Tikkertje: positief stokje

Een tijdje geleden gooide LJ mij een positief stokje toe, meteen ook mijn eerste stokje in blogland (hip hoi!).Oorspronkelijk zouden jullie morgen dit bericht te lezen krijgen en vandaag een overzicht van mijn weekmenu van januari, maar toen zag ik dat dit mijn 100e post is (hoera en hiep hiep enzo) en daar past een positief stokje toch wel beter bij dan een opsomming van eten, hoe lekker en dus positief dat ook kan zijn 🙂

Wat is je favoriete quote en waarom?
Moeilijke vraag dit. Ik hou een documentje bij vol gedichten, citaten en teksten die mij raken, maar om daar nu een favoriet uit te kiezen…Uiteindelijk ging ik voor deze van Virginia Woolf (of toch op zijn minst haar verpersoonlijking in de film The Hours). Zij deed de uitspraak weliswaar niet om positieve redenen, maar voor mij is het wel een aanmoediging om het leven ten volste te leven.

You cannot find peace by avoiding life.

Puntzi Lake (Le petit requin)
Puntzi Lake in Canada, een plaats waar we nooit terechtgekomen zouden zijn hadden we in de eerste plaats die reis niet gemaakt, maar daarna ook tijdens de reis niet impulsief hadden beslist de regen achter ons te laten en een andere overnachtingsplek te zoeken. Eentje waar overigens weinig meer op van toepassing is dan de term peaceful

Welke droom zou je in je leven willen realiseren?
Ok, echt geen makkelijk stokje dit blijkbaar 🙂
Ik heb duizend-en-één dromen, gaande van iets “futiels” als maanden rondtrekken te voet of met de fiets tot de droom om echt iets te kunnen betekenen voor deze wereld (en dit komt zo gigantisch arrogant over eigenlijk, want ja, who am I kidding eigenlijk).

Een droom die ik heel graag wil realiseren, maar waar ik nog niet goed weet hoe ik hem kan verwezenlijken, is het kunnen combineren van mijn passie voor restauratie met mijn passie voor de Franse taal (en als het even kan gecombineerd met lesgeven). Ik zie mijzelf dan bijvoorbeeld architectuurgeschiedenis of restauratietechnieken doceren aan een Franstalige universiteit. Ofzo, kwestie van de lat vooral niet hoog te leggen, hum hum. We zullen zien, ik hoop dat het ooit lukt, maar vooraleer ik daar zal geraken, ga ik eerst over wat angsten heen moeten geraken (zoals een doctoraat ofte een grote thesis en dat is een zwart beest in mijn hoofd).

Wat betekent geluk voor jou?
Geluk in zijn algemeenheid omschrijven is moeilijk, vind ik. Zo kan ik het ene moment ongelooflijk gelukkig worden van sneeuw (vraag maar aan Johan hoe ik er al eens bij loop op wandelingen, een Duracelkonijn op speed is er soms niks tegen), maar evengoed kan diezelfde sneeuw juist ergernis opwekken, wanneer ik op deftige schoenen door een combinatie van gesmolten, zwart geworden sneeuw en zout moet stappen, onderwijl ondergespat wordend door auto’s op straat (lang leve de Zwitsers trouwens die de straten bij sneeuw zo goed onderhouden dat ik hier enkel de gelukkige variant meemaak).

Wat mij altijd gelukkig kan maken:

  • knuffel van Johan
  • onnozel doen samen met mijn broer
  • het deugddoend gevoel na een sportinspanning
  • mooie zinnen in een boek
  • muziek die mij tot diep van binnen raakt
  • een mooi landschap
Tweedsmuir South Provincial Park (Le petit requin)
Dit is weliswaar in Canada (het meest perfecte meertje ooit!), maar verhuizen naar Zwitserland heeft gezorgd voor een duidelijk toename van geluk in deze categorie

Wie kan jou ontzettend opvrolijken?

  • Johan, altijd.
  • Mijn broer.

Waarvoor mogen we je ‘s nachts wakker maken?
Goh, ik slaap bij voorkeur ’s nachts, maar eigenlijk mag je mij voor best wel wat wakker maken (als ik dan de dag erna mag uitslapen he 😉

Zo zou ik het bijvoorbeeld niet erg vinden om wakker gemaakt te worden voor:

  • een kus of knuffel van Johan
  • een nachtwandeling
  • een mooi citaat of gedicht uit een boek
  • een mooi liedje
  • een onnozel verhaal

Nu is het wel zo dat niet iedereen zich dit zomaar kan permitteren. Onze bovenbuur met zijn monotoon gezang bijvoorbeeld valt niet onder “mooie liedjes” 😉 . Ik merk trouwens ook een duidelijke relatie tussen waar ik gelukkig van word en waar mensen mij wakker voor mogen maken 🙂

Op welke prestatie ben je ontzettend trots?
LJ kon het uiteraard niet weten, maar met deze vraag raakt ze een van mijn pijnpunten. Hoewel ik theoretisch gezien weet dat ik al wel wat dingen gedaan heb waar ik trots op mag zijn, ben ik er toch niet trots op. Het gevoel is er gewoon niet; het voelt als “mja ok, maar dat en dat en dat was er allemaal niet goed aan en dus is het niet goed genoeg en niet iets om trots op te zijn”. Het gaat dan bijvoorbeeld om het halen van mijn diploma ingenieur-architect (maar ja, die thesis), het feit dat ik geprobeerd heb een studie en een fulltime job te combineren (maar ja, ik heb die studie niet afgerond)… Ik werk eraan en het feit dat ik al kan toegeven dat ik er eigenlijk trots op zou moeten zijn (theorie) is toch al iets. Nu nog de praktijk.

Om toch iets positiefs te schrijven hier: er is één ding waar ik absoluut, zeer oprecht trots op ben en dat is het behalen van de Cinglé du Ventoux, ondertussen 10 jaar geleden. Samen met mijn broer drie keer op één dag die Ventoux beklimmen, in die laatste klim afzien en zweven tegelijk. Ja, daar ben ik ontzettend trots op, dat we dat gekund hebben.

Cinglé du Venoux (Le petit requin)
En dan op het einde onze fiets nog in de lucht kunnen houden ook 😉

Welke boodschap zou je aan anderen willen meegeven?
In aansluiting op het vorige puntje een boodschap voor zowel anderen als mijzelf: niet zo streng zijn voor jezelf, durven blij zijn met dingen en niet alles tot in de puntjes perfect willen hebben. Een beetje is goed genoeg.

Ik geef deze tag, als ze er zin in hebben natuurlijk, door aan:
Meisje
Tita
Gerhilde

10 reacties

  1. Ik vind even niet meer terug wanneer, maar ik heb deze tag reeds ingevuld. Maar ik vind het wel een eer dat je hem nog eens mijn kant uit wierp. 😉

  2. Leuk stokje, dank je voor het doorgeven! Precies enkele doordenkertjes bij 🙂
    Mooi om te lezen wat je kleine gelukjes zijn.

  3. Drie keer op één dag de Mont Ventoux beklimmen??? Terecht iets waar je trots op mag zijn!
    Ik heb ook niet veel om trots over te zijn. Die 10kg ja wauw, intussen zijn er al 6 terug bij op evenveel maanden. Ik zou willen dat ik trots was op mijn diploma (maar dat is slechts een bachelor en ik doe er geeneens iets mee, en thuis werd daar helemaal niet wauw over gedaan, over dat afstuderen waardoor ik ook nooit en dit onbewust een gevoel van trots heb ervaren), en verder heb ik nog niet veel gepresteerd in mijn leven als ge dat zo bekijkt.
    Maar. Om positief te blijven 🙂 Je mag er trots op zijn dat je in Zwitserland woont, dat je je dromen najaagt, dat je niet opgeeft, dat je geluk zoekt in de kleine dingetjes, zoals het hoort!

  4. Ik ben benieuwd naar wat jij er van gaat maken! Het stokje dat je mij doorgaf komt er trouwens een van de komende dagen aan (eindelijk) 🙂

  5. Jammer dat je ouders daar niet trots op zijn :s Bij mij zijn zij er juist veel trotser op dan ikzelf 🙂
    En euhm, niet "slechts" een bachelor he; dat is toch zeker de moeite waard! Eerste stap in het trots worden op dingen is er niet denigrerend over praten (zegt zij die daar nog veel te leren heeft 😉