Verward taalhoofd

Mijn nochtans taalliefhebbend hoofd heeft het hier soms een beetje moeilijk:

• Eerst een ganse ochtend bezig zijn met een cursus Analyse littéraire en dan de kuisdienst binnenlaten met “Bonjour, ça va?” leidt tot een zeer rare blik van de vrouw in kwestie (ah ja, een week ervoor sprak ik nog gewoon Duits tegen haar).
• Of omgekeerd: een paar administratieve zaken doornemen in het Duits en daarna een mail moeten schrijven naar een assistente op de VUB, doe ik door te starten met “Sehr geehrte Frau…” i.p.v. het gepaste “Chère madame…”.
• Mijn Nederlands heeft er ook al onder te lijden: Krankenversicherung vertaal ik als krankenverzekering i.p.v. ziekteverzekering… (in mijn hoofd zeer logisch, want ik versta beide talen, maar het leverde mij de eerste keer toch een rare blik van Johan op).
• Bovendien zeg ik om een of andere bizarre reden soms “Grazie” i.p.v. “Danke”. Terwijl ik niet eens Italiaans spreek! In een Italiaans restaurant is dat overigens nog vrij acceptabel, maar als je in een kabelbaantje de chauffeur bedankt met een soortement “Grazianke” (wegens halfweg beseffen dat Duits de juiste keuze is), dan is er toch ergens iets mis aan het gaan in dat hoofd van mij…