Ik herinner me vooral mij. Hoe ik ineens één vrouw had, in plaats van nu eens deze dan die. En hoe we nu moesten, in plaats van ooit eens zouden, van elkaar houden. Ik zat in de kroeg te vertellen hoe mooi je wel was en hoe verlegen en toch brutaal, tot vriendinnen zeiden: ga…
Continue reading →Liefje, laat mijn verdriet altijd groter wezen dan het jouwe zodat het eromheen kan liggen als armen. Wees niet droef als ik zal heengaan, dan zal ik altijd aan je denken. En anders ook. (Herman de Coninck, Met de vedel) Gedichtendag: 2015 – 2016 – 2017 – 2018 – 2019Alle gedichten op deze blog vind je hier.
Continue reading →Ik heb gezocht,gevonden en verlorenen weer opnieuw gezochttotdat ik het weer vondeen mens wordt zoveel meerdan ééns geborenen voor wie zoekt is op ’n dagde cirkel rond. (Toon Hermans)
Continue reading →Wat we willen:MomentenVan helderheidOf beter nog: van groteKlaarheid Schaars zijn die momentenEn ook nog goed verborgen Zoeken heeft dusNauwelijks zin, maarVinden wel De kunst is zo te levenDat het je overkomt Die klaarheid, af en toe. (Martin Bril, Verzameld werk)
Continue reading →Er zijn plekken waar ik zonder glimlach niet meer langs kan. Ooit is daar een grap verteld, een kus geroofd, iets voor het eerst gedacht. Ter hoogte van mijn oor, bijvoorbeeld, heb jij me op een nacht beloofd dat eeuwigheid een leugen is, maar dat het daarom tussen ons niet minder lang gaat duren. Meer…
Continue reading →