Gelezen in april 2015

In maart las ik zes boeken; in april werden het er uiteindelijk zeven. Een beetje Nederlands, een beetje Engels, een beetje Frans… een beetje volwassen literatuur, een beetje kinderboeken, een beetje poëzie… Een leuke mix van vanalles een beetje dus 🙂
Wat de Verbeelding book challenge betreft: vorige maand kon ik al 19 puntjes schrappen en deze maand kwamen er daar twee bij, waardoor ik al aan 21 kom zonder eigenlijk echt rekening te houden met wat ik “moet” lezen. Alleen zorgt dat er natuurlijk voor dat nu de moeilijkere overblijven; een aantal zijn doenbaar of ben ik aan bezig, maar sommige (dat boek dat ik nooit heb uitgelezen, die sci-fi) gaan echt wel een uitdaging worden!

Dimitri Verhulst, De laatste liefde van mijn moeder

Na De helaasheid der dingen dat ik vorig jaar las, was dit mijn tweede boek van Dimitri Verhulst, eentje waarin hij opnieuw “afrekent” met het verleden, zij het dan dit keer met zijn moeder i.p.v. met dat deel dat zich bij zijn vader afspeelde.
De beschrijving van de groepsreis die “Jimmy” maakt met zijn moeder en haar nieuwe vriend is tragisch en hilarisch tegelijk, een beetje zoals De helaasheid dus, maar dan op een minder “boertige” manier (waarbij beiden eigenlijk wel hun charmes hebben). Ondanks dat de scènes bij momenten heel karikaturaal zijn, maakt dat ze niet minder herkenbaar: zo bracht de hele busscène inclusief moppen en te luide passagiers herinneringen aan een busreis naar boven die we ooit met de fietsclub maakten. Herinneringen die eigenlijk wel goed zaten daar in dat vergeten hoekje van mijn geheugen, welteverstaan 😉
Op het allerlaatste hoofdstuk na, dat wat mij betreft gerust weggelaten had mogen worden, was dit opnieuw een heel vlot lezend en goed opgebouwd verhaal. We zijn hier in huis alleszins fan van Verhulst en zijn schrijfstijl, getuige daarvan ook het feit dat we ondertussen al twee nieuwe boeken van hem in huis haalden. Benieuwd daarnaar!

John Williams, Stoner

Dit boek lag een tijdje geleden (net zoals andere boeken van John Williams) in ongeveer elke boekhandel, waardoor ik eigenlijk verkeerdelijk dacht dat het recent uitgegeven was. Absoluut niet dus, want het boek verscheen al in 1965!
Soit, op zich doet dit er natuurlijk weinig toe 🙂

Stoner vertelt het leven van William Stoner, een plattelandsjongen die Engelse literatuur gaat studeren en professor wordt. Het gaat over de al dan niet grote problemen die hij heeft op het werk, zijn huwelijk dat eigenlijk een mislukking is, de moeilijke relatie met zijn dochter, de moeilijkheid om als mens gekend en erkend te worden door een ander… Het zijn geen grote, vernieuwende thema’s, maar Williams beschrijft ze zo droog (ik kom even niet op een beter woord) dat het toch hard aankomt. Hoe relatief kan een leven zo zijn, hoe onbeduidend is een mens en wat hij doet? Het thema deed mij denken aan Herinnering aan mijn droeve hoeren van Marquez, al is het heel anders uitgewerkt.

In alle geval een mooi boek dit! Blij dat ik het gelezen heb, al is het zeker geen vrolijke lectuur.

Antoine de Saint-Exupéry, Le petit prince

Raar maar waar, hoewel we in de Franse les vroeger wel kleine fragmentjes lazen, las ik toch nooit het hele boek. Aangezien ik zin had in Frans, maar dan wel makkelijk Frans (dus niet de Rimbaud die ik een tijdje ervoor uit de kast trok), was dit een evidente keuze.
Iedereen kent het verhaal waarschijnlijk wel: de kleine Prins bezoekt een aantal planeten (waaronder de onze), bevolkt met de “raarste” creaturen, zoals de zakenman, de dronkaard, de geograaf… Het is een modern sprookje, een metafoor voor onze wereld, een schattig en leuk boekje dat iedereen eigenlijk gewoon eens moet gelezen hebben.

Maud Vanhauwaert, Wij zijn evenwijdig_

Toen ik dit boekje in de boekhandel vasthad en er in bladerde, intrigeerde het mij: mooie observaties, korte, maar rake zinnen, maar ook heel bizarre teksten, die op het eerste zicht op weinig lijken te slaan. Ik nam het mee en besefte later pas dat dit de bundel was die de meest recente publieksprijs van de Herman De Coninckprijs won. Terecht wat mij betreft, want wat was dit de moeite! Je kan de bundel lezen als één doorlopend verhaal, maar ook als losse fragmenten, die bij momenten zeer eigenaardig blijven, maar tegelijk vaak diep in de ziel snijden. Ongelooflijk mooi, een boekje waar ik nog vaker in zal bladeren.

Ik ben iemand die zich in een bocht wringt. Ik ben iemand in wie zich een bocht wringt.

Verbeelding bookchallenge
30. Een poëzie bundel

Bregje Hofstede, De hemel boven Parijs

Dit debuut van de Nederlandse Bregje Hofstede vertelt het verhaal van Olivier, een professor aan de Sorbonne, die kennis maakt met Fie, een Nederlandse uitwisselingsstudente en hierdoor een deel van zijn verleden terug oprakelt. Een verhaal over de keuzes die een mens maakt, goede en foute, de gevolgen ervan en de kansen die je soms ook krijgt om opnieuw te beginnen.

Al bij al een mooi verhaal, maar toch raakte ik er niet helemaal in meegetrokken.

Nicole Boumaâza, De stille wereld van Yamina en De dove van Bouassam

Deze beide boeken (en dan zeker het eerste) las ik als kind heel graag en gaven mij toen een verhelderend inzicht in de verschillen en overeenkomsten tussen de Belgische “westerse” en de Marokkaanse “islamitische” cultuur. Het verhaal gaat over Yamina, een doofstom meisje dat met haar familie naar België komt en hier voor het eerst naar school gaat. Daardoor leert ze niet enkel de voor de hand liggende dingen zoals rekenen en lezen, maar beseft ze ook dat er een wereld is buiten het gezin, waarin ze voorbestemd is om uitgehuwelijkt te worden. De strubbelingen die dit geeft en het gevecht van Yamina om een eigen toekomst te kunnen uitbouwen, vond ik als kind heel leerrijk, maar blijven ook nu sterk overeind.

Verbeelding bookchallenge
17. Een boek waar je gek van was als kind
25. Een boek dat zich afspeelt in Afrika