Gelezen in februari 2015

Ik las amper twee boeken uit deze maand, een pak minder dan in januari, en toch verslond ik best wel wat pagina’s. Misdaad en straf (een dikkerd van ruim 600 bladzijden) kan bijvoorbeeld bijna volledig op het conto van februari geschreven worden, maar aangezien ik de laatste pagina’s op 1 maart las, hoort het toch thuis bij “gelezen in maart”. Daarnaast zette ik mij eindelijk eens aan het verminderen van de stapel tijdschriften hier in huis. Zo lagen hier van “Erfgoed van Industrie en Techniek” nog nummers van 10 jaar oud (oeps!). Altijd bijgehouden want ja, ’t zijn toch interessante artikels… Ik lees nu elk nummer (nog) één keer en wat echt interessant is, scan ik en sla ik digitaal op (gestructureerd, want anders wordt het daar weer een rommeltje). Daarna gaat de papieren versie onherroepelijk de vuilbak in.

Ik schrapte ondertussen al 9 van de 30 puntjes van de Verbeelding book challenge, dus zeker niet slecht bezig. In het ideale geval heb ik weliswaar op het einde van het jaar voor elk puntje een verschillend boek, vandaar ook dat ik voorlopig elk boek onderbreng in elke categorie waar het thuishoort, zodat ik indien nodig nog kan kiezen bij welke categorie ik het definitief zet.

Bon, terug naar de orde van de dag en dat zijn dit keer:

Graeme Simsion, The Rosie Project

The Rosie Project (Graeme Simsion)

Men neme een niet arrogante Sheldon uit The Big Bang Theory en een compleet tegenovergestelde Amy et voila, The Rosie project 🙂 Dat is uiteraard wat kort door de bocht, maar in het begin had ik bij dit verhaal, over de autistische geneticus Don Tillman, die aan de hand van een vragenlijst op zoek gaat naar zijn ideale vrouw en daarbij kennis maakt met de absoluut niet bij zijn eisen passende Rosie, wel een heel hoog Sheldongehalte.
Je weet al van in het begin wat het einde zal zijn, maar dat maakt weinig uit. Het verhaal leest heel vlot, is grappig (luidop lachen op de trein, check!) en je wordt er zelf helemaal vrolijk van.
Het vervolg, The Rosie Effect, is ondertussen ook verschenen, maar aangezien dit boek afgerond voelt, heb ik een beetje schrik dat Simsion het concept teveel wil uitmelken. Anderzijds, als dat concept grappig is, is het dan erg om dat te herhalen? De bib hier heeft het boek blijkbaar nog maar pas aangekocht, want de status vermeldt dat het “bij de boekbinder” is. Ik heb dus nog eventjes tijd om te beslissen of ik het er al dan niet op waag 😉

Verbeelding book challenge
8. Een romance of chicklit
27. Een boek dat zich afspeelt in Oceanië (toen dit boek zich in Oceanië bleek af te spelen was dat een serieuze meevaller, want voor dit puntje had ik op voorhand geen enkel idee)

Benno Barnard en Geert van Istendael, Een geschiedenis van België voor nieuwsgierige kinderen (en hun ouders)

Een geschiedenis van België voor nieuwsgierige kinderen (en hun ouders) (Benno Barnard en Geert van Istendael)

Dat het boek bedoeld is voor kinderen, is duidelijk te merken aan de schrijfstijl met korte zinnen en een eenvoudig taalgebruik (al heb ik bij sommige woorden toch mijn twijfels of 11-jarigen, de jongste doelgroep van dit boek, die al kennen). Door de tekeningen van Judith Van Istendael en de humor in de tekst wordt het ook allemaal niet te “droog”. Je merkt wel dat het door twee schrijvers geschreven is, want halverwege is er een kleine stijlbreuk: de ene is soms iets te belerend, de andere past zich iets meer aan aan taalgebruik voor kinderen.
De auteurs kozen voor een chronologische aanpak en daar is zeker niets mis mee, omdat het toelaat makkelijk linken te leggen met het verleden. Af en toe zou een stamboom (vb. bij de Habsburgers) of een kaart (vb. bij een aantal veldslagen) wel handig geweest zijn, maar dat neemt niet weg dat dit boek een zeer goede opfrissing is van de Belgische geschiedenis, waarbij zowel aandacht gaat naar het politieke als naar het culturele aspect. Het boek biedt op zich niet veel meer dan wat je in het middelbaar leert en op veel diepgang moet je niet hopen, maar ik denk ook niet dat iemand dat zal verwachten van een boek dat zich met zo’n titel presenteert.
Al bij al een heel plezant boek om gelezen te hebben; als volwassene is het goed als opfrissing, maar ook als inleiding om daarna zelf over bepaalde thema’s diepgaandere informatie op te zoeken.
Johan las het ook en onze gezamenlijke conclusie op het einde was: we willen nog zo’n boeken lezen, maar dan vanuit het standpunt van andere naties. Je blijft immers altijd beperkt tot één zijde: zo komt Italië in dit boek aan bod wanneer de Romeinen onze streken binnentrekken, om dan helemaal te verdwijnen tot ze in de Renaissance “uit het niets” een bloeiende cultuur hebben. Wetende dat wij nog het “geluk” hebben dat België door zoveel landen bezet geweest is en dat we daardoor op zijn minst toch stukjes geschiedenis van Spanje, Nederland, Frankrijk, Duitsland… meekrijgen, ben ik heel nieuwsgierig naar hoe bijvoorbeeld een Italiaanse, Zwitserse (want altijd neutraal, dus “niets” over te vertellen), maar ook Amerikaanse, Russische of Chinese variant van dit boek eruitzien.

Verbeelding book challenge
3. Een non-fictie boek
12. Een boek met prentjes

Bron afbeeldingen: Goodreads