Gedicht
Of zou
er dan toch
iemand
zijn
ergens
die het mij
ons
kan
uitleggen?
(Auteur onbekend)
Alles is zoveel, dat een klein beetje ook nog bijna alles is
Of zou
er dan toch
iemand
zijn
ergens
die het mij
ons
kan
uitleggen?
(Auteur onbekend)
Mooi. Maar roept ook vragen op.
Het is een gedicht dat mij al langer aanspreekt en tijdens de breuk ook deels uitdrukte wat ik zelf niet kon. In dit geval was het echter de uitslag van de verkiezingen die maakte dat het vorige week online kwam; gelukkig geen persoonlijke reden dus
Ik probeer die verrechtsing en de gedachten van mensen erachter te begrijpen, maar ik vind het zo moeilijk… Hoe hard je ook op bepaalde gebieden verandering wilt, ik kan gewoon niet snappen dat je daar een heleboel andere standpunten van zo’n partij “gewoon maar” bijneemt. Dus ja, vandaar de “misschien is er iemand die het kan uitleggen”, want zelf snap ik het nog steeds niet.
Vooral de mensen die op VB stemden, die mogen eens uitleggen waarom. Het kan toch onmogelijk dat die alle partijpunten kenden? Hebben ze zich niet blindgestaard op het pensioen- en migrantenprogramma? Dat vraag ik mij af se, of er mensen bewust tegen bijvoorbeeld holebi’s stemmen uit mijn omgeving. Niemand die ervoor durft uitkomen precies, en nochtans 1/5, dan moet ge toch minstens één iemand kennen….
Ja, dat vraag ik mij ook af. Zelfs al heb je schrik voor pensioen, migranten en weet ik veel wat nog (hoewel ik mij ook daarbij al af vraag waarom toch? Alsof iedereen die op hen gestemd heeft het zo ongelooflijk slecht heeft en zoveel “last van migranten” heeft – soms vraag ik mij af of die mensen überhaupt al eens met een migrant gesproken hebben…), dan nog ga je toch niet voorbij aan andere punten in dat programma? Ik ben ook niet 100% akkoord met het programma van Groen (om dat te bereiken moet ik mijn eigen partij oprichten, denk ik ), maar er zijn wel bepaalde grenzen waarbinnen ik toegevingen aan mijn idealen wil doen. Geen rekening houden met fundamentele mensenrechten gaat los over die grenzen en dus is zo’n partij voor mij sowieso nooit een optie. Ik vind het echt bizar dat dat voor zoveel mensen blijkbaar echt geen probleem is (en dat vind ik veel beangstigender dan waar die mensen schrik voor hebben).
Dat gedicht past inderdaad perfect bij de avond na de verkiezingen. Of de ochtend nadien toen ik het gevoel had dat ik opstond met een kater terwijl ik geen alcohol drink. Ik kan hun redenering niet volgen en heb dan ook gereageerd door te proberen om nog meer knuffels (fysiek of in de vorm van kleine attenties, assistentie, …) en liefde te verspreiden zonder daar voorwaarden aan te verbinden.
Dat is het allerbeste antwoord op zo’n uitslag, tonnen liefde! Ook al vind ik het moeilijk, omdat ik ook kwaad ben. En ontredderd. Maar gelukkig zie ik ook voldoende signalen om hoopvol te blijven. Zoals jouw reactie hier!