Ik heb handendie graag iemand zouden aaien. Al is af en toe eens zwaaienook een goed begin. (Jaap Robben, ’s Nachts verdwijnt de wereld)

ik blijf hangenik blijf haperenlet-ter-gre-pen stapelenmijn gedachten dwalendoor de woordenbrij ik kom heus weluit mijn woordenmaar de woordenniet uit mij (Derek Otte)

Er was eens het water Waar was het? Aan de rand van het water Waar het aan land komt Waar zeg je? Waar het water aan land komt Van wie? Waar ons water ons land wordt, bedoel je Waar ons water ons land is en ons zand ons zand is Daar was het Waar de wolken en de luchten van ons zijn, bedoel ik Daar was het Hoe het daar lag Hoe het voorover lag, zo,…

… zag jij misschien dat ik naar jou,dat ik je zag en dat ik zag hoe jijnaar mij te kijken zoals ik naar jouen dat ik hoe dat heet zo steels,zo en passant en ook zo zijdelings –dat ik je net zo lang bekeek tot iknaar je staarde en dat ik staren bleef.Ik zag je…

Graaf een kuilen plant je boomvoorzichtignaast de mijne. Kunnen ze elkaaruit de wind houdenals het stormt of in de zondagzonsamen zwijgen. En als ze ’s avondsdoor de wimpersvan hun twijgennaar elkaar kijkenbeginnen ze alop een bos te lijken. (Jaap Robben, Zullen we een bos beginnen?)