Er was eens… een sprookjesestafette

Een van de leukste mailtjes die tijdens onze vakantie in mijn inbox viel, kwam van Meisje van Nummer 44. Zij lanceerde immers een sprookjesestafette en vroeg aan mij om als eerste haar verhaal aan te vullen. Spannend! En best wel moeilijk ook, want hoewel ik heel graag schrijf, is fictie nog iets heel anders dan wat ik normaal doe. Het zou dus kunnen dat ik mij een klein beetje door de realiteit heb laten inspireren; aan jullie om te raden wanneer juist 😉

Het deel van Meisje heb ik in cursief gezet; mijn deel is gewoon geschreven:

Er was eens heel lang geleden, in een land hier ver vandaan een meisje met lange bruine haren en een rood kleedje aan. Het meisje woonde bij haar oma in een huisje boven op een hoge berg. Het was lente, je hoorde de vogeltjes fluiten en de bloemetjes stonden in bloei. ​
De lieve oma was niet meer van de jongsten en had een beetje last van haar heup én van haar geheugen. Een beetje veel eigenlijk. Oma wou graag een taart bakken voor de verjaardag van het meisje, maar er was geen bloem meer in huis. Oei oei oei. Als ze vanavond haar taart nog wou maken moest het meisje met haar mandje naar het dorp. Maar geen erg, het meisje ging graag naar het dorpswinkeltje. Al huppelend vertrok ze op pad toen plots een rood-zwart gestreepte slang op haar pad terechtkwam. Het meisje sprong verschrikt achteruit, maar struikelde en viel languit op de grond. De slang kwam vervaarlijk dichtbij, hief haar kop op en beet het meisje in haar hals. Nog voor twee puntjes bloed in haar hals te zien waren, zakte het meisje weg in een comateuze slaap. Ze droomde van een nog veel grotere slang die haar oma vastgreep, van een verblindend licht waarin honderden gekleurde bolletjes ronddansten, van een vrouw die haar vastnam en meevoerde in een koets. Toen ze eindelijk terug wakker werd, lag ze in een groot hemelbed, op een heerlijk zachte matras. Ze voelde zich even een prinses, maar besefte ineens dat ze helemaal niet wist waar ze was, noch of haar oma haar hier zou kunnen vinden. Het meisje begon onbedaarlijk te huilen, toen plots de vrouw uit haar droom de kamer binnenstapte. Ze greep de hand van het meisje en vertelde haar…

​… wordt vervolgd, hopelijk door Miss Pixie! Omdat ze zelf al aangaf graag het stokje te krijgen, maar vooral omdat ik haar graag lees.

De spelregels:

• Je kopieert heel het sprookje op je blog en je schrijft er zelf een stukje bij, laten we zeggen maximum 15 regels. Laat je fantasie de vrije loop !
• Je selecteert een blogger die volgens jou een mooi vervolg aan het verhaal kan breien en je brengt hem/haar op de hoogte.​​