Week 2016/8 in woord en beeld

Deze week werd gedomineerd door de voorbereidingen voor mijn presentatie en door verbazing en ook een beetje walging over de Zwitserse referenda.

Ik kampeerde de helft van de week in de bibliotheek met mijn studieboeken, omdat ik daar niet afgeleid word door de computer (en dus: internet). Teksten lezen en samenvatten, insert repeat.

Le petit requin

Al kan ook zo’n studieboek voor afleiding zorgen, zoals dit stukje over keizer Karel VI en zijn vrouw Elisabeth Christine, wiens enige zoon al na een paar maanden stierf. Aangezien ze verder enkel dochters hadden, was er nogal wat druk om toch voor een mannelijke troonopvolger te zorgen. Op het plafond van hun slaapkamer werden daarom bemoedigende – ahum – spreuken aangebracht, zoals “Moge Oostenrijk door de mannelijke nakomelingen van Elisabeth voortbestaan”… Mijn ogen rolden bijna uit hun kassen, want ook al is dit 400 jaar geleden, hoe is dat nu toch mogelijk? En alsof één zo’n stresserende slaapkamer niet genoeg is, waren zo’n zottigheden in meerdere van hun verblijven te lezen. Want vier kinderen krijgen en twee daarvan vroeg verliezen is nog niet genoeg, nee nee, er moet wel nog een zoon volgen hoor. Zucht… Een mens kan maar blij zijn dat hij vandaag leeft en niet toen!

Le petit requin

Niet dat ik mij continu zit op te jagen als ik aan het studeren ben hoor, no worries. Vlakbij de bibliotheek is een klein cupcakewinkeltje, waar ik al eens durf binnen te springen. Mijn favorieten zijn de twee chocoladecakejes: deze Dark passion met passievruchten of de Marilyn Monroe met frambozen, jum jum.

Le petit requin

En ligt dit nu aan mij of denken jullie bij onderstaande foto ook meteen aan de autocoureur Schumacher? Deze stationsingang nemen zorgt hier alleszins steevast voor wat gegniffel én de vraag of Duitstaligen die associatie ook zouden maken.

Le petit requin

Het gebouw achter het onze werd deze week in de stellingen gezet, wat wilt zeggen dat binnenkort gestart wordt met de voorlaatste fase van de renovatiewerken. In de laatste fase zijn wij aan de beurt, al zijn ze blijkbaar wel al begonnen met naast ons gebouw een grote put te graven. Vermoedelijk voor de aardbevingsverstevigingswerken, al ziet het er momenteel vooral veel minder stabiel uit 😉

Le petit requin

En ik zei het al: deze week moesten de Zwitsers naar de stembus voor een aantal referenda. Dit keer was er een abnormaal hoge opkomst en dat had alles te maken met het zogenaamde Durchsetzungs-Initiative. Daarin riep de SVP (de Zwitserse Volkspartij en dus niet, zoals ik eerst héél foutief dacht, de sociale volkspartij) op om een wet te stemmen waarmee criminele buitenlanders sneller het land uitgegooid kunnen worden. En dan gaat het niet enkel om zware misdrijven als moord en verkrachting (ook in dat geval kan je trouwens discussiëren of iemand het land uitgooien een straf mag zijn, vind ik), maar wie bijvoorbeeld een geldboete gekregen heeft (door een snelheidsovertreding of dergelijke) en in de tien daaropvolgende jaren een politieman beledigt, zou zonder pardon buitengegooid worden voor minstens 5 tot zelfs 15 jaar, verblijfsvergunning of niet. Nogal overdreven dus, want neen, tuurlijk moet je politiemannen niet zomaar beledigen en ja, idealiter krijg je nooit of te nimmer een boete, maar laten we wel wezen: dat zijn nu ook weer niet zo’n zware misdrijven. Bovendien zouden met deze wet rechters geen milder oordeel meer kunnen uitspreken, daar waar ze dat vandaag wel kunnen. En ook al heb ik geen criminele plannen (al heb ik wel al een boete aan mijn been gehad omdat ik een verkeerd ticket gekocht had op de trein, dus ik zou al zeker geen politiemannen meer hebben mogen beledigen 😉 ), dit soort initiatieven en het hele debat er rond, doen een mens zich toch ook niet echt welkom voelen.

Le petit requin

De uitslag op zondag, waarbij het initiatief met 60% (en in kanton Zürich – de donkerrode vlek midden bovenaan – zelfs nog meer) werd afgekeurd, was dan ook een opluchting. Niet alleen is het merendeel van de mensen blijkbaar toch niet zo hard tegen buitenlanders, er wordt gelukkig ook voorkeur gegeven aan een democratisch rechtssysteem.

Wat er wel doorkwam is de aanleg van een tweede Gothardtunnel voor autoverkeer, iets waar ook zware discussies over gevoerd werden. Het is immers de bedoeling een tweede tunnel te bouwen, vervolgens de eerste te renoveren en daarna in beide tunnels één richting te laten rijden, weliswaar nog steeds op één rijvak per richting (met extra pechstrook). Tegenstanders hebben veel schrik dat tegen dat de beide tunnels in werking zullen zijn, die pechstrook gewoon zal omgevormd worden in een tweede rijvak per richting, waardoor het transitverkeer (en dus de luchtvervuiling in de Alpen) sterk zal toenemen. Hoewel ik mij wel in hun standpunten kan vinden, moest ik toch zuchten om hun affiche met vrachtwagen-met-Europese-vlag. Nu ben ik zeker geen onvoorwaardelijk voorstander van de beslissingen van de EU, maar het sowieso doorschuiven van de schuld naar Europa, is hier in Zwitserland zo standaard dat het soms een beetje afgezaagd aanvoelt.

Een mens trekt soms grote ogen alleszins, zo in het buitenland wonende (daar kan zij – op een heel ander, maar minstens even choquerend niveau – ook over meepraten).

Le petit requin

12 reacties

  1. Ik las Schumacherei en vroeg me even af hoe je die link kan missen.. en pas daarna zag ik de extra h. Misschien maken Duitstaligen wel de omgekeerde associatie en moeten ze bij nieuws over Schumacher altijd aan schoenmakers denken?

    Ik ben blij te horen dat je niet zo snel het land uitgezet zal worden, de grootteorde van die voorgestelde regel lijkt me echt wel erover! Als buitenlander kun je je soms echt verbazen hé.
    Bedankt voor de link en véél succes met de presentatie!

    • Ja, waarschijnlijk heb je gelijk! Zijn naam zal vermoedelijk wel op een schoenmaker-voorouder terug te voeren zijn.
      En de presentatie is ondertussen achter de rug (die weekverslagen lopen altijd een week achter, zodat ik ze op mijn gemak kan schrijven 😉 ) én is goed gegaan, jeeej! 🙂

  2. schumacherei….ik was nog steeds aan het verlekkeren op die cupcake, had het dus niet gezien 😀

    • Hahaha, kan ik helemaal begrijpen! Al moet ik efkes stoppen met er mij in te verlekkeren, want de weegschaal protesteerde deze ochtend een beetje, woeps 🙂

  3. Ik heb chance dat ik niet geboren ben in die leuke tijden waarin je als vrouw niets te zeggen had en gewoon kinderen moest baren. Ik was al lang op de brandstapel gezet ;-).
    Hihi, ik snap dat je moet gniffelen telkens je voorbij de Schuhmacherei passeerde :-). Ik ben zelf niet zo wild van cupcakes, maar die op de foto ziet er wel heel lekker uit. Leuk overzicht!

    • Haha, ik zou mee op de brandstapel mogen! Of ze zouden niet enkel mijn plafond maar alle muren en meubels met “word zwanger!” beschilderd hebben waarschijnlijk 🙂

  4. Ja hoor, ik snap volledig waarom die schoenmaker je aan Schumacher doet denken. Al was ik op dat moment vooral nog die lekkere cupcake aan het bewonderen. Ik heb meteen ook weer wat bijgeleerd dankzij jou. Bemoedigende teksten als plafondschildering … stel je voor dat de Sixtijnse kapel daarmee was beschilderd omdat ze een vruchtbare gemeenschap willen bevorderen. Dan hadden we nooit het schildertalent van Michelangelo kunnen bewonderen maar enkel voortplantings-promotende graffiti. 🙂

  5. Ze zijn enorm chauvinistisch… Da’s eigenlijk het enige dat ik niet leuk vind aan Zwitserland. Moest elk land zo zijn, het zou nogal een wereld zijn waarin wij leven (en ’t is nu al zo erg).
    Mmm, cupcakes! Als je nog eens in Antwerpen bent moet je zeker die van Momade proberen 😉

    • Sssst, ik probeer net wat minder suiker te eten na alle cupcake-uitspattingen van de afgelopen weken 😉 Maar serieus: merci voor de tip! Ik sla hem op voor ons volgende bezoekje daar.