Doodgewone dingen (2)
In januari verschenen er overal, waaronder hier, lijstjes met “doodgewone dingen”. Al meteen na het publiceren kon ik al weer vijf nieuwe dingen aan dat lijstje toevoegen, dus krijgen jullie er nog eentje 🙂
- Een nieuwe pot van iets opendoen. Bij voorkeur choco (al eet ik dat zelf niet)
- Dwarrelende sneeuw
- Naar de bibliotheek gaan
- De selfscan in de winkel: kassa’tje spelen voor echt (ik negeer hier even het aspect dat er ook met echt geld moet betaald worden)
- Twee dagen quasi enkel Frans horen en spreken
- Na een week in het “buitenland” (België 😉 terugkomen in Zwitserland, begroet worden met een “Gruezi” en mij meteen weer thuis voelen
- Knuffelen met Johan
- Mijn Spaans dat heel ver weg zit, terug een beetje opfrissen
- Vogeltjes die van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat zitten te fluiten. Jeeej voor lente!
- Samengaand met dat vorige puntje: de lentezon!
- Snuisteren in de boekenkast en nadenken welk boek als volgende aan de beurt zal komen
- Leuke uitstapjes
- Alleen eten op restaurant: in het begin was het wennen en hoewel ik nog steeds liever met twee of meer ga eten, is het eigenlijk ook wel fijn om rustig alleen te eten en een boekje te lezen ofzo
- Stevigere polsen dankzij yoga
- Een boek lezen dat veel vragen oproept en blij zijn dat ik ze nog aan mijn grootmoeder kan stellen
- Een leuke tentoonstelling bezoeken
- Zelf confituur maken
- Lekker brood maken en je de juiste mengeling nog herinneren van de avond tevoren (ik heb namelijk nogal de neiging om gewoon random broodsoorten bij elkaar te kappen)
- Een steile afdaling tijdens het skiën vlot durven nemen
- Goede gesprekken
Leuk lijstje!
en inderdaad “Die Sonne”!
Nummer 15 maakt mij wel nieuwsgierig…
Ik wil ook graag weten welk boek er achter nummer 15 schuilgaat …
Voor de rest weer een leuk lijstje!
Oh, en jouw nummer één doet me eraan denken dat ik bij mij ook nog iets had moeten toevoegen: de geur van koffie! Ook al vind ik de smaak echt afgrijselijk.
Nummer 15 gaat over het boek De laatste kolonialen – Vlamingen in de Congo 1950-1960 van Frank Ryon 🙂
Aangezien mijn grootouders tot die “laatste kolonialen” behoren (en mijn grootvader een van de getuigen is in het boek), is het heel interessant om eens over die periode te lezen. Ik kom er ook dingen tegen die ik eigenlijk nooit geweten heb (vb. dat de meeste kolonialen op voorhand niet eens wisten waar in Congo ze terecht zouden komen) en waarover ik mijn grootmoeder dan tenminste nog vragen kan stellen. Bij mijn grootvader (en mijn twee andere grootouders) heb ik te laat beseft dat er ooit een tijd komt waar je geen vragen meer kan stellen.
Blijft leuk om te lezen, zo’n lijstjespost.
Ik heb vorige week ook terug de bib ontdekt. Ik was er jà à à ren niet geweest. Ik kocht eigenlijk altijd mijn boeken. Maar nu ik voor lesvoorbereidingen echt wel veel meer boeken nodig heb dan mijn portemonnee aankan, besloot ik vorige week om de bib nog eens een bezoekje te brengen. En wat een zaligheid! Ik heb er de eerste keer meteen meer dan een uur rondgelopen. Mij gaan ze daar nog veel zien, voorspel ik!
Bij mij was dat ook een van de grote redenen (naast nostalgie naar de tijd waarin ik elke week in de bib te vinden was)! Zolang ik weinig las, kwam ik toe met wat ik kocht, maar nu is dat een beetje onhaalbaar geworden 🙂 Bovendien is ook niet elk boek per se een “eeuwig” plekje in onze kast waard; als ik elk boek zou moeten kopen dat ik lees, dan heb ik binnen een paar jaar een huis nodig enkel voor boeken. Nu niet dat dat zo’n onaantrekkelijk plan is, maar toch 😉
Heerlijk, puntje 6… 🙂
De geschiedenis van België in Congo, daar leer je weinig over hé, daar wordt altijd zo geheimzinnig over gezwegen, gezien hoe het afgelopen is.. Het enige wat ik er al over las is Jef Geeraerts ‘Black Venus’.
OMG, ik heb zonet om te bewijzen dat ik geen robot ben, fotootjes moeten aanduiden waar een biefstuk op stond. Zot geval, die Blogspot!
Ok, bij deze heb ik de woordverificatie eens uitgeschakeld! Ik krijg die als auteur nooit te zien en ben op andere blogger-blogs ook nog nooit rare dingen tegengekomen, dus ik had geen idee dat blogger zo’n dwaasheid uithaalt. Als er teveel spam binnenkomt, ga ik ze wel weer moeten aanzetten, maar wie weet valt het wel mee. Want “woord”verificatie is wel een heel onnozele woordkeuze als je mensen biefstukken laat zien! En dat dan nog tijdens Dagen zonder Vlees, tssss 😉
Het was de eerste keer dat ik dat moest doen, alleszins
Leve de zon (al heeft het hier nog gesneeuwd eergisteren…)!!
Wow! Hoe hoog zitten jullie? Hier ligt er nog een beetje sneeuw op de berg waar we op uitkijken (800m), maar bij ons zelf (450m) is alles nu echt wel weg.