Gedicht: Als de stilte komt
Nu ’t rouwrumoer rondom jou is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
nu voel ik dat er ’n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegenkomen,
we zeggen veel te gauw: het is voorbij.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan.
(Toon Hermans)
2 reacties
Geef een reactie
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Dit is zo’n gekend gedicht, zo vaak geprint, zo vaak voorgelezen maar het grijpt telkens naar de keel.
Ik weet niet wat de context is dat je dit gedicht kiest voor je blog, maar het geeft me rillingen en ik wil je een warme digitale knuffel sturen. Ik hoop dat goed omringd bent met veel liefde.
Er is gelukkig geen specifieke context! Als ik mooie of aangrijpende gedichten of citaten tegenkom, sla ik die op in een worddocumentje; de mooiste gedichten komen ook hier op de blog terecht. Doordat ik er zoveel heb, heb ik op een gegeven moment meer dan een jaar vooruit kunnen plannen met maandelijkse gedichten. Als ik tijd heb / er aan denk, dan kijk ik voor de publicatie van het gedicht wel even of ik het vind passen bij de maand, mijn huidige gevoel etc., maar als ik geen tijd heb (op dit moment nogal de default…) dan verschijnen ze gewoon.