Incowrimo 2017: de kaartjes

Misschien herinneren jullie je nog dat ik deel wilde nemen aan InCoWriMo? Dat is ook effectief gebeurd, al verstuurde ik mijn postkaartjes eerder in batch. Dat vond ik namelijk net iets haalbaarder dan – zoals eigenlijk eerder de bedoeling was – er elke dag mee bezig te zijn.
Op voorhand had ik een vaag plan om zoveel mogelijk kaartjes zelf te maken, maar dat gaf ik al snel op: net doordat ik pas op het laatste moment besliste om mee te doen, was het al uitdagend genoeg om elke keer een – zoveel mogelijk bij de persoon passend – kaartje te kiezen uit mijn collectie en natuurlijk een tekst te verzinnen, laat staan ook nog eens zelf een kaartje te ontwerpen.

Naar wie ik zo allemaal kaartjes stuurde? Eerst en vooral naar mensen die er sowieso al zouden krijgen, zijnde familie en vrienden die verjaarden. Daarnaast kregen ook een paar bloggers die in februari verjaarden een kaartje in de bus en vertrok er een kaartje met boek naar Spanje. De anderen die hun adres doorgaven, mogen zeker nog iets verwachten, maar omdat ik bij jullie nog net dat tikkeltje “extra” wil doen (zoals vb. een klein cadeautje erbij of een handgemaakt kaartje), lukte het nog niet om jullie allemaal iets te sturen. Ach ja, zo blijft het ergens nog een verrassing wanneer het toekomt, denk ik dan maar 😉

Op de website van InCoWriMo zelf selecteerde ik een paar adressen en van twee kreeg ik ondertussen ook een antwoord, dus wie weet blijf ik wel corresponderen met hen.

Tot slot bleek vooral Postcrossing een heel fijne ontdekking, waardoor een groot deel van de kaartjes naar verschillende uithoeken van de wereld opgestuurd werden. Achteraf bekeken had ik de optie om niet per se telkens naar een nieuw land te sturen beter pas na InCoWriMo aangevinkt, want dan zou het landenlijstje – en dus ook onderstaand overzicht met vlaggetjes – nog net iets gevarieerder geweest zijn, maar bon ja, puur voor het plezier van het kaartjes sturen, maakt het natuurlijk niets uit naar welk land je kaartje net vertrekt 🙂 . Het leuke aan die site is natuurlijk ook dat je, als je zelf kaartjes verstuurt, er ook ontvangt, waardoor ik al verschillende keren fijne post in de bus ontdekte.

’t Was alleszins heel plezant om mee te doen, dus als ik het niet vergeet, neem ik volgend jaar zeer waarschijnlijk weer deel!

PS: wie zich afvraagt waarom hier maar 27 kaartjes getoond worden, terwijl februari 28 dagen telde: ik verstuurde van één kaartje twee exemplaren 😉