Mijn hoofdprioriteiten

Een van de opdrachten bij de 30 dagen minimaliseren challenge die ik deze maand doe, is het bepalen van je 3-6 hoofdprioriteiten. Ik overdacht, schreef op, schrapte, voegde samen en kwam tot dit lijstje:

1. Goede relaties
2. Gezond leven
3. Mijn studie succesvol afronden
4. Mijn werk graag en goed doen

Op zich zijn alle puntjes evident; het waren ook de eerste die (ongeveer in die vorm) op papier stonden. De noemer “gezond leven” klinkt misschien wat vaag, daarom even een verduidelijking wat dit voor mij inhoudt:

• regelmatig sporten
• gezond en gevarieerd eten
• mijzelf kunnen ontwikkelen
• aandacht hebben voor de gezondheid van het milieu rond mij
• zo weinig mogelijk stress hebben

Die puntjes overlappen deels (zo vermindert sporten stress), maar tegelijk niet helemaal (want ook als ik veel sport, zijn er nog andere zaken die toch voor stress zorgen) en daarom ben ik uiteindelijk tot deze vijf onderdelen gekomen. Reizen stond er eerst ook bij, maar hoort bij “mijzelf kunnen ontwikkelen”.

Dat de onderdelen van puntje twee in een niet-genummerde en de hoofdprioriteiten in een genummerde opsomming staan, is trouwens geen opmaakfout, maar een doelbewuste keuze. Ik vond het immers belangrijk om de hoofdprioriteiten een volgorde toe te kennen. Juist daar loopt het namelijk meestal fout. Dat nummer twee daar staat en niet pas op plaats drie of vier, is theoretisch immers evident, maar de praktijk toont aan dat ik het veel te vaak naar de laatste plaats liet zakken (dat evenwicht theorie-praktijk blijft trouwens zoeken, hoor; ik kan het hier nu wel schoon schrijven, maar in realiteit gaat het niet altijd zo).

Dat nummer drie voor nummer vier staat, heeft ook voor hoofdbrekens gezorgd. Iets in mij had het heel moeilijk met het idee dat – als het zover zou komen dat de combinatie niet haalbaar is (als er iets is dat mij tegenwoordig angst aanjaagt…) – ik mijn werk zou gaan opgeven in plaats van mijn studie. Want ja, ik heb nu eindelijk werk, het zorgt voor een inkomen… Gelukkig heb ik op zo’n moment mensen rondom mij die mij met een paar gerichte vragen en goede gesprekken tonen dat ik dat niet zozeer omwille van mijzelf als wel omwille van (geprojecteerde) verwachtingen van anderen doe.

Oorspronkelijk stonden bij puntje 4 de beide adjectieven trouwens in de omgekeerde volgorde. Ik heb ze drie keer omgewisseld voor ik ze uiteindelijk in deze volgorde gezet heb (ofte dus voor het geval mijn innerlijke perfectionist het nog niet door zou hebben: shhht, zwijgen gij!).

Ik heb even getwijfeld of ik bij dit puntje gewoon in de update zou schrijven “heb ik gedaan” of dat ik er een blogje rond zou schrijven, maar uiteindelijk: ook al veranderen deze hoofdprioriteiten nog (en dat zullen ze hoe dan ook; een leven staat niet stil), het zijn wel degene die nu op dit moment van toepassing zijn.