Maand in woord en beeld: april 2021 #1
Dag 91 – Nog een paar gaatjes in de serre opgevuld met witte koolrabi
Dag 92 – Een Goede Vrijdag op de fiets 😉 Eerste col van het jaar – Schwägalp vanuit Gossau – opgereden!
Dag 93 – Ik ben zwaar bevooroordeeld, omdat ik er mijn thesis over schreef, maar ’t is toch een wreed schone kerk hoor, die van Soubey 😍
Dag 94 – Twee keer fietsen op verplaatsing, vandaag in de buurt
Dag 95 – Heerlijke lentekleuren!
Dag 96 – En een dag later een aprilse gril met poedersneeuw
Dag 97 – De appelbloesems in de moestuin lijken er gelukkig weinig last van gehad te hebben
Dag 98 – Post waar mijn hart warm van wordt!
Dag 99 – Avondwandelingetje met samenvallende boom en wolk
Dag 100 – In de bergen, om te wandelen…
Dag 101 – … en voor het eerst in twee jaar nog eens op de latten te staan
Dag 102 – Groepsles yoga vanuit de living
Dag 103 – Wanneer bouwheren hun goesting doen en mij kwaad en triest maken. Historische – gelukkig niet zéér waardevolle, maar desondanks beschermenswaardige – materie, zomaar foetsjie.
Dag 104 – Johan heeft vorige herfst door het planten van alle bollen bijna een tenniselleboog gekregen, maar nu in de lente is het het wel keihard waard geweest 🙃
Dag 105 – Avondrit naar huis, langs de ooievaars aan de Greifensee
Zalig toch, zo’n blogpost met meer en meer lente in, ondanks de sneeuw.
En ik ben (gunnend) jaloers op mensen die zomaar ooievaars zien, onderweg.
Ja he! Vandaag is het hier heel warm, maar toen ik dit bericht schreef, was het zo’n druiligere meidag, waarop er weinig sprake van lentegevoel was, dus toen was het des te leuker om dit te schrijven en die evolutie te zien.
Die ooievaars, dat is echt een luxe. Daar geniet ik elke keer weer van!
is in die kerk een soort tafel met reliëf die de weerspiegeling van dat kerkraam moet voorstellen?
Nee, dat is het deksel van het doopvont. Een heel mooitje: de onderkant is een heel oud stenen doopvont, het deksel is in de jaren ’70 gemaakt in de stijl van het tabernakel uit de jaren ’60. Wel grappig: ik heb een hele thesis over die kerk geschreven (weliswaar niet specifiek over dat doopvont), maar het is mij nooit opgevallen dat je dat inderdaad als een soort weerspiegeling van het raam kan interpreteren! Als ik wat meer tijd vind, ga ik eens een blogbericht aan die kerk wijden.
Dit jaar hebben we ze wel echt allemaal gehad hé. Maartse buien, aprilse grillen en dan zelfs nog even de ijskoningen in mei. Ik was dan ook super blij toen de bloesems er doorkwamen en me deden beseffen dat het wel echt lente was in plaats van herfst of winter.
Ik denk bij glasramen in kerken steeds meteen aan taferelen uit de bijbel maar dit exemplaar is wel echt tijdloos.
Ja, tijdloos is echt wel een goede omschrijving van die glasramen! Ze zijn ook wel gebaseerd op taferelen uit de bijbel (de annunciatie, de geboorte van Christis, de herrijzenis…), maar ze zijn zo abstract geïnterpreteerd dat iedereen, gelovig of niet, kennis van de verhalen of niet, er wel iets in kan lezen.