Gelezen in maart 2016

Deze maand las ik 4 (of 5, al naargelang hoe je het beziet) boeken en streepte 3 puntjes af voor de Verbeelding book challenge. Tot nu toe heb ik nog geen enkel boek specifiek voor de challenge gekozen en al zeker van één boek in dit lijstje had ik eigenlijk niet verwacht dat het zou kunnen meetellen. Ik was immers wat boeken aan het opzoeken die geschreven werden toen de auteur nog geen 25 jaar oud was en hoewel er wel wat opties uitkwamen – o.a. Bonjour tristesse van Françoise Sagan, Une saison en enfer van Arthur Rimbaud en Sense and Sensibility van Jane Austen (geschreven voor haar 25e, maar pas erna gepubliceerd) – bleek ik er op dat moment gewoon al in bezig te zijn: Hergé schreef Kuifje in het land van de Sovjets en Kuifje in Afrika immers toen hij respectievelijk 23 en 24 jaar oud was. Neemt niet weg dat ik die andere boeken nog steeds wil lezen, maar ’t is wel leuk dat op eentje na (Een bed vol schuim van Oscar van den Boogaard) nog steeds elk boek voor een puntje kan tellen 🙂

Hergé, De avonturen van Kuifje, Bundel 1: Kuifje in het land van de Sovjets / Kuifje in Afrika

Ik leende de volledige box met alle 24 strips van Kuifje van mijn vader en las deze maand het eerste volume. Dat start met een inleiding op de reeks, waarin ingegaan wordt op het leven van Hergé, zijn werk bij Le petit Vingtième en de evolutie van de Kuifje-strips. Die evolutie merk je niet enkel in de tekenstijl, maar ook in bepaalde aanpassingen die aan de strips gedaan werden: zo waren onder meer de tekeningen van Kuifje in Amerika oorspronkelijk groter, maar werden er bij de omzetting naar kleur meer vakjes op één pagina samengevoegd om de drukkosten in te perken. Ook interessant om lezen vond ik dat in Kuifje in Afrika bepaalde scènes werden hertekend: zo blaast Kuifje in de originele versie een neushoorn op met dynamiet, maar was dat dertig jaar – en de uitroeiing van de halve dierenbevolking van Afrika – later “nogal” not done, waardoor hij weliswaar nog een conflict met diezelfde neushoorn heeft, maar het dier het er wel levend vanaf brengt.

Kuifje in de Sovjets was voor mij een ontdekking, de enige van de 24 strips ook die nog in zwart-wit behouden is. Kuifje in Afrika was dan weer even terugkeren naar mijn kindertijd, want samen met Kuifje in Amerika is dat het enige verhaal dat ik toen al las.
De strips tonen heel sterk het toenmalige tijdsbeeld en de sindsdien (gelukkig!) sterk veranderde visies – kapitalisten vs. communisten in Kuifje in de Sovjets, blanken vs. zwarten en de jacht op wilde dieren in Kuifje in Afrika. De discussie om bijvoorbeeld de racistische elementen er uit halen, tja, dan blijft er van die strips niet veel meer over, vrees ik. En ook al ga ik uiteraard niet akkoord met bepaalde uitspraken, zolang die zaken gekaderd worden door de geschiedenis die er bij hoort, vind ik het vooral leerrijk om de verschillen en de evolutie sinsdien te zien (en ook: kinderen zijn niet stom he, ik ben echt niet plots een racistische dierenmoordenaar geworden omdat ik Kuifje in Afrika in de kast had staan 🙂 ).

Verbeelding book challenge
19. Een boek geschreven door een auteur toen hij/zij jonger was dan 25

Margaret Atwood, The Handmaid’s Tale

Dit boek was het februariboek van de Verbeelding bookclub op Goodreads, maar ik kwam er pas in maart aan toe. Het is een dystopisch verhaal over dienstmaagd Offred die behoort tot een “typische” familie met een commander, een wife en Martha’s. Klinkt een beetje raar? Wel, dat is het ook, op een vreselijke manier. Er wordt immers een totalitaire maatschappij geschetst, waarin vrouwen zoals Offred, ooit moeder en carrièrevrouw, enkel dienen als een soort “broedhen” voor hun commander. Dat die maatschappij ontstaan is uit de onze maakt dat ongemakkelijk gevoel er niet bepaald beter op. Zinnen zoals de onderstaande die het begin van het tweede hoofdstuk inluiden, ook niet:

A chair, a table, a lamp. Above, on the white ceiling, a relief ornament in the shape of a wreath, and in the center of it a blank space, plastered over, like the place in a face where the eye has been taken out. There must have been a chandelier, once. They’ve removed anything you could tie a rope to.

In het eerste deel ging ik compleet op in Offred en haar verhaal, maar jammer genoeg hield het boek diezelfde standaard niet aan: het begon wat teveel als hetzelfde te voelen en hoewel dat ergens wel past bij het boek (de eindeloosheid van haar dagen die altijd hetzelfde stramien volgen), zorgde het er jammer genoeg ook voor dat ik mij niet meer zo betrokken voelde bij het hoofdpersonage als in het begin. Dat neemt niet weg dat dit boek mij door het sterke uitgangspunt regelmatig aan het denken zetten over onze vrijheden, over zaken als religie en abortus…

Niet helemaal overtuigd dus, maar desondanks wel blij dat ik het gelezen heb.

Verbeelding book challenge
24. Een boek dat zich afspeelt in de toekomst

Oscar van den Boogaard, Een bed vol schuim

Als eerste kennismaking met Oscar van den Boogaard las ik dit dunne boekje over een koppel dat uit elkaar gaat. Het is bij momenten wat bevreemdend, omdat het heel overdreven, heel dramatisch geschreven is (sommige dialogen zie je bijna voor je ogen in een theater opgevoerd worden). Hoewel die schrijfstijl het merendeel van de tijd best wel goed werkt, voelt het er soms ook zodanig over dat het verhaal er door naar beneden gehaald wordt. Gelukkig bevat het boek genoeg mooie overdenkingen om de moeite van het lezen zeker waard te zijn.

Het was ongelooflijk. Bij hun eerste ontmoeting, jaren geleden, kenden ze elkaar heel erg goed, het was eigenlijk herkennen. Ze dachten dat ze voor elkaar gemaakt waren, daarna moesten ze elkaar minder goed leren kennen. Ze werden in de loop der jaren vreemden voor elkaar, ze moesten elkaar voortaan niet meer kennen. Ontkennen.

Robin Sloan, Mr. Penumbra’s 24-Hour Bookstore

Dit was dan weer het echte maartboek van de boekenclub, een verhaal over een webdesigner die aan de slag gaat in een boekenwinkel. Alleen blijkt het niet zomaar een boekenwinkel, maar wel die van Mr. Penumbra, zelf al een ietwat vreemde man. Wat volgt is een in vlot Engels geschreven verhaal, dat soms wat bij de haren getrokken, soms heel grappig, maar in zijn geheel vooral heel meeslepend is.

My name is Clay Jannon and those were the days when I rarely touched paper.
I’d sit at my kitchen table and start scanning help-wanted ads on my laptop, but then a browser tab would blink and I’d get distracted and follow a link to a long magazine article about genetically modified wine grapes. Too long, actually, so I’d add it to my reading list. Then I’d follow another link to a book review, I’d add the review to my reading list, too, then download the first chapter of the book – third in a series about vampire police. The, help-wanted ads forgotten, I’d retreat to the living room, put my laptop on my belly, and read all day. I had a lot of free time.

Het kan beschouwd worden als een detective, zij het dan niet in de klassiekere whodunit-zin van het woord, wel eentje waarin gespeurd wordt naar geheime genootschappen met wortels in echte en verzonnen geschiedenis, met als basis boeken en puzzels. Ik schreef het al op Goodreads: dit is niet het soort boek waarin ik de ene mooie zin na de andere zit te onderstrepen, dit is wél het soort boek waarin ik “nog snel eventjes” een paar pagina’s wil lezen voor ik naar het station moet vertrekken om 20 minuten later te beseffen dat ik niet alleen mijn vorige trein al lang kwijt ben, maar mij nog moet haasten voor de volgende ook. Zalig ontspannend en soms is dat alles wat een boek moet zijn!

Verbeelding book challenge
3. Een detective

Bron afbeeldingen: Goodreads