Week 2016/47&48 in woord en beeld

Ondertussen zitten we in België voor de feestdagen en hoop ik dat jullie een even gezellige kerstavond en een even rustige kerstdag gehad hebben als wij. Er stond veel op het menu, maar wat er niet op stond, was deze vrucht die ik een paar weken geleden ontdekte: de Jamaicaanse “ugli”, die inderdaad niet moeders mooiste is, maar desondanks toch wel een mooiere naam had mogen krijgen, vind ik.

Le petit requin

Deze week werden in de fietsenkelder buizen geïnstalleerd. Niets interessants op zich, maar toch een foto waard aangezien het eindresultaat thuishoort in het rijtje “bouwblunders die door een beetje communicatie vermeden hadden kunnen worden”. Al ben ik er stiekem niet rouwig om, want ik vind het veel makkelijker om mijn fiets op de grond te stallen dan hem aan het voorwiel op te hangen 🙂

Le petit requin

Hoewel ik ’s nachts meestal te diep lig te slapen om in de koelkast naar lekkers te zoeken, vind ik dit bordje al even toepasselijk voor ’s avonds laat. En daarom is het dus belangrijk om niet met honger naar de winkel te gaan en die koelkast zo gezond mogelijk te houden 😉

Le petit requin

Ter voorbereiding op mijn cursus Italiaans moest ik een korte test invullen. Vrij overbodig, aangezien ik hoe dan ook in het eerste niveau startte, maar het was wel leuk om te weten dat ik op basis van mijn nog steeds zo geliefde Frans, un poquito de español en het uit de diepste krochten van mijn geheugen opgediepte Latijn een al bij al vrij goed resultaat neerzette.

Le petit requin

Voor we elkaar twee weken enkel digitaal zouden horen en zien, gingen Johan en ik een laatste avondmaal eten in Zürich. Leken de buitenkant en de naam van het restaurant iets typisch Zwitsers te beloven, dan kwamen we binnen in een halve jungle terecht. Lekker eten, maar een paar grote groepen zorgden dat het er een paar decibels te luid was om echt aangenaam te zijn.

Le petit requin

Terwijl Johan op zaterdag een hele dag vloog – voor het eerst in businessklas, wegens voor het werk – ging ik naar een rondleiding in de bibliotheek van het Literatuurhuis in Zürich. Én zette ik mijn eerste naaistapjes op mijn eentje, iets wat duidelijk een pak minder vlot ging dan toen mijn moeder vorig jaar bij elke stap met raad en daad klaarstond. Nu waren tricot en fleece misschien niet de beste stofkeuzes als beginner, maar ook het feit dat ik mijn draadspanning vergat in te stellen (ergo: veel te losse steeksels) en duidelijk nog moet leren om patronen te lezen (hoezo, bij een stofvouw moet je je stof dubbelplooien?…), maakten dat mijn bijdrage aan Bloggers for life beperkt bleef tot de aankoop van wat lotjes i.p.v. daar ook een paar knuffeldoekjes aan te kunnen toevoegen.

Le petit requin

Zondag was het mijn beurt om quasi de hele dag te reizen: met een eerste bus van Zürich naar Milaan, dan op de volgende naar Bologna om daar af te sluiten met een lokale bus tot bij mijn gastgezin. Waar de lift zo smal bleek, dat ik er met mijn trekrugzak (met kussen dwars opgebonden) maar net inpaste…

Le petit requin

Op maandag had ik na een hele voormiddag les en een groepslunch – in het Italiaans -, nog maar weinig energie om veel van Bologna te ontdekken. Gelukkig was er een gezellige overdekte markt, waar ik niet alleen wat fruit kocht, maar mij ook installeerde met een mojito en een goed boek.

Le petit requin

De rest van de week ontdekte ik meer van de stad, al werd dat hoe dan ook toch wat beperkt door de veel te snel vallende avond. Een klein overzichtje als voorproefje op de uitgebreidere berichten die er nog aankomen, startende met de Sint-Petroniusbasiliek:

Le petit requin

De kathedraal van San Pietro:

Le petit requin

De fascinerende basiliek van Santo Stefano met deze koepel uit de vijfde eeuw:

Le petit requin

Kwestie van ook even iets niet-religieus te bezoeken, beklom ik de Torre Asinelli:

Le petit requin

Want een dag later deed ik de mooie wandeling door de portieken richting Sanctuarium van de Madonna van San Luca (jup, zoals in ongeveer elke Italiaanse stad is er in Bologna op quasi elke hoek een kerk te vinden).

Le petit requin

Aangezien ik pas laat in de nacht terug thuis kwam, bracht ik de rest van de zondag lui in de zetel door. Gelukkig waren er genoeg mooie bloemetjes om naar te kijken 😉 (en ook wel: oef dat ze die week alleen overleefd hebben).

Le petit requin

6 reacties

  1. Die ugli’s heb ik hier nog nooit gezien… Interesting! Smaken ze zoals een pompelmoes?

    En brrr, die lift, ik krijg er de kriebels van. Ik ben sowieso al geen fan van liften, laat staan van die ouderwetse smalle dingen…

    Alvast een fijn eindejaar gewenst!

  2. Weer een mooi overzicht hier :-). Latijn is idd een grote hulp voor andere Romaanse talen. Zit bij mij echter ook al behoorlijk ver (nog verder dan bij jou 😉 ). Die ugli’s, ik denk dat ik die onlangs hier ook bij de ah heb gespot, zou dat kunnen? Geen idee hoe ze smaken echter. En plantjes/bloemen in huis: ik zou het ook niet kunnen missen. Hier was Kerst ook rustig en aangenaam. Op naar een prettig jaareinde en een nog beter begin ;-).

    • Zou kunnen dat ze ze ook bij AH hebben, maar heb daar zelf geen idee van. Ben nog nooit in een AH binnen gegaan, vrees ik 🙂 Bij mijn ouders (waar we nu logeren) is er geen in de buurt.
      Leuk dat jij ook veel plantjes en bloemen in huis hebt; ik hou zo van het gevoel van groen in huis 🙂

  3. Het blijft leuk om jouw fotoverslagen te lezen en ondertussen leert een mens ook weer het één en ander bij. Zo had ik nog nooit van dat ugli fruit gehoord. Ik ben trouwens super blij doordat één van mijn uitgebloemde orchideën een nieuwe scheut heeft gekregen met 5 knoopjes. Nu maar hopen dat die allemaal mooie bloemen gaan krijgen.

    • Oh waw, dat is ons nog nooit gelukt: nieuwe scheuten aan een orchidee krijgen! Ik duim dat de jouwe opnieuw mooi gaat bloemen!