Week 2014/24
Maandag vertrok Johan terug naar Zürich en ik weer richting ouders, waar plots deze uil te zien was. Met dank aan de scherpe ogen van mijn moeder 😉
Dinsdagochtend startte met een looptochtje met mijn broer, dat door de warmte (en het was nog niet eens 10u) deels lopen, deels wandelen werd. Hij vindt overigens dat ik wat te streng voor mijzelf ben, omdat ik mijn looptochtje van 5km omschreef als “nog altijd belachelijke afstanden, tijden en gemiddeldes voor wie een beetje deftig loopt”. Niet echt aanmoedigend, noch voor mijzelf, noch voor eventuele andere beginnende lopers die hier mee zouden lezen. Boodschap begrepen: vanaf nu probeer ik gewoon content te zijn met het feit dat ik gelopen heb en niet al te denken aan het feit dat ik nog heel ver sta van de 20km of zelfs triatlon die ik ooit zou willen doen.
’s Middags ging ik lunchen met enkele ex-collega’s en kreeg ik deze originele uitnodiging voor de trouw van eentje ervan. ’t Was leuk om iedereen nog eens terug te zien, want met mijn week ziekenhuis én verplichte doktersrust erna, was mijn afscheid niet echt verlopen zoals ik het mij op voorhand had ingebeeld.
Donderdag moest ik normaal examen afleggen, maar de zoveelste inzinking deed mij besluiten deze zittijd te laten voor wat het is. In de plaats ging ik dan maar even naar Aalst, hoofd wat laten uitwaaien, beetje rondwandelen en paar kleine aankopen gedaan. ’s Avonds ging ik langs op de gemeente om mij te laten uitschrijven. De vrouw achter de balie moest er even haar handleiding bijhalen, want uitschrijven moeten ze quasi nooit doen 🙂 Bij deze ben ik dus voor de komende weken adresloos, want ik ga mij pas begin juli officieel in Zwitserland inschrijven (zijnde wanneer we naar ons definitief appartement verhuizen), kwestie van daar niet onmiddellijk al een adreswijziging te moeten doen.
Vrijdag ging ik nog eens naar een duiktraining; gezellig om iedereen weer terug te zien en bevestiging gekregen dat we zeker meekunnen op een duikweekend eind juli. Zaterdag gingen mijn vader en ik langs bij mijn grootmoeder, al maakte de NMBS het ons niet al te makkelijk. Niet alleen bleven we drie kwartier staan in Brussel-Noord, het toppunt was nog toen een latere trein richting Leuven op het perron naast ons nog eerst vertrok ook. Ik was nochtans aan de treinbegeleider gaan vragen welke van de twee het eerste ging vertrekken, maar die wist van niks. Nu ja, uiteindelijk vertrok onze trein een paar minuutjes later ook en zou het waarschijnlijk meer tijdverlies geweest zijn om iedereen in Brussel nog te laten wisselen, maar toch, communicatie NMBS, communicatie! 🙂 Gelukkig hadden ze onze aansluiting in Leuven laten wachten, waardoor de vertraging al bij al nog beperkt bleef.
Zondag deed ik – for old times’ sake – nog eens mijn oude trainingstochtje richting Muur en Bosberg, goed voor ongeveer 60km. De combinatie van de stevige tegenwind op de terugweg en de geleende fiets en schoenen, maakten weliswaar dat ik met verkrampte schouders en voeten terug thuis kwam, maar het was desondanks wel een mooie rit geweest.
