Week 2016/26 in woord en beeld
Met een controle bij de tandarts, een afspraak voor een pedicure en een manicure – waarbij dat laatste weliswaar meer verwennerij dan noodzaak was – en een oogoperatie was deze week zeer medisch getint. Vooral die oogarts slorpte veel tijd op, want op maandag moest ik eerst langsgaan voor een laatste check-up en bespreking van de operatie zelf. Donderdag was het dan tijd om mijn linkeroog voor de tweede keer te laseren, aangezien – na een operatie in 2012, waarbij ik beide ogen liet laseren – het zicht van dat linkeroog jammer genoeg terug wat slechter geworden. Vrijdag moest ik opnieuw langsgaan voor een postoperatieve controle en ahoi, mijn zicht is weer tip top in orde! Nu hopen dat het zo blijft 🙂
Met al dat over-en-weer-gerij naar Aalst, profiteerde ik er natuurlijk ook van om wat in het centrum rond te snuffelen. Al is er qua fair wear nog maar weinig te vinden sinds de Think Twice er verdween… (boehoe!)
Aalst, dat is bij mij ook altijd een beetje nostalgie, aangezien ik er mijn schooljaren doorbracht. Soms is dat mooie nostalgie, soms is dat stinkende nostalgie… Zoals deze week toen de Amylumfabriek nog eens haar typische geur verspreidde (en ja Aalstenaars, ik weet dat de naam ondertussen al lang anders is, maar – noem het een teken dat ik langzaam maar zeker ook ouder wordt – voor mij blijft het Amylum 🙂 ).
Of verbazingwekkende nostalgie wanneer ik voorbijrijd aan een huis, dat op mijn vroegere route naar school ligt en ondertussen gerenoveerd is. En dan plots ontdekken dat er een Mariabeeld in de gevel staat… en mij dan maar afvragen of dat beeld nieuw is (wat mij heel raar lijkt, in deze toch niet meer zo christelijke tijden) of dat het vroeger gewoon zodanig in de gevel opging dat het niet opviel.
Al was het gelukkig niet enkel mijn oogoperatie die mij deze week naar Aalst bracht: woensdagavond had ik namelijk met Hilde van Regenboogbui afgesproken voor een boekenruil. Na een gezellige babbel op een terrasje op de Grote Markt – zeker voor herhaling vatbaar! – , ging zij naar huis met Sieben Jahre van Peter Stamm en La vérité sur l’affaire Harry Quebert van Joël Dicker en heb ik leesvoer over geluk (Geluk. The World Book of Happiness) en Uitstelgedrag (waar ik – understatement van de dag – af en toe een klein beetje last van heb, ahum).
Deze week stond onverwacht ook nog wat in het teken van mijn verjaardag: een van mijn verjaardagscadeaus arriveerde met de post. Eentje die jullie nog in detail te zien zullen krijgen in een Fair wear Friday, maar deze sneak peek toont toch al een beetje hoe schoon ze zijn. Verliefd op schoenen, jup, dat kan een beetje 😉
Op vrijdag kreeg ik dan – al helemaal onverwacht – nog een boek cadeau van mijn broer en zijn vriendin. Eentje die al heel lang op mijn verlanglijstje staat, dus héél blij mee!
Die vrijdag startte met een soldendagje in Gent met mijn moeder: ideaal om niet alleen de Stadshal te bekijken, maar ook een mooi evenwicht te vinden tussen de winkels waar mijn moeder binnen wilt en de faire shops die mijn voorkeur krijgen. Al zorgde dat naast hoeraatjes voor Yak en Yeti en zusterwinkel Ethnique opnieuw voor een dikke boehoe omdat Today is a good day niet langer bestaat. Zoooo jammer dat zo’n winkels het nog zo moeilijk hebben!
’s Avonds trokken we richting Brussel om er de laatste match van de Belgen op het EK te bekijken: eentje die eerst voor blijdschap zorgde, maar uiteindelijk toch niet zo goed uitdraaide. Ach ja, de Tour de France begint en dat is uiteindelijk toch veel toffer om naar te kijken 😉
Zaterdag was een halve verhuisdag aangezien we van regio Aalst richting regio Antwerpen trokken. Johans broer en zijn vrouw vertrekken voor drie weken naar Noorwegen en wij gaan ondertussen in hun huis wonen en voor hun kat zorgen. Win-win-situatie dus! En meteen een leuke manier om Antwerpen hopelijk wat beter te leren kennen.
Zondag was ik dan weer in Oudenaarde te vinden (jaja, ik doe van Ronde van Vlaanderen zonder fiets blijkbaar), waar ik met Lotte van Lottes anekdotes had afgesproken voor een fietstocht. Jammer genoeg wilde het weer totaal niet mee (gieten, maar echt, zo hard gieten!), waardoor de fietsen in haar autokoffer bleven en wij eerst in een café en daarna in de Pizzahut belandden. Anders dan gepland, maar daarom niet minder gezellig! Al hoop ik dat die gezamenlijke fietstocht er desondanks nog eens van komt 🙂
Aangezien het in de late namiddag een beetje opklaarde, fietste ik uiteindelijk toch nog 30km van Oudenaarde naar Gent, waar Johan mij oppikte om naar zijn moeder in Oostende te rijden. Gevulde, maar leuke dagen!
Het overkomt me ook regelmatig, dat ik huizen plots met ‘andere ogen’ zie, omdat ik daar vroeger gewoon voorbijliep :-). Zo’n ooglaseroperatie lijkt me wel een beetje akelig, brrr. Ik hoop voor jou dat het resultaat nu blijvend mag zijn. En jazeker, zo’n meet up is voor herhaling vatbaar. Veel leesplezier alvast ;-).
Eigenlijk valt zo’n operatie best wel mee. Twee jaar geleden kreeg ik een cd mee met opnames van de operatie en daar naar kijken was eigenlijk veel viezer dan de operatie zelf 🙂
Pumps in kurk, ik kijk uit naar die FWF!
Jij bent meteen op blogtour, nu je hier wat langer verblijft, he. Tot vanavond!
Hoera voor de goede oogoperatie en welkom in mijn wijk in A’pen 🙂 Als je nog tips nodig hebt, geef maar een gil!
Oh, zo grappig dat we nu zo dicht bij elkaar wonen!
Tips zijn altijd welkom! We zijn hier weliswaar niet meer zo lang, maar zullen sowieso nog wel naar Antwerpen komen 🙂
Fijn verslagje weer 🙂 Zaterdag had ik ook afgesproken met Hilde van Regenboogbui.
Leuk! Ook van boekenruil gedaan? 🙂
Ik ben wel wat gewoon op vlak van medische ingrepen en onderzoeken maar om de een of andere reden lijkt zo’n ingreep aan je ogen me veel viezer. Toch wanneer je enkel onder plaatselijke verdoving bent en dat effectief ziet gebeuren. Als ik goed heb opgelet staat je ontmoetingen in real life-challenge ondertussen op 2/15. Mochten we een keertje overdag in Antwerpen kunnen afspreken dan kan je er misschien 3/15 van maken. Misschien met een flamkuchen erbij. 😉
De teller staat stiekem al wat hoger door de Verbeelding boekenmeetup, maar dat neemt niet weg dat het heel leuk zou zijn om je eens te ontmoeten! Veel opties heb ik jammer genoeg niet meer, maar ik dacht maandagmiddag met Johan Kaffeenini uit te testen, alleen heeft hij het te druk en alleen is natuurlijk maar alleen. Zin om dan af te spreken?
Ik zou heel graag ja willen zeggen maar ik moet die middag naar het ziekenhuis. Met jou bij Kaffeenini bijpraten lijkt me immers veel véél leuker. 🙂 De dag nadien zou ik wel kunnen
Oh jammer, ik kan dinsdag niet (en woensdag ook niet en donderdag vertrekken we terug). Hopelijk lukt het een volgende keer!
Alleszins veel succes morgen in het ziekenhuis; hopelijk is het niets (te) ernstig!
Dan gaan we bij een volgende bezoekje gewoon voor een herkansing hé. Je hebt trouwens wel geluk met het zonnige weer tijdens jullie verblijf in België. Het ziekenhuis was niets te ernstig hoor. Al heb ik mezelf nadien wel op een klein boeketje bloemen getrakteerd. 🙂
Ik wil nog wel wat meer van die schoenen zien. Veel plezier in Antwerpen.
Amai, fijne week! En prachtige foto’s, vooral die van de Stadshal 🙂
Van welke webshop komen je pumps?
Van en-enn.nl! Ze hebben verschillende modellen in kurk (en andere materialen, maar allemaal eco).
Ik hoop ook dat die fietstocht toch nog eens lukt! 🙂 Ik vond het heel leuk om jou te leren kennen!
Oh, hopelijk vind je Antwerpen even tof als dat ik het vind! Ga zeker eens af en toe naar de Schelde, daar heb ik in mijn studentenjaren menig uurtje gesleten. Zo rustgevend dat dat is … ‘Het leven’ maakt dat ik daar nu zelden nog tijd voor heb, maar als ik er drie weken ‘op vakantie’ zou zijn, zou ik het wel weten!
Hopelijk blijft het resultaat van de laser dit keer wel gewoon voor lange tijd. Het is niks rampzaligs, maar nu toch ook niet echt prettig, hé …
Nee inderdaad, ik hoop ook wel dat het nu blijft!
En merci voor de Scheldetip! Ga er zeker eens tijd voor proberen vrij maken, al zitten onze dagen best wel vol (enerzijds hoera, want dat betekent vrienden en familie zien; anderzijds soms wat jammer, omdat er daardoor minder tijd is om Antwerpen te ontdekken).
O super, een paar weken in Antwerpen mogen wonen! Ben ik toch een beetje jaloers op haha 🙂
En het klinkt als een heerlijke België-vakantie tot nu toe…
Haha, ook een renovatie plannen en Antwerpse vrienden overtuigen om in tussentijd een reisje te maken? 😉
En ’t is heel druk, maar wel heerlijk geweest, absoluut!
Ik dacht dat je ogen al een paar jaar stabiel moeten zijn om ze te kunnen laten corrigeren? Ik wacht daar al een aantal jaartjes op, maar ze blijven achteruitgaan…
Ik hoop dat jullie kunnen genieten van je tijd in Antwerpen!
Ze moeten inderdaad stabiel zijn, maar bij een tweede correctie-operatie is dat minder belangrijk blijkbaar (of misschien zijn de technieken ondertussen al verder gevorderd en is het in het algemeen minder belangrijk, dat weet ik eigenlijk niet goed). Mijn ogen waren hoe dan ook wel al bijna een jaar terug stabiel, want vorig jaar had ik mijn ogen al laten testen, omdat dat linkeroog toen al niet meer 100% leek. Alleen is die operatie er uiteindelijk pas dit jaar van gekomen, omdat die altijd op donderdag gebeuren met check op vrijdag en ik vrijdag altijd les heb 🙂
Misschien kan je eens informeren hoe stabiel ze net moeten zijn? Wie weet kan het wel al als ze niet té erg achteruitgaan?