Gelezen in februari 2016
Februari was op leesgebied vergelijkbaar met oktober vorig jaar: ik las weliswaar veel vakliteratuur, maar amper één fictieboek. Ook dit keer was dat gelukkig een pareltje:
Anthony Doerr, All the light we cannot see
In All the light we cannot see, waarmee Anthony Doerr vorig jaar de Pulitzer Prize voor fictie won, volgen we het verhaal van twee jongeren wiens jeugd bruusk verstoord wordt door de Tweede Wereldoorlog.
In korte hoofdstukken wissel je steeds van standpunt tussen de beide hoofdpersonages: de blinde, Franse Marie-Laure die met haar vader in Parijs woont, maar moet vluchten naar Saint-Malo en de technisch aangelegde Duitser Werner, die opgroeit in een weeshuis en ondanks zijn talenten moet kiezen tussen werken in de mijn (waar zijn vader omkwam) of een opleiding volgen om deel uit te maken van het Duitse leger. Hoewel ik die korte hoofdstukken eerst wat storend vond – ze maakten het moeilijk om echt in het verhaal te raken – zorgden ze er uiteindelijk vooral voor dat ik met beide personages verbonden bleef. Doerr schrijft ongelooflijk beeldrijk: de vele details maken dat je het boek voor je ogen tot leven ziet komen (en past ook wel bij het blinde personage die door de vertellingen van anderen haar beeld van de wereld moet creëren).
Now her world has turned gray. Gray faces and gray quiet and a gray nervous terror hanging over the queue at the bakery […]. That little attic bursting with magenta and aquamarine and gold for five minutes, and then the radio switches off, and the gray rushes back in.
Heel mooi en heel triestig tegelijk, dit boek. Eentje waarvan ik blij ben dat het in mijn kast staat!
Verbeelding book challenge
26. Een boek dat springt tussen verschillende tijdsperiodes
Al is dat “in de kast” momenteel niet echt het geval, want ik leende het boek ondertussen uit aan Fieke, die het zo kan laten meetellen voor puntje 30 van de Verbeelding book challenge. Bij mij staat de stand na februari op vijf puntjes (in maart zijn er ondertussen weliswaar al twee bijgekomen). Boekentips zijn heel welkom, zeker voor onderstaande puntjes:
- Een horror boek
Vroeger las ik dit nog wel graag, maar tegenwoordig ben ik helemaal niet meer in thuis in dit genre. - Een humoristisch boek
Ik twijfel om The hitchhiker’s guide to the galaxy hiervoor te nemen, maar minder omvangrijke tips mogen altijd! - Een stiekem-wil-ik-niet-dat-iemand-weet-dat-ik-dit-boek-heb-gelezen-boek
Vroeger zouden zelfhulpboeken hebben kunnen tellen, maar tegenwoordig schaam ik mij daar totaal niet meer voor. Het enige dat ik met plezier lees en tegelijk de gedachte “serieus mens, leest ge dit nu echt?” opwekt, is de Flair, maar dat is een boekske en geen boek…
Dus roep ik even jullie hulp in (hoewel dat het stiekeme aspect natuurlijk nogal teniet doet): van welk soort boek zouden jullie denken “maar ale Haaike, is dat nu iets dat jij leest, dat had ik nu toch echt niet verwacht” 😉 - Een boek geschreven door een auteur die dezelfde voornaam heeft als jij
Jah, er blijken dus – wat een verrassing – geen Haaikes te bestaan die boeken schrijven. Moesten jullie er toch eentje vinden of een leuk boek van een Haike of een Heike kennen (enige flexibiliteit zal vermoedelijk noodzakelijk zijn), dan hoor ik dat extra graag! En als ook dat niet lukt, ga ik gewoon, zoals Becky al voorstelde, voor mijn achternaam. Zo veel makkelijker! 🙂
Pomponnetjes en confetti voor iedereen met tips! En eeuwige dank, dat uiteraard ook!
Bron afbeelding: Goodreads
Ik ben ook benieuwd naar dat boek! Blij dat het kan meetellen voor de Verbeelding Book Challenge.
Mijn zus gaat mij helpen met dat laatste puntje door te kijken op Buch.de en te zoeken of er boeken vertaald zijn naar het Engels (want mijn Duits is een ramp). Succes nog met jouw zoektocht! Ik ga anders ook voor mijn familienaam gaan, maar wil het eerst nog een kans geven. Al ben ik nu wel een boek van mijn nonkel aan het lezen … Zal het nog even als reserve houden. 🙂
Merci voor de buch.de-tip! Ik had tot nu toe enkel in Goodreads mijn naam eens ingegeven, maar dat gaf niet zoveel. Een “echte” Haaike heb ik er nog niet gevonden, maar wél een pak opties met Heike.
En aangezien jouw achternaam al bijna net zo moeilijk te vinden is als jouw voornaam (denk ik toch), lijkt dat boek van je nonkel mij echt een waardig alternatief 🙂
Herman Brusselmans voor een humoristisch boek? Erik Vlaminck? Het is ook te zien van welke humor je houdt 🙂
Erik Vlaminck ken ik totaal niet, dus die ga ik eens opzoeken! En Herman Brusselmans, daar had ik nog niet aan gedacht. Geen idee of het echt iets voor mij zal zijn, maar ’t is zeker het proberen waard. Merci!
Ik ben ook geen fan van horror maar las vorig jaar wel Doorgang – The slade house van David Mitchell. Ik gaf blijkbaar zelfs 5 sterren op goodreads, vraag me af of ik niet wat overdreven vrijgevig was :-), maar toch: genoten, ondanks de horrorscenes af en toe (die zijn beperkt).
Haha, te vrijgevig of niet, het klinkt goed, dus ik ga eens kijken of ze het hier in de bib hebben. Merci!
Ik weet niet of je het al gelezen hebt, maar komt Bird Box niet aan aanmerking voor het horror genre? Eigenlijk lees ik nooit dat soort boeken, maar ik lag nu toch te trillen in mijn slaapzak van de stress – niet aan te raden om te lezen op een tent met slecht weer 😉
Haha, kan ik mij inbeelden! Ik las het inderdaad al, want vorig jaar paste het ook wel bij het puntje “mystery of thriller” 🙂
Welkom ook trouwens! Ik ga straks eens een kijken nemen op jouw blog!
Ha, ik moest even nadenken wat je bedoelde met ‘Welkom’, tot ik mij bedacht dat jij natuurlijk niet kan weten dat ik je al meer dan een jaar volg zonder ooit te reageren 🙂 Bij deze, hallo! *zwaait*
Haha, in dat geval: welkom als reageerder i.p.v. als lurker 😉 Maar vooral: superleuk dat je al zo lang meevolgt!
Voor pomponnetjes en confetti wil ik wel op zoek naar tips voor je!
The walking dead (graphic novels) las ik voor het horror puntje en die waren eigenlijk sowieso wel aan te raden. Al vind ik mezelf toch net iets te veel een gevoelig zieltje (keihard eufemisme voor watje) voor dat genre 😉
Een jeugdboek zou misschien wel passen voor het stiekem puntje, omdat dat niet zo goed past tussen de andere boeken die je leest en velen het gênant vinden om toe te geven dat ze dat als volwassene nog met plezier lezen. Er zijn heel veel leuke boeken te vinden voor beginnende pubers (10-14 jaar) én ze lezen als een trein 😉
Maar ale, The walking dead, dat ik daar zelf niet aan gedacht heb! Ik heb vorig jaar de eerste drie nummers gelezen en tegen alle verwachting in (want de tv-serie vind ik echt niets), las ik die wel graag. En vorige week heb ik nog nummers 4 tem 6 op de post gedaan als cadeau voor iemand… Ik had ze beter eerst zelf gelezen 😉
Voor een jeugdboek zou ik mij niet echt schamen (vorig jaar las ik nog Pluk van de Petteflet 🙂 Maar je hebt mij daardoor wel doen denken aan de “Bloemen op zolder”-reeks die ik als puber graag gelezen heb, maar die mij nu nogal belachelijk lijkt (moeder steekt haar kinderen op zolder; oudste zoon en dochter krijgen een relatie). I think we have a winner!
Pomponnetjes en confetti dubbel en dik verdiend dus 😉
Ik heb al vier boeken gelezen voor de VBC. En voor een boek waarin geestelijke gezondheid centraal staat, raad ik Hersenschimmen van Bernlef aan. Ik ben net bezig met een lijstje boeken te verzamelen om naar de bib te gaan, ik heb jouw tip er ook bijgezet. Klinkt als iets wat ik zelf ook mooi zou vinden.
Hersenschimmen van Bernlef las ik vorig jaar, inderdaad zo hard een aanrader he! Eigenlijk zelfs zodanig dat ik hem misschien zelfs nog zou durven herlezen voor dat puntje 🙂
Ondertussen ben ik al bezig in ‘All the light…’, wat een prachtig boek! Het leest niet zo vlot als ‘andere boeken’ omdat het in het Engels is, en omdat het heel gedetailleerd geschreven is (en met moeilijkere woorden dan ik gewend ben). Maar ik geniet ervan!
Met de andere puntjes kan ik je voorlopig niet echt helpen…
Horror las ik vroeger stiekem keigraag 🙂 Het laatste horrorboek dat ik las was vorig jaar, Bird box, is ook een beetje scifi.
50 shades of grey voor het stiekem-puntje?
Vroeger las ik horror ook veel liever! Misschien moet ik gewoon een van die tienerhorrorboeken opnieuw lezen 🙂
En 50 shades zou op zich wel passen, maar dat spreekt mij nu zo hard niet aan, dat ik niet weet of ik wel zoveel over heb voor een afgestreept puntje 🙂