Silberstreifen februari 2019

  • Vlakbij huis wandelen in de sneeuw
  • Langs het meer van Zürich wandelen en er een gratis Alpenhoornconcertje bovenop krijgen
  • Dat Liesbet bij deze haaientas aan mij moest denken
  • Een lange, toffe babbel met mijn grootmoeder
Brood (Le petit requin)
Brood bakken en J. die het betiteld als “lekkerste broodje ooit”. Jammer wel dat ik niet meer weet welke soorten bloem ik in welke verhoudingen gebruikt heb 😜
  • Zin hebben in het nieuwe semester
  • Een paar uurtjes naar de thermen gaan
  • Nog eens tijd maken om uitgebreid te koken
  • Een collega die extra blij was met het werk dat ik voor haar leverde, omdat het meer was dan ze verwachtte (wat ik weliswaar niet wist, maar hey, als mensen blij worden van werk dat ik dacht dat sowieso verwacht werd, des te beter 😉 )
Kathleen die per mail en met dit instagrambericht laat weten dat ze blij is met mijn IJslands cadeautje
  • Een collega die het deuntje van de Swedisch chef neuriet en reageren door zijn recept voor chocolademousse af te spelen. Zo blij dat ik terug zo’n momenten kan hebben, want was het in Brussel een evidentie dat er tussen het werken in al eens gelachen werd, dan lukte dat hier heel lang niet, omdat ik Zwitserduits enkel maar begreep als ik een context (een gebouw, een architectuurstijl…) had, niet als het random gezever was
  • Kijken naar het WK veldrijden met verse Brusselse wafels
  • Mijn broer die mij een heerlijk filmpje van onze hond doorstuurt en moeten lachen met wat een heerlijk dier hij toch was ♥
Franse taart (Le petit requin)
Bijna dag op dag 80 jaar na mijn grootmoeder de Franse taart maken die zij toen voor het eerst maakte in de kookles
  • Even bij een collega kunnen ventileren over hoe moeilijk het is om werk en studie te combineren, terwijl het thuis ook niet altijd makkelijk gaat
  • Na een paar moeilijke projecten eindelijk nog eens een gebouw krijgen dat makkelijker te beoordelen is
  • Durven vragen om van midden maart tot eind juni onbetaald verlof te mogen nemen, omdat de combinatie teveel is. Daar niet enkel een positief antwoord op krijgen, maar al vanaf begin maart thuis mogen blijven, wat ervoor zorgt dat ik maar een beetje i.p.v. compleet over mijn grenzen gegaan ben
Cactus (Le petit requin)
Deze scheefgegroeide cactus willen verpotten en ontdekken dat hij het, ook Quasimodo imiterend, goed doet, want kijk: ontluikende bloemetjes!
  • Na een paar maanden van geheimzinnigheid J. zijn verjaardagscadeau kunnen geven: een fotoalbum met een overzicht van zijn eerste 40 jaren (hij had nog geen enkel album; er waren enkel wat losse foto’s, verspreid over de familie), waaraan een hele hoop familie en vrienden hebben meegewerkt. Zien hoe blij hij daarmee is ♥
  • Verse vol-au-vent en chocoladecake meenemen op weekend als verjaardagseten
  • Gaan sleeën en 48 km/h halen. Op een houten sleetje. Zot of zalig? Ik zeg: allebei! 😜
Rosegtal (Le petit requin)
Wandelingen in winterwonderland en eindigen in gletsjergrotten die een nog veel zottere sprookjeswereld leken
  • De les “Praktische Denkmalpflege” (praktische monumentenzorg) volgen en een babbeltje slaan met de prof dat uitmondt in het wederzijds ventileren van onze frustratie over het feit dat het zo moeilijk is om bij de stedelijke of kantonale diensten voor monumentenzorg binnen te geraken. Een week later kunnen bijdragen aan de les doordat ik al praktische ervaring met het thema heb (dat klinkt misschien onnozel, maar het is als buitenlander echt niet evident om hier in mijn sector werk te vinden, dus Zwitserse studenten uitleg kunnen geven over het Zwitserse inventarisatiesysteem voelt dan toch wel een beetje als een overwinning 🙂 )
  • Op de trein zacht gesnurk horen, maar niemand zien die aan het slapen is. Plots merken dat twee stoelen verder een hondje in zijn mand op zijn rug ligt te ronken 😍
  • Een paar kamerplanten verpotten, werken in de tuin, zo vaak mogelijk genieten van het zonnetje op het terras
Le petit requin
En ook wanneer ik er zelf niet buiten van kan genieten, is het ook achter glas heerlijk. En kan een van de buurkatten op haar gemakje op de zetel in de zon liggen 😜
  • Een medestudente die op zoek is naar een slaapplaats uit de nood helpen en daardoor een paar toffe babbels met haar hebben op weg van en naar de univ. En J. die ’s avonds de hele avond meepraat in het Duits.
  • Een draft van een exposé van mijn thesis doorsturen, ook al was het bijlange nog niet zo vergevorderd als ik gewild had. Een van de weinigen zijn die dat gedaan heeft, waardoor ik in de erop volgende workshop massa’s feedback van medestudenten gekregen heb
  • Na de les blijven om nog iets te gaan drinken (sociaal zijn vraagt, zeker in groepen waar ik mij onzeker voel, bij momenten gigantisch veel energie, dus als zo’n dingen lukken, is dat absoluut een hoeraatje waard)
Tegen mijn broer zagen over de nieuwe proffen die ons een gigantische hoop literatuur geven (was het bij de vorige prof 5 à 10 pagina’s per week, naast de presentaties e.d., dan spreken we dit keer over 50 à 150 pagina’s per week. En niet enkel over architectuur, maar vooral over economie met oa. Engels, Smith en Schumpeter…) en dit beeld met de woorden “hup, hup” als antwoord krijgen ♥

14 reacties

  1. haha, ik wil ook berichtjes krijgen van je broer. Succes met je studie! Tof dat je even loopbaanonderbreking kon nemen.

    • Merci 🙂 Ik heb een dubbel gevoel bij mijn werkgever eigenlijk: enerzijds word ik er soms zot van de manier waarop we onze uren moeten ingeven (op een kwartier precies zeggen wat je voor welk project gedaan hebt) en is het inhoudelijk tof werk, maar niet super (wat ik in Brussel deed, deed ik liever), maar dan anderzijds mag ik echt wel mijn twee pollekes kussen dat ze zo flexibel zijn. Ik werk er in mei twee jaar, dus dat is echt nog niet zo lang en desondanks was vier maand onbetaald verlof – wat dan weer wél lang is – geen probleem.

  2. Een haaientas… ik begin in het Nederlands/Hollands te denken want ik dacht dat het een handtas was ipv een mok 😀

    • Hihi, ik dacht te antwoorden: “ik zal de volgende keer haaienkop gebruiken”, maar dat klinkt echt veel te bizar 🙂 Misschien is haaienbeker nog wel een optie? 😉

    • Merci 🙂 ’t Was ook wel heel fijn om te maken (bij momenten weliswaar ook moeilijk, maar bon, dat wist ik dat dat kon gebeuren) en vooral heel tof om te zien hoe zoveel van zijn familie en vrienden moeite deden om foto’s bij elkaar te krijgen uit de periode dat ik hem nog niet kende en waar ik dus zelf geen foto’s van had. Vraag mij soms af of hij beseft wat een sjansaar hij is met zoveel goede vrienden 🙂

    • Ah, bak jij ook zelf brood?
      Bij mij is dat gekomen door mijn ouders; die bakken al jaren elke dag zelf hun brood in een broodbakmachine, waardoor ik zo’n “snob” geworden ben die zelfgebakken brood lekkerder vindt dan brood uit de winkel 😉 Wij wisselen weliswaar af tussen gekocht en zelfgebakken, een beetje afhankelijk van de drukte. We bakken ons brood ook in de oven, dus dat vraagt net iets meer tijd dan met een broodbakmachine.

      • Ik ben een paar jaar geleden begonnen met een broodbakmachine, maar dat gebruikte ik alleen voor het kneden en rijzen. Het brood bakte ik af in de oven. Nu heb ik een recept zonder kneden en heb ik die (lelijke) broodmachine kunnen wegdoen. Ik koop bijna nooit meer brood. Dat klinkt vast ook snob.

        • Haha, ik vind daar zelf niets snobberig aan, want ik doe het zelf, maar ik merk dat mensen mij soms zo bekijken als ik zeg dat ik eigen brood zoveel lekkerder vind 🙂
          Dat recept zonder kneden klinkt wel fascinerend; hoe gaat dat dan in zijn werk?

  3. Hihi, ik krijg hier ook soms grappige berichtjes van mijn broers terug als reactie. Dat van dat brood is super herkenbaar. Het is al iets te vaak voorgevallen dat ik iets lekker heb gemaakt maar dat het eigenlijk een probeersel was en ik nadien niet meer weet wat er nu weer juist allemaal in werd verwerkt. Wat een mooi cadeau heb je samengesteld voor J. Ik zou het echt missen mocht ik geen foto’s hebben als herinnering aan mijn jeugd. Sommige momenten lijken daar echt in vereeuwigd te zijn en zodra ik die beelden zie komen er ook heel wat andere herinneringen terug.

    • Dat is bij mij ook zo. Mijn moeder heeft echt massa’s albums voor ons gemaakt en ik kijk daar nog altijd graag in. Zo fijn om zo herinneringen op te halen!

  4. Goed idee om een tijdje vrijaf te nemen! Het zal je maar deugd doen, dat je je op je studies en dus één ding kan focussen!

    • Ja, ik ben nu een maand enkel met mijn studie bezig en zoo blij dat ik die beslissing genomen heb, want het is eigenlijk al meer dan genoeg zo. En focussen op één ding is inderdaad zoveel beter!