Week 2015/45&46 in woord en beeld

Het is al eventjes geleden dat er hier nog een “week in woord en beeld” verscheen: niet omdat dat ik niets meer te vertellen heb, maar er kregen even wat andere dingen voorrang op het bloggen (zijnde eerst een presentatie en daarna véél niet-computertijd). Tijd dus voor een kleine “inhaalbeweging” met deze eerste van twee dubbele porties woorden en beelden.

Op het werk startte ik half november met een nieuw project, namelijk een soort meerjarenonderhoudsplanning voor een gebouw. Geen beschermd historisch gebouw in dit geval, maar desondanks wel eentje met wat specifieke eisen aangezien er verslaafden worden opgevangen en dat dus toch wel wat invloed heeft op de levensduur van bepaalde gebouwelementen. Hoewel de meeste kamers vrij “gewoon” waren, vonden we in eentje toch wel een mooie verrassing op het plafond.

Voor datzelfde gebouw moest ik ook de archieven induiken voor de gegevens van de oude brandverzekeringen, omdat daar ook grote verbouwingen kort in vermeld staan en we zo bepaalde aanpassingen aan het gebouw beter kunnen dateren. De verzekeringen staan per gemeente op rolletjes die je met het toestel op de onderstaande foto kan bekijken. Leuk om dat voor het eerst eens te mogen doen!

We kregen begin november ook informatie over de verbouwingen die volgend jaar gepland zijn. De buitengevel wordt o.a. volledig geïsoleerd, alle ramen worden vervangen en de keuken en badkamer/WC worden volledig vernieuwd. Dat laatste houdt in dat we vijf weken zonder die basisvoorzieningen zitten, t.t.z. we kunnen wel een elektrisch vuurtje en een campingtoilet aanvragen en er wordt een gemeenschappelijke douche (voor 12! gezinnen) voorzien in de kelder, maar we zijn – luxebeestjes die we zijn 😉 – toch aan het bekijken of we tijdens die vijf weken ergens anders kunnen logeren of een deel van die periode op reis kunnen gaan.

Voor velen bleek de huurprijs echter het meeste schrikken. Blijkbaar is die nog nooit verhoogd, waardoor mensen die hier al sinds het begin wonen (zo’n 40 jaar) gigantisch veel meer zullen moeten betalen; zo gaf een oude man aan dat zijn huurprijs van 1000 naar 2200 CHF gaat… ’t Is dubbel natuurlijk: enerzijds hebben die mensen jaren onder de marktprijs kunnen huren en dus veel kunnen sparen, maar anderzijds impliceert die verhoging bij sommigen dat ze noodgedwongen kleiner zullen moeten gaan wonen. Bij ons valt de verhoging mee, omdat wij hier nog maar 1,5 jaar wonen en dus “gelukkig” al dicht tegen de marktprijs huurden. Neemt niet weg dat het desondanks niet plezant is om nog een paar honderd euro per maand meer kwijt te zullen zijn in de toekomst (echt, Zwitserland is tof, maar voor de huurprijzen moet ge niet naar hier komen zenne).

Begin november gingen we ook een weekend naar België. Stiekem ben ik een grote fan van de Luxemburgse radio, want echt jong, dat taaltje is zo zalig om naar te luisteren! De moeite die ik had met Zwitsersduits nam de fun van het proberen ontcijferen van Luxemburgs (heel anders, maar tegelijk ook een op het Duits gebaseerde en toch deels onverstaanbare taal) in de laatste maanden echter wat weg. Ondertussen kan ik al wat beter om met het Zwitsers (al blijft er nog zeer veel te leren) en schakelde ik dus nog eens over naar radio RTL, opnieuw goed voor wat gegiechel. En ook voor wat rare blikken van Johan die dat maar een rare fascinatie vindt.

Zaterdag kwamen de studeervrienden van Johan nog eens allemaal samen; altijd een gezellige bende! Het was dit keer bij de Antwerpse afdeling te doen, waardoor ik voor het eerst het Middelheimpark en de kunst erin ontdekte. Leuk!

Zondag ging Johan met andere vrienden wandelen in de Ardennen, terwijl ik met de rest van het gezin een fietstochtje langs Schelde en Dender maakte. Lang geleden dat we nog eens met ons viertjes onderweg waren! In de namiddag kwamen mijn nonkel en zijn vriendin op bezoek, die wel een bedankje verdiend had voor ons reisje naar de Provence!

Maandag was het alweer tijd om richting Zwitserland te vertrekken, waarbij we er – weeral vrees ik – in slaagden om Luxemburg maar net te bereiken. We gaan toch echt eens moeten leren om onze resterende kilometers iets correcter in te schatten, want goedkoper kunnen tanken is tof, maar als dat inhoudt dat je de laatste 10 kilometer keihard moet hopen dat je niet stilvalt, is het toch ook niet echt je dat 😉

Verder stonden mijn dagen vooral in het teken van het voorbereiden van onze groepspresentatie. Ik begin langzaam maar zeker alle bibliotheken in Zürich te ontdekken, waarbij deze muziekafdeling zeker een van de toppers is. Niet dat ik trouwens onderzoek naar muziek doe, maar de afdeling “oude geschriften” van de Zentralbibliothek was tijdelijk daar te raadplegen. Gelukkig maar, want anders had ik deze zaal waarschijnlijk nooit ontdekt.

Ik bracht dus ook vooral veel tijd door achter mijn laptop, waarbij ik mij ongeveer drieduizend keer heb afgevraagd of er ooit een punt gaat komen waarop beginnen met schrijven mij niet meer gaat doen blokkeren.

De lessen zelf gingen half november overigens op verplaatsing door met onze excursie naar Ulm. Een tweedaagse met onder andere de synagoge, de munster en het stadhuis op de eerste dag…

… en een overdosis kerken op de tweede dag. Al mag je mij nog heel vaak zo’n overdosissen geven als ik daardoor pareltjes als de onderstaande Johannes de Doperkerk leer kennen!