Maand in woord en beeld: november #1
Dag 305 – Bédoin – Top – Malaucène – Top – Sault – Top.
Ofte: na mijn vader (2003 & 2008), mijn broer en ik (2005) en mijn moeder (2008), is ook Johan Cinglé du Ventoux (ofte spesjezot van de Ventoux 🤪)!
Dag 306 – En dan, langs mooie wegen, terug naar huis
Dag 307 – Alwaar het pakket om zelf champignons te kweken blijkbaar niet op ons wilde wachten en de champignons al uit het pak groeiden 😜
Dag 308 – Zucht… Waarom verstaan sommige architecten het concept “oude gebouwen respecteren” als “alle binnenmuren afbreken”
Dag 309 – Schaduwspel tijdens een discussie over wat weg mag / blijven moet
Dag 310 – Shoppen met korting in eigen winkel voor nieuwe, in Europa gemaakte, winterschoenen (wegens enkel nog maar een paar dat niet meer tegen vocht kan 🙂)
Dag 311 – Even naar Zürich voor een griepinenting en een blik op de Limmat
Dag 312 – En een dag later weer, dit keer voor een gezellig, maar ontspannend dagje met o.a. een massage, zwemmen én goed bijbabbelen met een vriendin, terwijl we een Ethiopisch restaurant ontdekten
Dag 313 – Kortfilmfestival in Winterthur. Met een klein Belgisch tintje 🙂
Dag 314 – Eerst kijken naar het veldrijden, dan zelf gaan mountainbiken
Dag 315 – Inventariseren, ofte een hele dag naar huizen en bouwaktes kijken
Dag 316 – Materiaal om die rug van mij weer wat soepeler te krijgen
Dag 317 – Serie van het moment
Dag 318 – Rijm bij de boer, bladeren bij ons 😀
Dag 319 – En nog eentje voor de rug: een ergonomisch zitkussen
Heb je de drie beklimmingen van Ventoux gedaan?
Niet dit keer; ik deed de drie beklimmingen in 2005 samen met mijn broer (op één dag; over de jaren verspreid nog wel vaker, maar dan aan één beklimming per dag 🙂 ). Dit jaar was het Johan die de drie kanten op één dag deed, vandaar ook de (welverdiende 😉 titel van “zot”. Hij wilde in zijn 40e levensjaar graag een zware sportuitdaging doen en dit was ze (hoewel hij er uiteindelijk nog andere gedaan heeft ook).
Ik ben er op dit moment jammer genoeg totaal niet genoeg getraind voor en reed hem, door rugproblemen, zelfs niet eens één keer op… Maar zelfs als ik geen pijn zou gehad hebben, zou enkel de “makkelijke” kant langs Sault conditioneel een optie geweest zijn.
Ik was nog nooit anders dan bezemwagen voor de zonen. Jongste en mucopatient deed al 2 pogingen. Bij de laatste vanuit Sault strandde hij op 1.2 km van de top. 😣
Amai, straf, dat als mucopatiënt proberen! Die laatste kilometer voor de top is ook echt wel een monster! Vanuit Sault is dat ook de zwaarste van heel de klim én je loopt er dan nog eens meer risico op wind, dus ja, ik snap perfect dat die er teveel aan kan geweest zijn.
Oh, ben je content van dat kussen? Ik heb zelf ook rugklachten en ben altijd benieuwd naar dingen die kunnen helpen.
Ik gebruik het nog maar net (sinds vrijdag), dus ’t is moeilijk om er al veel over te zeggen. Het zit alleszins wel comfortabel, zeker comfortabeler dan zo’n zitbal. Ook iets minder vermoeiend, omdat je net iets makkelijker al eens kan achteroverleunen. Zaterdag heb ik er een paar uur opgezeten en dat heb ik zondag alleszins gevoeld aan mijn rug; bleek dat in de handleiding stond dat je best met een paar minuutjes per dag start, woeps 🙂 Maar spieren opbouwen doe je er dus zeker mee 😉
Enige nadeel tot nu toe is dat wij thuis geen echte bureaustoel hebben en ik dus met mijn voeten niet plat op de grond meer kan (of een yogablok of iets dergelijks eronder moet zetten).
Als ik het wat langer gebruikt heb, zal ik nog eens laten weten of het de moeite is of niet 🙂
Wow wat een prachtige terugweg!
Hihihi die champignons! 😀
Ik kocht een ergonomisch kussen voor mijn oude hond 😀 Maar de andere liggen er ook vaak in en dan is het ruzie natuurlijk 😀
Haha, hier is het gelukkig nog geen ruzie om het kussentje 🙂 Wat doet dat kussen dan voor je hond? Is dat voor haar artrose?
Dat kussentje doet volgens mij niks. Maar het is stevig genoeg zodat het niet doorzakt waardoor ze eigenlijk op de grond liggen.
En ze hoeft daardoor niet in de zetel te springen als ze niet wil. Tenzij er een ander in ligt natuurlijk. 😀
Mindhunter 💜
Oh, die champignons. Dat geeft wel een andere invulling aan het begrip fast food. Ik had geen flauw idee dat die zo snel konden groeien. Ik hoop hier trouwens heel erg mee voor jou dat zowel het ergonomische kussen als de kurken hulpmiddelen (geen flauw idee hoe ik ze moet omschrijven) je rug weer wat soepeler gaan krijgen.
Haha, fast food 🙂
Tot nu toe doen die kurken balletjes vooral pijn, maar gelukkig van de soort “miljaar, het doet zeer om dat hier allemaal los te krijgen”. Ik leef dus op hoop 😉
haha die champignons…een zelfkweekpakket, da’s cool.
Ja, dat pakket stond ineens in de aanbieding in de supermarkt, dus dat kon ik niet laten liggen 😉 Was ook nog wel gemakkelijk: gaatje maken en regelmatig water op spuiten. Of dus in ons geval: niets doen 🙂