Maand in woord en beeld: februari 2020 #2
Dag 47 – Gezellige avond met vrienden. Zo gezellig dat ik pas nadien besefte dat ik nog geen foto van de dag had. Dan maar eentje vanuit de trein terug naar huis 😉
Dag 48 – Beetje met mijn ogen rollen, omdat sommige mensen humor niet snappen… (of het goede humor is, is een andere kwestie, maar serieus nemen, wie doet dat nu?)
Dag 49 – Nieuw blad 😍
Dag 50 – De sollicitatieprocedure heeft even geduurd, maar in mei start Johan – binnen hetzelfde bedrijf – in een nieuwe functie! Knuffel dubbel en dik verdiend dus 😘
Dag 51 – Bloembollen en zaden willen kopen, maar dan een alocasia stingray spotten, ofte net die plant waar ik efkes niet goed van was toen ze het begaf. Die herkansing, die kon ik dus niet laten staan, toch? 😜
Dag 52 – Papiermolen opstarten
Dag 53 – Bijna te schattig om op te eten 😉
Dag 54 – Rustige zondag met wandelingetje in de buurt
Dag 55 – Lente in de tuin 😍
Dag 56 – Vergadering voor de Fashion Revolution Week in Winterthur. De snoek in ons “stamcafé” keek toe en zag dat het goed was 😉
Dag 57 – In de winkel een nieuwe collega die betonnen vormpjes giet en zo lief was mij al meteen te verrassen met een familie koddige schaapjes 😍
Dag 58 – En toen werd het toch nog eventjes winter bij ons
Dag 59 – Niet dat het lang duurde, want lopen op krakende sneeuw zat er een dag later al niet meer in (maar hey, lopen tussen sneeuw is beter dan helemaal geen sneeuw)
Dag 60 – En, dat is dan weer het voordeel van hier wonen, als we échte winter willen, dan gaan we gewoon naar de Alpen 😊
Die schaapjes! Zalig!
Ja he, ik vind ze zo koddig!
Oooh leuk dat jullie sneeuw en winter hadden. Ik heb dit echt gemist.
Ja, dat snap ik! Ook al vond ik die paar lentedagen die we al gehad hebben heel aangenaam, ik had echt wel het gevoel dat de winter nog niet “af” was. Het was precies of we rechtstreeks van herfst naar lente gingen gaan. Die twee dagen sneeuw hier waren nog niet bepaald veel, maar het “klopt” precies meer in mijn hoofd nu dat het lente gaat worden 🙂
Oh, die winterse foto is mooi. Ik heb het winterse gevoel dit jaar echt gemist. Tot nu toe voelt het nog steeds aan als een langdurige herfst. Chocolade figuurtjes heb ik nog niet in huis gehaald maar ik heb maandag wel enkele gevulde paaseitjes gekocht in Eindhoven. In een snoepwinkel die er 50 verschillende verkocht. Ik heb ze niet alle 50 gekocht. Deels omdat ik me een beetje wilde inhouden maar ook deels doordat een melkchocolade eitje met PIZZA-vulling me nu niet meteen aanspreekt. Net op dat moment een alocasia stingray tegenkomen is gewoon een teken dat je die MOET kopen. Hopelijk houdt deze het wel goed vol.
Unk, chocolade met pizzavulling? Ik vind beide apart heel lekker, maar gecombineerd zie ik dat nu ook precies niet echt samen passen. Welke andere smaken heb je dan wel gekocht? 🙂
Eentje met pure chocolade en chai latte vulling, melk chocolade met karamel en zeezout, witte chocolade met aardbei, pure met kers, een bananasplit versie, eentje met koekjesdeeg vulling (of toch alleszins iets dat daarop moest lijken maar dat niet echt deed), … ik ken ze niet meer allemaal uit het hoofd. Denk dat ik er een 16-tal verschillende had. Maar ze zijn ondertussen op. 🙁
Amaaai, goesting 🙂
Even naar de Alpen? Jaloers…Ik snap die humor trouwens wel, wat ik niet snap is degene die het gemaakt heeft, zoek gewoon even een goede foto.
Dat is absoluut een punt. Ik heb ook wel gedacht dat er in België vlakkere landschappen dan dat te vinden zijn, die de boodschap nog beter overbrengen 🙂
Ondertussen is dat “even naar de Alpen” ook ingeperkt (hoewel we in theorie nog wel mogen, maar in praktijk komt dat bij ons neer op “reizen met de trein” en dat willen we nu uiteraard vermijden), maar in normale tijden is dat een ongelooflijke luxe. Een van de grote redenen dat ik hier graag woon 🙂
ik heb de winter bij ons ook echt gemist…
schattige schaapjes.
‘k ben benieuwd naar je maartfoto’s, hoe divers je die nu nog kan maken rond je huis
Ik loop wat achter met bloggen (zeer weinig energie momenteel), maar ik hoop die maartfoto’s binnenkort wel eens te tonen. Een snelle blik op dit moment leert mij dat het nog wel meevalt: eerste deel sowieso, omdat er toen amper beperkingen waren; tweede deel zie je het al wel. Gelukkig is er hier voldoende natuur op fiets- en wandelafstand om nog steeds veel moois te kunnen zien, maar zeker als de lockdown langer dan 19 april gaat duren, ga ik een herhaling hier of daar niet kunnen vermijden, vrees ik 🙂 Maar euh, challenge accepted om het zo divers mogelijk te maken 😉