Gelezen in mei 2016

Dat mei een drukke maand was, was ook te zien aan mijn leeskeuzes: een graphic novel, een kinderboek, een kortverhalenbundel en een dun boekje. Met gelukkig als gemeenschappelijke factor: heerlijk om te lezen! Twee ervan konden meetellen voor  de Verbeelding book challenge.

Griet Op de Beeck, Gij nu

Nadat zowel Vele hemels boven de zevende als Kom hier dat ik u kus mij zo’n beetje van mijn sokken bliezen, moest ik niet lang twijfelen om Griet Op de Beecks derde telg mee naar huis te nemen. Eentje waarin ze nog maar eens bevestigd dat ze fantastisch kan schrijven én dat blijkbaar ook in de vorm van kortverhalen. Niet alle verhalen waren even sterk, maar de meesten zijn er knal op: rake beschrijvingen – bij momenten zeer herkenbaar -, mooie zinnen, sterke personages… Als ze nu nog een paar van die kortverhalen zou uitwerken tot volledige boeken, dan ben ik helemaal content 😉

Marcel kon er niet omheen: zijn uitstraling was die van iemand die zich door de band genomen gelukkig voelt. Hij had zulke mensen altijd benijd. Hij was er nooit in geslaagd om alle donkerte te bannen. Het sloop lang geleden tot in de verste hoeken  van zijn hoofd, en daar hield het zich dan schuil, tot het weer eens zover was. Nu ging het al bijna een jaar goed, maar dat betekende verder weinig, wist hij.

Max Porter, Grief is the thing with feathers

Wat een mooi boek, dit! Grief is the thing with feathers gaat over een vader en zijn twee zonen die hun vrouw / moeder plots verliezen. Porter geeft in een heel mooie – bij momenten bijna poëtische – taal weer hoe rauw rouwen kan zijn en hoe de vader en zijn zonen er mee omgaan: de ene keer op een heel gelijkaardige manier, de andere keer weer zo verschillend, net zoals ook de rol van moeder of partner niet dezelfde is. Ik kan mij inbeelden dat niet iedereen dit boek zal kunnen appreciëren, omdat de manier van schrijven soms wel heel experimenteel is – vooral dan in de stukken waarin “crow”, die de drie helpt omgaan met hun rouwproces, aan het woord komt -, maar zelf vond ik het echt een meerwaarde. Eentje ook die mij benieuwd maakt in hoeverre Porter zich hiervoor baseert op de Crow-gedichten van Ted Hughes.

The house becomes a physical encyclopedia of no-longer hers, which shocks and shocks and is the principal difference between our house and a house where illness has worked away. Ill people, in their last day on Earth, do not leave notes stuck to bottles of red wine saying ‘OH NO YOU DON’T COCK-CHEEK’. She was not busy dying, and there is no detritus of care, she was simply busy living, and then she was gone.

Verbeelding book challenge
10. Een boek waarin de dood centraal staat

Jeff Smith, Bone

Dankzij Jeff Smith maakte ik jaren geleden de overstap van kinder- naar volwassenenstrips: toen ik in de bibliotheek langs die bakken liep, viel mijn oog namelijk op deze Bone, een verhaal over drie Bones (ofte kleine witte mannetjes met grote neuzen) die uit hun dorp verjaagd worden en terechtkomen bij Gran’ma Ben (een oma die met koeien racet) en haar kleindochter Thorn. Ik nam één deel mee naar huis, verslond dat en joeg er daarna de rest van de reeks door. Toen ik in Zürich dan ook deze versie vond die alle delen – dit keer in het Engels – in één kloefer van 1300 pagina’s bundelde, was de deal snel beslist 🙂

De verhaallijn doet bij momenten wat denken aan Lord of the Rings: de Bones moeten een hele queeste afleggen, belanden daarbij in verschillende fictieve werelddelen en nemen het – samen met de mensen (of sommige toch) en een heleboel dieren – op tegen o.a. tovenaars, een tijger en de fantastische stupid stupid rat creatures.
Ik vermoed dat niet iedereen de humor even geweldig zal vinden, maar zelf heb ik meer dan eens luidop zitten giechelen met Ted het insect en vooral met de twee quiche-etende rat creatures. Zo hard genoten!

Verbeelding book challenge
23. Een boek waarin het hoofdpersonage geen mens is

Margaret J. Anderson, Als verstekeling naar Canada

Na een overdosis vakliteratuur ging ik aan het einde van de maand voor pure nostalgie in de vorm van een mijn favoriete kinderboeken (of – zoals ik op Goodreads al schreef: dat emigreren zit er blijkbaar al langer in dan ik dacht 😉 ). Het verhaal gaat over een 13-jarig meisje en haar jongere broertje die op korte tijd wees worden. Wanneer pleegzorg de beide kinderen uit elkaar wilt halen, beslist het meisje om met haar broertje op de boot naar Canada te stappen en de droom van haar ouders om ginder met het gezin een nieuw leven op te bouwen, na te jagen.

Op zich ken ik wel betere kinderboeken dan dit, maar enkel al de vele herinneringen aan de verhalen die ik zelf op basis van dit boek verzon, maakten het de moeite waard om er nog eens in te duiken!

Bron afbeeldingen: Goodreads