Gedicht: Telkens als ik jou zie

Telkens als ik jou zie
raak ik op slag
van slag
en alles kwijt:
het noorden, mijn adem,
mezelf,
de tijd
en vooral mijn kluts.
I love you so muts.

(Marc de Bel, I love you so muts)

16 reacties

    • Ja, ik vond het door dat einde nog wel toepasselijk voor 1 april: ’t is weliswaar geen grapje, maar toch grappig πŸ™‚

  1. Marc de Bel, echt mijn held ergens als prepuber/puber. Zijn boeken heb ik zo vaak en zo graag gelezen! Dit gedichtje is superschattig :-)!

    • Oh leuk, bij mij ook! Mijn broer en ik hebben een paar boeken van hem die hij op de boekenbeurs gesigneerd heeft en die exemplaren staan nog altijd bij mijn ouders thuis πŸ™‚

  2. Mijn eerste kennismaking met de boeken van Marc de Bel liep niet zo goed. De Kwetterkwabmachine (ik hoop dat dat de titel was) lag me echt niet waardoor ik vervolgens een hele poos niets meer van hem las. Vervolgens waagde ik me aan een tweede poging en toen verslond ik het ene boek na het andere.

    • Die titel (of iets dat er op lijkt πŸ˜‰ ) ken ik niet; ik leerde hem ooit kennen van De Beha-Boomhut en was meteen verkocht πŸ™‚ Al verschoot ik toch wel toen ik gisteren even zijn wikipediapagina bekijk: zooooo veel boeken dat die mens al geschreven heeft (en zo weinig dat ik er eigenlijk maar van gelezen heb).

  3. Ik was al iets te oud voor de boeken van Marc de Bel, had dus ook geen idee dat hij gedichten schreef… Heel mooi en bedankt voor de kennismaking πŸ™‚

    • Leuk, graag gedaan! πŸ™‚ Ik heb dit gedicht ook pas leren kennen nadat ik zijn boeken al lang niet meer las. Geen idee meer waar, ik wist – tot ik het voor dit blogje opzocht – eigenlijk niet eens dat het tot een volledige dichtbundel behoorde. Die is wel eerder gericht op jongeren, maar als ze allemaal zo schattig zijn als dit gedichtje, denk ik dat ik hem toch eens ga opzoeken πŸ™‚