Tikkertje: 10 boeken

LJ gooide mij twee weken geleden een boekenstokje toe, waarin je als boekenliefhebber tien boeken moet opnoemen die je zijn bijgebleven. Hoewel tien eerst wat veel leek, bleek het na een beetje nadenken vooral veel te weinig 🙂
Ongeveer in chronologische volgorde van toen ik nog maar pas kon lezen tot nu, een selectie van tien boeken:

Het kleine huis van Laura Ingalls Wilder
Ik ontdekte het tweede deel van deze reeks toevallig op een bibliotheekverkoop en was meteen verkocht: als klein meisje fantaseerde ik heel vaak dat ik Laura was en haar avonturen beleefde: op trektocht doorheen Amerika, steeds een nieuw leven opbouwend… Heerlijk vond ik dat! Toen ik ontdekte dat de boeken (deels) autobiografisch zijn en dat je in Amerika de huizen kan bezoeken waar ze met haar ouders woonde, wilde ik dat absoluut ooit eens doen. Zo fanatiek ben ik nu niet meer, al zou ik er zeker langsgaan als ik in de buurt zou zijn 🙂

Het uur nul van Dirk Bracke
Als tiener was ik verzot op de boeken van Dirk Bracke, waarin hij verschillende maatschappelijke thema’s aankaart (kinderprostitutie in Blauw is bitter, autisme in Een lege brug, incest in Straks doet het geen pijn meer, bijzondere jeugdzorg in Het Engelenhuis…). Zedenleer, maar dan op een “leukere” manier, want in boekvorm 🙂
Zijn meest beklijvende boek was voor mij Het uur nul, dat gaat over tiener Ben die aids krijgt. Het boek pakt mij nu nog steeds; wie weet haal ik het binnenkort wel uit de kast om nog eens te herlezen.

Stormen over Troje van Marion Zimmer Bradley
Dit boek past helemaal in mijn passie voor de Oudheid en de Griekse mythologie, want het vertelt het verhaal van de oorlog van Troje, maar dan vanuit het standpunt van Cassandra, de door niemand geloofde profetes en dochter van de Trojaanse koning. Ik startte toevallig deze week voor het eerst in de originele, Engelstalige versie, dus een uitgebreider verslag volgt nog wel.

Mijn woestijn van Waris Dirie
Dit boek over vrouwenbesnijdenis kreeg ik cadeau van mijn grootmoeder, een feministe pur sang. In het verhaal beschrijft de auteur haar jeugd, haar besnijdenis (pure horror!), haar vlucht van Somalië naar Europa… Een boek dat een enorme indruk op mij maakte (ik koos het thema uiteindelijk ook voor mijn eindwerk zedenleer).

De reis van Theo van Catherine Clément
Als theologische versie van De wereld van Sofie van Jostein Gaarder, neemt dit boek je mee op reis langs de verschillende wereldgodsdiensten. Eigenlijk zou ik het nog eens willen herlezen, want het zit ver weg ondertussen, maar ik weet dat ik het geweldig vond toen ik het voor het eerst las. Geen “saaie” theoretische beschrijvingen, maar een vlot lezend verhaal waar je tegelijk wel veel uithaalt (zo leerde ik door dit boek het verschil tussen soennieten en sjiieten kennen). De wereld van Sofie zelf wil ik ook heel graag ooit eens lezen en blijkbaar bestaat er ook een wiskundige afgeleide, De stelling van de papegaai van Dennis Guedj.

De gedichten van Herman De Coninck
Ik nam ooit toevallig het eerste deel van De gedichten mee uit de bib, vooral omwille van de mooie, simpele rode kaft. En toen ontdekte ik de wereld van de poëzie (t.t.z. ik had op school natuurlijk wel wat verplichte poëzie gelezen, maar die had nooit zo’n indruk gemaakt). Elke avond las ik een aantal gedichten, deel twee werd zo snel mogelijk ontleend en jaren later is Herman De Coninck nog steeds een van mijn favoriete dichters. Ook Taal zonder mij van zijn weduwe Kristien Hemmerechts heb ik heel graag gelezen.
Ik heb er mijzelf trouwens lang om vervloekt dat ik De Gedichten niet meteen gekocht had, want toen ik ze dan uiteindelijk wilde kopen, bleken ze niet meer te worden uitgegeven en ook tweedehands vond ik ze niet. Tot er vorig jaar een nieuwe, in één boek gebundelde uitgave bleek te komen, die ik meteen reserveerde; dit keer moest en zou ik het hebben 🙂 En kijk, nu staat hij te blinken in mijn kast om af en toe doorbladerd te worden.

Architettura Povera, De kunst van het gewone van Alfredo De Gregorio
Als architectuurstudent las ik dit pamflet over een terugkeer naar “simpele” architectuur, t.t.z. architectuur die bescheiden is, die “gewoon” is. Het maakte veel indruk, bevestigde, versterkte of weerlegde net bepaalde ideeën die ik had over architectuur. Een gelijkaardig gevoel had ik toen trouwens met The Architecture of Happiness van Alain de Botton, dat ik ook in die periode las.

Misschien moeten we terug naar de tijd toen niemand stilstond bij de vraag: wie is de architect van dit gebouw?

Vele hemels boven de zevende van Griet Op de Beeck
Het gebeurt niet zo vaak dat ik moet wenen met een boek, maar hier was het van dat. Zo mooi, inhoudelijk maar ook in schrijfstijl, kippenvel op mijn armen, onrust in mijn hoofd. Haar tweede, Kom hier dat ik u kus, was al bijna even hard de moeite trouwens.

Ik vraag mij af of mensen bijleren. Ik denk soms dat ik elke keer weer met die kop knalhard naar dezelfde muur toeloop. Soms denk ik iets anders. Leven van de hoop heet dat.

La chute van Albert Camus
Dit boek kreeg ik van Johan voor mijn 25e verjaardag, al las ik het uiteindelijk pas begin vorig jaar (tja, een studie met veel verplichte boeken zorgt er soms al wel eens voor dat andere boeken blijven liggen). Een boek over onschuld, schuldgevoel (oh die zin “O jeune fille, jette-toi encore dans l’eau pour que j’aie une seconde fois la chance de nous sauver tous les deux!“). Het thema van Misdaad en Straf van Dostojewski is er wel wat aan verwant en ook dat boek is enorm de moeite waard!

The picture of Dorian Grey van Oscar Wilde
Ik schreef al eerder over dit boek, in mijn eerste “gelezen in…”-update. Zo de moeite dit boek, inhoudelijk en op gebied van stijl heel sterk en in zijn geheel heel indrukwekkend!

Zo, dat waren 10 (of ok ja, stiekem iets meer) boeken die mij zijn bijgebleven. Nu ben ik wel eens benieuwd hoe dat lijstje er uitziet bij boekenwurmen:

• Kruimels
• Lalagè leest
• Kathleen van Verbeelding