Silberstreifen februari 2020
Even terug naar februari, met sneeuw, zonder Coronagevaar (in onze contreien dan toch):
- Van een lezeres van deze blog deze fantastische link doorgestuurd krijgen. Marmotjes, verstopt in kaarten, hoe zalig is dat? 😍
- Meerdere complimenten krijgen op mijn nieuwe jas. Een tweedehandsje, want ze was van mijn moeder, maar zij moest ze niet meer hebben. Aangezien mijn oude jas het net in België begaf en zij er mij eentje toonde in een oh zo mooie petrolkleur, was het rap beslist 🙂
- Het cijfertjesmeisje in mij dat helemaal blij werd van 02/02/2020, nog meer toen dat de 33e dag van het jaar, die gevolgd wordt door nog 333 dagen tot het einde van het jaar, bleek te zijn 🙂
- Een heel weekend lang ondergedompeld worden in de sfeer van het WK veldrijden
- Als 9e maandverjaardagscadeau een kamerplant mogen uitkiezen! Door de Coronamaatregelen is ze nog niet gekocht, maar ideetjes te over (jup, zelfs met ongeveer 100 planten in huis is er nog steeds genoeg moois dat we niet hebben 😜)
- In de winkel een klant over de vloer krijgen die duidelijk haar hart eens moest kunnen luchten. Ze ventileerde tegen mij over haar man met hypochondrie, die een cruise die ze al já-ren wilden maken, nu wilde annuleren, omdat er ergens, ver weg, op een ander cruiseschip Covid-19 uitgebroken was. En hoe overdreven dat wel niet was. En hoe beu ze het niet was. (met dat dit bericht zoveel later verschijnt, lijkt de hypochonder ondertussen wel gelijk te hebben gekregen. Ik vraag mij af of ze toen effectief nog vertrokken zijn en zo ja, hoe dat afgelopen is)
- Samen met een collega naar een binnenkomende klant toelopen, horen aan haar accent dat ze Nederlandse is en dus was de klant voor mij. Een blij verraste klant, die hier in Winterthur niet bepaald vaak in haar moedertaal geholpen wordt in de winkel 🙂
- Tijdens een wandeling in de buurt de Knorrenweg ontdekken. Blijkt dat Knorren het Duitse woord voor een boomknot is, maar stiekem blijft het voor mij toch het weggetje vol knorrende varkentjes dat ik er op dat moment van maakte 🙂
- ’s Ochtends wat langer in bed blijven liggen en een boek uitlezen
- Een spelletjesavond met vrienden waar de vrouwen een raadspelletje duidelijk beter konden spelen dan de mannen 😜
- Een tijdje twijfelen over een verjaardagscadeau voor Johan, maar uiteindelijk toch beslissen om voor parapente te gaan (reden dat ik daarover twijfelde is dat hij mij hetzelfde in ons eerste Zwitserlandjaar cadeau deed, maar ’t is nu niet alsof je met één keer, zes jaar geleden, parapente gedaan te hebben, dat nooit meer wilt doen 🙂. Bovendien was het toen zomer en nu winter, dus het landschap was totaal anders), dat tot de ochtend zelf geheim kunnen houden en dan zien dat hij er wel degelijk heel content mee was
- De dag ervoor een wandeling doen bij supermooi weer, lekker gaan eten en afsluiten met de volle maan die op de besneeuwde bergen scheen
- Een goede vergadering over de Fashion Revolution Week in Winterthur
- Een middagwandelingetje in de zon
- Bij het begin van een 7u durende grottentocht mij even heel slecht voelen toen mijn billen te dik bleken om in de veiligheidsgordels te passen (echt, als ge uzelf moddervet wilt voelen, zoiets en plein public tegenkomen doet het wel). Nadien net daardoor mijn grenzen verlegd, want zelfs bij het allersmalste stuk (de zogenaamde Wiedergeburt ofte wedergeboorte) er mijzelf toch doorwurmen, terwijl het voor mijn billen toch wel heel smallekes was.
- De laatste projecten op het werk afronden en zo met een goed gevoel kunnen afsluiten (bij mijn vorige job viel ik tijdens mijn opzegperiode uit met een zware nierontsteking, waardoor ik daar helemaal niet kon afronden, wat ik toen heel jammer vond)
- Mijn laatste werkdag. Hoe dat raar aanvoelde, omdat er ook dingen zijn die ik ga missen. Maar hoe het vooral juist aanvoelde, een opluchting ook.
Oooh ik ben ook zo’n cijfertjesmens die 02/02/2020 tof vindt en zelfs ook 20/02/2020 😀 Ik zou het ook leuk vinden moest ik ontdekken dat het de 33e dag is en nog 333 dagen te gaan zou zijn.
Maar deze was me nu niet opgevallen deze keer.
Mijn collega hypochonder was ook zo aan het flippen over corona in januari én ik dacht toen ook ja ja zo’n vaart zal het wel niet lopen. En dat terwijl ik zelf ook ziekte-angst heb. Nu merk ik toch dat ik minder hypochonder ben dan ik dacht.
Dat is dan wel nog een goede ontdekking, dat je toch minder last van hypochondrie hebt dan je dacht.
20/02/2020 is ook een toffe! Al helemaal om 20u02 ’s avonds 😉
Leuk, die Knorrenweg. En die kraan is inderdaad echt wel geweldig!
Ja he! Het verbaast mij nu echt niet dat net jij ze ook geweldig vindt 🙂 Ik had zo’n model een hele tijd geleden al wel eens in een interieurtijdschrift gezien, maar nog nooit in het echt 🙂
Knorren, schattig 🙂
Hypochonder: ja zeg, nu ben ik ook benieuwd. en we gaan het nooit weten!
WK veldrijden: dat lijkt echt een leven geleden!
Echt he, dat dacht ik ook toen ik dit bericht afwerkte. ’t Is precies al jaren geleden i.p.v. een paar maand.
Wie weet komt de vrouw van de hypochonder nog wel eens binnen in de winkel. Ik hoop maar dat ik haar dan nog herken en het kan vragen 🙂
Ik ben toch ook geschrokken van hoe ‘zo’n rare ziekte uit het verre China’ ineens heel ons leven bepaalt. Op mijn laatste werkdag op kantoor gingen we er nog van uit dat een openluchtfestival eind april misschien wel moest kunnen. Ha! Ha! Ha!
Haha, dat lijkt nu inderdaad wel heel absurd. Terwijl dat inderdaad nog niet zo heel lang geleden helemaal niet raar was. Midden maart dacht ik ook nog dat ik misschien toch wel nog naar België zou kunnen gaan eind april, dat was toch nog “ver weg”. Terwijl het nu nog niet eens tussen mogelijke versoepelingen staat, een opening van de grenzen… Heel bizar inderdaad hoe snel dat zoveel veranderd heeft.
Hier nog iemand die van cijfertjes houdt. Data, klokken, huisnummers, … Dat van die schaapjes deed me ook glimlachen. Onlangs maakte ik een foto van mijn hand met op elke vinger een framboos want dat is nu eenmaal de enige correcte manier om frambozen te eten en toen stuurde mijn broer enkele minuten later (zonder dat ik die van mij had gedeeld) een foto door van mijn metekindje die net hetzelfde deed. 🙂
Die kraan is heel mooi. Het is dat het waterverspilling zou zijn maar ik denk echt dat ik daar een tijdje naar zou kunnen blijven kijken. De laatste drie foto’s vind ik ook super. Prachtig eigenlijk hoe eenzelfde locatie er op drie opeenvolgende dagen totaal anders kan uitzien.
Haha, heerlijk dat jouw metekindje dat ook net deed 🙂
En zo van die opeenvolgingen van foto’s vind ik ook altijd leuk. Eigenlijk wil ik al jaren eens zo’n reeks maken waarbij ik elke dag of elke maand dezelfde foto neem, maar ik vergeet dan om dat regelmatig te blijven doen…
De volle maan die op besneeuwde bergen schijnt, dat moet iets ongelooflijk moois zijn om te zien <3
Ja, dat was machtig! En het heeft het idee om eens een echte sneeuwschoenwandeling bij volle maan te doen nog versterkt 🙂 Hopelijk volgende winter…
Maar echt serieus, ik heb die marmot (al vond ik dat het meer een beer was) al eens gezien op een kaart! Ik kan echter enkel die van Zinal terugvinden en daar is het alvast niet. Zo bizar! Ik dacht dat ik dat gewoon zo zag, niet dat er effectief iemand z’n fantasie had gebruikt :p