzetting van je boekenreis!
Waar ik benieuwd naar ben: trekken boeken van auteurs uit ‘de wijde wereld’ nu ook meer jouw aandacht dan vroeger?
Ik merk dat ik zelf, na dik twee jaar in wereldrondreis-modus gestaan te hebben, in de bibliotheek direct aangetrokken word door boeken met een ‘exotische’ auteursnaam. Rond de wereld lezen heeft me echt een meerwaarde gebracht: mijn leesjaren 2017 en 2018 waren mijn meest diverse ooit. Echt fijn om te zien, al die nationaliteiten in het jaaroverzicht op goodreads 🙂
Ben ook benieuwd bij welke boeken uit je leesreis je het gevoel kreeg dat je blik op het land in kwestie echt verruimd/verdiept werd. Wilde zwanen van Jung Chang was voor mij zo’n boek, voor jou precies ook 🙂
Goh, op dit moment trekken ze een beetje meer mijn aandacht, maar nog niet zo heel hard. Al kan ik mij wel inbeelden dat dat meer en meer het geval zal worden en het misschien ook nog meer zou gebeuren als ik er – zoals jij – echt de focus op zou leggen; dat zou ik volgend jaar wel graag eens doen, maar zeker dit jaar, met die studie, wil ik mijzelf wat lezen betreft geen verplichtingen opleggen, maar gewoon mijn goesting doen 🙂
Wild Swans is absoluut hét boek dat mij uit dit lijstje het meeste bijgebracht heeft over het land in kwestie. Hiervoor wist ik bij wijze van spreken enkel “China = communistisch”, maar ik had geen idee wat dat net inhield.
In mindere mate, maar ook verruimend waren deze:
– Wil: ik wist natuurlijk al wel wat over België in WOII, maar specifiek over de houding tegenover de joden, de rol van de politie… was dit toch wel interessant
– Olga: idem over Duitsland voor/rond WOI
– Tauben fliegen auf: misschien niet zozeer veel over Hongarije zelf, als wel over hoe het is als migrant in een ander land (en daardoor meer over Zwitserland dan het Zwitsers boek 🙂 )
– Tell me how it ends: ook hier maar deels over Mexico zelf, maar vooral veel over hoe het er aan de grens met Amerika aan toe gaat.
– Mijn Woestijn: over het leven als nomade, over de rituelen die in Somalië (en zoveel andere landen natuurlijk) uitgevoerd worden, over gebruiken zoals het uithuwelijken, die daar nog steeds gelden
– We should all be feminists: het gaat natuurlijk over feminisme in het algemeen, maar de voorbeelden die ze aanhaalt, gaven mij toch al wel een blik in de Nigeriaanse maatschappij
– Kokoro: algemeen de manier van doen van mensen in Japan, het respect tegenover ouderen, het leven…
De anderen hebben mij eigenlijk weinig tot niets bijgebracht. Wat daarom niet wilt zeggen dat het geen goede boeken waren natuurlijk (Les âmes grises bijvoorbeeld is echt fantastisch, maar ik heb niet het gevoel dat ik na het lezen meer over Frankrijk weet dan ervoor). Idem met NL, UK en USA…
Dank je wel voor dit uitgebreide antwoord <3
Wel een heel leuke reis 🙂 🙂
Dat zeker! En goedkoper dan overal ter plaatse gaan, dat ook 😀