In het evenwijdig levenRuikt het naar snelstromend waterEn veert de aardeOnder mijn gejaagde voet Het is eenvoudig:Buigen en afzettenEn in geen tijdBen ik acht meter hoog En dan landen:Langzaam dalen enBevend zwevenOver eindeloos gras Overdag draag ik mijn vreugdeDiep in mijn broekzakWarm tegen mijn heupGlad als een kei uit de rivier En verheug ik me…

Mijn oma weet verhalenvan heel erg lang terug.En als ze die vertellen wil,gaat dat niet zo vlug. Maar op de televisieis soms een grappig speldat ik niet zo goed volgen kan:dat gaat weer veel te snel. En dus houd ik van boeken,mooie boeken, lekker dik.Want boeken, die gaan altijdprecies zo vlug als ik. (Hans Kuyper)

Ik heb handendie graag iemand zouden aaien. Al is af en toe eens zwaaienook een goed begin. (Jaap Robben, ’s Nachts verdwijnt de wereld)

ik blijf hangenik blijf haperenlet-ter-gre-pen stapelenmijn gedachten dwalendoor de woordenbrij ik kom heus weluit mijn woordenmaar de woordenniet uit mij (Derek Otte)