Kerekewere: 8 november
Dit blogidee is een typisch geval van “hoe teveel perfectionisme een idee bijna de nek kan omwringen”. Ik startte namelijk met het idee dat ik bij het terugkijken altijd de dag zelf wilde toevoegen én koos voor de alombekende titel “Throwback Thursday”. Ergo: ik heb vijf berichten in concepten staan, omdat ik alle oude foto’s wel al had beschreven, maar niet toekwam aan het toevoegen van de foto van de dag zelf en het mij te stom leek om x dagen later nog terug te blikken. Bovendien stonden die concepten vervolgens ingepland voor 2023 en 2024, zijnde de volgende keer dat de dagen in kwestie op een donderdag vallen. Rolt gerust met uw ogen, dat heb ik ook gedaan…
Om maar te zeggen: ik ga vanaf nu terugblikken wanneer ik daar goesting in heb (vandaar ook de nieuwe naam van de “reeks”) en daarbij de huidige dag negeren, want die foto komt hoe dan ook toch aan bod in mijn maandoverzichten. En bij deze neem ik jullie, na veel geklets, mee naar mijn 8 november in de vorige jaren:
2012
In 2012 vertrok ik bijna naar Egypte voor wat er mijn eerste duikreis zou worden. Tot dan dook ik nog zonder eigen duikhorloge, maar wetende dat ik ginder een hele week lang meerdere duiken per dag zou doen – en de kans op decompressieziekte dus hoger zou zijn -, kocht ik er eentje en ging die samen met mijn toenmalige club uittesten bij Nemo33. Een ervaring die mij, door de belletjes van alle duikers onder mij bij het afdalen van de put, vooral deed denken aan een gigantisch bubbelbad 🙂
2013
Een jaar later was ik op het werk blijkbaar bezig met hout (ik vermoed voor de dakconstructie van het Vleeshuis in Antwerpen), want toen las ik deze Guide pour le bon usage.
2014
In 2014 woonde ik begin november ongeveer een half jaar in Zwitserland en kwamen mijn ouders voor het eerst op bezoek. We gingen uiteraard ook fietsen en dat gebeurde blijkbaar te midden van het eerste laagje sneeuw van dat jaar (een dag later was het overigens al geen laagje, maar een gigantisch dikke laag toen we hogerop in de bergen een wandeling deden).
2015
Probeer ik mijzelf momenteel keihard te overtuigen om nog eens buiten te gaan fietsen (want brr, ’t is zoveel kouder ineens), dan bewijst deze terugblik echt wel dat november nog steeds een goede fietsmaand is. In 2015 kroop ik immers opnieuw op de fiets, dit keer samen met mijn vader, moeder en broer voor een ritje langs Schelde en Dender.
2016
In 2016 viel mijn oog op twee rare fenomenen: een deels in het niets eindigend viaduct en een paasklok die zich stiekem een plekje tussen de kerstchocolade toe-eigende.
2017
Een jaar geleden had ik net te horen gekregen dat ik weer moest verhuizen en dus stond mijn agenda boordevol te bezoeken adressen. Gelukkig zorgde dit heerlijke krokodilletje, dat nu nog steeds mijn agendabladwijzer is, voor wat vrolijkheid te midden van alle drukte waar ik die week telkens tegenaan keek 🙂
Je plant wel ver vooruit hè 😀
Heel fijn idee, vind je ’t erg als ik het ga pikken voor mijn blog? Voor ergens na nieuwjaar pas wel, als een huidig reeksje afloopt.
Haha, ’t is door dat ver vooruit plannen dat ik beseft heb hoe onnozel het eigenlijk was om zo vast te houden aan die “Throwback Thursday”-titel. Die berichten staan nu dus ingepland voor het komende jaar (al zie ik nu dat dat niet duidelijk was uit mijn tekst) en niet langer voor binnen 5 of 6 jaar 😉
En tuurlijk, neem het idee gerust over, ben benieuwd wat jij er van gaat maken!
Welkom ook trouwens hier, altijd tof om een nieuwe lezer te leren kennen 🙂
Dankjewel, ik kom hier graag lezen! 🙂
Ik heb ook wel een handje weg van vooruit plannen, het zal dus maar voor na nieuwjaar zijn, maar ik zie het al helemaal zitten. Altijd leuk als mijn digitaal fotoarchief (dat teruggaat tot 1999) van pas komt! Ik heb er al zin in!
Waw, 1999! Ik zou soms nog verder terug kunnen gaan dan 2011-2012, maar toen ben ik gestart met elke dag een foto te nemen en die ook online te bewaren. Gemakzucht wint het dus vaak van snuisteren in oudere foto’s op externe harde schijven en in analoge fotoalbums…
Zo veel ben ik niet bezig met data, maar ik weet toevallig wel nog dat ik op 8 november 2015 naar de boekenbeurs ging en toen zwanger was van Juliette, alleen wist ik dat toen nog niet. Ik dacht er ineens aan toen ik vorig weekend, bijna drie jaar later, nog eens naar de boekenbeurs ging (en met twee prentenboeken naar huis ging).
Oh, dat is wel een heel toffe herinnering!
Hahaha ik lig zo hard in een deuk nu, concepten voor 2024 😂😂😂 Al vind ik dat waarschijnlijk zo hilarisch omdat ik er op exact dezelfde manier mijn hoofd over zou breken 😀
Ja ja, lach maar, tsss 😉 Onnozel he, hoe een hoofd zichzelf soms vastzet 🙂
Ik heb jouw reeks al eens willen over nemen maar ik kwam niet verder dan twee foto’s op die ene dag 😂 Hoe weet jij van welke dagen jij gespreid in tijd veel foto’s hebt?
Ik weet dat eigenlijk enkel van de periode september 2011 tot nu, omdat ik toen begonnen ben met dagdagelijks een foto te nemen. Ik zou soms wel eens naar langer geleden willen terugkeren, maar enerzijds vraagt het veel tijd om – analoge en digitale – fotoalbums te doorzoeken en anderzijds ben ik dan inderdaad nog niet eens zeker of ik wel foto’s ga hebben van die dagen. De enige dagen waarvan ik er zeker zal hebben, zijn de feestdagen, à la kerst, Sint-Maarten (hoewel, ook daar maar zolang we daar als kinderen in geloofden) en mijn verjaardag…
Stretchend vooruitziend!
Haha, moest ik mijn lijf even goed kunnen stretchen als mijn hoofd en planning dat blijkbaar kunnen… 😉
Ik kreeg vroeger al commentaar wanneer ik zei dat ik een maand lang aan blogposts had klaarstaan. (Wat nu trouwens niet meer het geval is). Jij doet er blijkbaar nog een schepje bovenop door jaren vooruit te plannen. 🙂 Ik had er trouwens niet bij stilgestaan dat het maar zo weinig zou uitkomen. Maar goed dat je besloten hebt om de titel gewoon aan te passen want ik blijf het leuk vinden dat je aan de hand van foto’s echt vijf jaar kan terugreizen. Op zich ook wel grappig natuurlijk dat je een blogpost meer als 5 jaar vooruit zou moeten inplannen om dan vervolgens vijf jaar terug te blikken.
In dat geval zou ik het bericht wel verder aanvullen om 10 jaar terug te blikken 😉
Het onnozele is dat ik eigenlijk zelden vooruit plan; de meeste berichten, ook de weerkerende, schrijf ik en publiceer ik quasi onmiddellijk. Dus ja, jaren vooruit plannen is dan al helemaal absurd 🙂
Vroeger stonden er telkens al heel wat blogposts bij me klaar. Nu weet ik wel wat ik wanneer wil posten maar het vooraf inplannen lijkt moeilijker te zijn. Ach ja, het is geen ramp wanneer er eens wat minder of helemaal niets verschijnt hé. Misschien is het volgende week gewoon een rustigere blogweek.
2024… 😀 Wie weet waar we dan mee bezig zijn. Zullen we dan nog wel bloggen?
Nee heel leuke rubriek dit, ge weet dat ik fan ben he 😉 Dat viaduct is trouwens wel creepy zo.
Hihi, als creepy heb ik het nog nooit beschouwd, maar als ik nu nog eens naar de foto kijk, snap ik die associatie wel 🙂 ’t Is ook vooral een heel jammerlijke ingreep: de Sihl komt daar Zürich binnengestroomd en uitgerekend daar bouwen ze dan een viaduct boven. Lang leve de stedenbouwkunde van de jaren 70… 😉