Boekenliefde

Als sinds de eerste jaarovergang die Johan en ik samen vierden, geven wij elkaar een dubbel boekencadeautje: één boek uit de kast en één nieuw boek (als in: nieuw gekocht, mocht dus ook tweedehands gekocht zijn).

Toen we even wilden opzoeken welke boeken we elkaar de afgelopen jaren gaven, besefte ik plots dat ik er sinds 2017 – toen ik over de boekencadeaus van 2015, 2016 en 2017 vertelde – niet meer specifiek over vertelde. Dat had natuurlijk met onze breuk in 2017 te maken, want in 2018 waren we nog (net) niet opnieuw samen. We gaven elkaar wel een boek cadeau, maar beperkter dan anders, want het voelde op dat moment nog niet goed om die traditie zomaar verder te zetten.

Johan kocht voor mij toen de biografie van Herman de Coninck, Toen met een lijst van nu errond, geschreven door Thomas Eyskens; ik haalde Allerzielen van Cees Nooteboom voor hem uit de kast.

Een jaar later kon de traditionelere versie wel weer. Ik haalde Hersenschimmen van J. Bernlef uit de kast en gokte met Transparent things van Vladimir Nabokov (dat ik zelf immers nog niet las) als nieuw boek. Johan ging voor Kafka, waarvan we in het Nederlands wel een verzameld werk hebben staan, maar omdat ik hem liever in het Duits wilde lezen, kocht hij Die Verwandlung nieuw. Als boek uit de kast (ontbreekt op de onderstaande foto, ik vind het even niet meer terug), ging hij voor A clockwork orange van Anthony Burgess, wat tot nu toe de enige misser van alle boekencadeaus was (niet de reden dat het onbreekt voor alle duidelijkheid 😜).

Boekencadeau (Le petit requin)

In 2020 riskeerde ik het mij voor het eerst om Johan een Duits boek te geven, met Das Parfum van Patrick Süskind uit de kast. Hij las het uiteindelijk als e-book, omdat dat makkelijker was om woorden te kunnen opzoeken, maar had er wel degelijk plezier aan in het Duits te lezen. Als nieuw boek kocht ik Oceaan van een zee van Alessandro Barricio. Johan kocht 1984 van George Orwell en haalde het verzameld werk van Gogol uit de kast, waaruit ik weliswaar enkel het hilarische De neus moest lezen.

Nieuwjaarsboeken (Le petit requin)

Omdat we afgelopen jaar beseften dat onze boekencadeaus toch wel zeer veel “witte mannen” bevatten, wilden we daar dit jaar toch minstens voor één boek van afwijken. Bovendien spraken we af dat dat nieuwe boek niet per se nieuw en/of op papier moest (het mocht ook een tweede boek uit de kast zijn of een e-book), al hielden we ons uiteindelijk allebei aan het oorspronkelijke idee van een nieuw gekocht papieren boek.

Johan kocht voor mij voor het eerst poëzie met de bundel the sun and her flowers van Rupi Kaur en haalde uit de kast De oogst van Stijn Streuvels. Ik koos De reis van Theo van Catherine Clément uit de kast en week met het nieuwe boek ook af van de platgetreden paden, al verklapte ik dat niet op voorhand. Afspraak is immers dat we alle boeken uit de kast mogen halen, behalve Ulysses, omdat dat quasi onleesbaar is. Toen ik in de boekhandel botste op een Duitstalige graphic novel bewerking/interpretatie van Nicolas Mahler, besloot ik die te kopen. Johan kreeg even een halve hartverzakking toen hij dacht ik hem Ulysses in het Duits gekocht had, maar besefte gelukkig snel dat deze versie pakken vlotter leest.

Boekencadeaus (Le petit requin)

We waren gelukkig allebei content met de keuze van de ander, dus geen nood aan jokers (ofte: wissel het gekozen boek in voor twee andere). En daarmee liggen er dus twee boeken vast van de hopelijk vele die ik dit jaar ga lezen!

4 reacties

    • Ja, we waren uit elkaar van begin juli 2017 tot begin januari 2018. Ik heb het er hier wel pas concreet over gehad begin 2019 (ervoor gewoon “mijn vriend”, niet gespecifieerd dat hij het opnieuw was), misschien daarom dat het nog niet zo lang geleden lijkt 🙂 Bij mij voelt het dit keer wel echt als “al drie jaar” (wat voor die breuk niet altijd het geval was met de tijd die we al samen waren). Misschien omdat het drie intensievere jaren waren, waarin we heel veel stappen gezet hebben, geen idee.

  1. Zo’n leuke traditie!
    Ik heb Ulysses hier ook in de kast staan, maar hoor steeds vaker over die onleesbaarheid zodat ik nog weinig zin heb om het te proberen lezen eigenlijk 🙂

    • Ik moet wel zeggen, toen ik hem de graphic novel gaf, hebben we de “echte” versie ook nog eens uit de kast gehaald en dit keer was de eerste pagina niet eens ondoenbaar (wat tot nu toe altijd wel het geval was). Er is dus nog hoop, maar ik vrees er toch ook voor dat ik het ooit volledig ga lezen 🙂